Verdriet en lichamelijke klachten na uitblijven zwangerschap

Lieve mede-kinderwens meiden,

Mijn vriend en ik zijn inmiddels 14 maanden bezig zwanger te worden wat helaas nog niet is gelukt.

Inmiddels zijn wij het medisch traject gestart om een oorzaak te vinden. De eerste inwendige echo liet niet echt bijzonderheden zien. Er was alleen niet een duidelijk grotere eiblaas te zien. Mijn vriend heeft sperma ingeleverd en over 2 weken krijgen we daar de uitslag van en de uitslag van mijn bloedonderzoek.

Ik vind het spannend of er een oorzaak gevonden wordt.

Sinds deze zomer heb ik dagelijks last van mijn rug en soms ook knie. Er werd aan een hernia gedacht, maar dit kwam niet uit de MRI.

De fysiotherapeut zei deze week dat het kan zijn dat ik niet goed met mijn lichaam communiceer en dat het kan komen doordat mijn bekkengebied nu een spannend gebied is.

Herkennen jullie lichamelijke klachten, mogelijk door de spanning en verdriet? Wat doen jullie er mee?

Bij ons duurde het 18 maanden voor ik zwanger geworden ben. Het is idd zwaar. Wij hebben onderzoek gedaan en bleek allemaal goed te zijn. Alleen zijn zaad zwom niet snel genoeg. Ik heb het losgelaten en ben toen spontaan zwanger geworden. Misschien gewoon geduld hebben hoe moeilijk het ook is.

Beste hali2307,
Dankjewel voor je reactie. Ik vind het zo moeilijk om het los te laten. Deze week was ik 1 dag overtijd en had eerder het idee dat ik mogelijk een innesteling had gevoeld. Ik had een aantal dagen voor de menstruatie krampen in mijn onderbuik, vergelijkbaar met menstruatie krampen. Helaas werd ik s'avonds toch ongesteld... Ik merk dat ik gelijk pijn in mijn nek en meer last van mijn rug heb. Wat fijn dat jullie wens in vervulling is gegaan. Ik blijf ook hopen....

Ik was wel eens een week op 2 over tijd. Mensen in mijn omgeving maakte het me niet makkelijk door steeds te zeggen, ben je nu nog steeds niet zwanger?? Of... ja ze is ziek want ze is nog steeds niet zwanger. Maar je moet het los laten en als er mensen zijn in jou omgeving die er ook steeds naar vragen, gewoon aangeven dat het komt wanneer de tijd rijp is. Geef de hoop niet op. Ik werd serieus gek door de negatieve tests. Vaker huilen omdat ik dacht gaat niet lukken. Maar toch had ik een beetje hoop. Los gelaten en gezegd weet je, het komt wanneer het mijn tijd is om zwanger te worden. Serieus 3 maanden later was ik zwanger.

Ik ga mijn best doen het ook proberen los te laten, al denk ik dat dit pas lukt na de uitslag in het ziekenhuis. Bij ons worden er regelmatig opmerkingen gemaakt door vrienden en familie dat het wel eens tijd wordt en wanneer er bij ons een kleintje komt. Zelfs mijn eigen zus die 2 kinderen heeft doet het. Wij hebben niet verteld dat we bezig zijn. Mocht er iets uitkomen in het ziekenhuis dan zullen we overwegen dit wel te zeggen.

Ik heb hetzelfde meegemaakt. Zelfs door me zus bij wie het zelf 2 jaar duurde. loslaten is het beste. In het zkh zeiden ze dat ik niet op een normale manier zwanger zou worden. Alleen inseminatie of ivf zou helpen. Uiteindelijk gewoon spontaan zwanger geworden dus zo zie je maar.