Dames, help me aub!

Hallo dames, ik heb jullie hulp hard nodig.
Ik ben 26 jaar en bijna afgestudeerd. Ik heb een FANTASTISCHE vriend en we zijn meer dan gelukkig samen. Een tijdje geleden begonnen we over onze kinderwens te praten. Ik ben namelijk een juf en werk dus met kinderen. Ik wist al sinds altijd dat ik kinderen wil. Sinds een maand of 3 wil ik het HEEEEEL graag. Mijn vriend had in het begin eerst zoiets van "eerst je diploma en daarna aan kids beginnen". Na veel praten en omdat ik het zo graag wil hebben we toch besloten om te stoppen met de pil en ervoor te gaan. Hij was dolgelukkig met het idee om papa te worden. Nadat ik gestopt ben met de pil begon ik heel hard te twijfelen of nu idd wel het juiste moment is. Ik wil het heel graag, maar ben ook heel bang voor alle veranderingen en het feit dat ik nog niet afgestudeerd ben. Ik denk dat ik het wel aankan, maar ben ook heeeeeel erg bang. Mijn vriend zegt dat het ok is, dus als ik het nu nog niet wil, maar ik denk dat hij diep van binnen wel teleurgesteld is.(hij is niet zo van over gevoelens praten). Dus ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen.

Sry voor het lang verhaal, maar moest het ff kwijt.
Hoop dat jullie me kunnen helpen
xx Ashley

Je eigen gevoel volgen? als jij er niet aan toe bent, dan moet je het zeker niet doen...
Als jij denkt dat je liever eerst gaat afstuderen en een baan gaat zoeken dan moet je dat doen!
Als hij teleurgesteld is , dan is het straks toch alleen maar extra leuk als jullie er wel echt voor gaan, samen!

Ik herken je wel, ik wil ook al heel lang een kindje, ben ook 26 en werk met kinderen...Sinds een maand nu gestopt met de pil, en gisteren sloeg opeens de twijfel toe, het is nu toch wel echt en eng... is het wel het goede moment, kan ik het wel aan?
Ik kan je niet helpen met je beslising maar ik weet hoe je je voelt... xx

Twijfel geeft natuurlijk alleen maar aan dat je het beste voor hebt met je (aanstaande) kindje. Dat is dan wel weer iets ongelofelijks moois toch?
Ik heb trouwens wel momenten dat ik twijfel. Ben niet met een studie bezig ofzo, maar ik vraag me wel eens af hoe het straks moet met werken en de zorg voor mijn kindje combineren.. of ik wel een goede moeder zal zijn... wat er gebeurd als ik bijvoorbeeld met mijn vriend uit elkaar ga... maar ja.. Als je zo denkt , dan zet je misschien nooit die stap? Dus ik ga er gewoon voor! Mijn vriend is fantastisch, we zijn heel gelukkig op dit moment en we willen dit allebei heel erg graag.. Niemand kan in de toekomst kijken, maar uiteindelijk komt vast het wel goed als je je daarvoor inzet!

Ik ga er idd ook gewoon voor en ja misschien is die twijfel alleen maar goed omdat je idd het beste met je kindje voor hebt..en alles komt idd goed

Hallo Ashley,