als zwanger worden langer duurd, lotgenoten gezocht

Hallo mama's. Ik ben een mama van 34 en heb 3 prachtkinderen van 2 van bijna 9 en 1 van bijna 11. En nu... is er de wens om met mijn huidige partner samen ouders te worden. Mijn 3 kindjes komen uit een eerder huwelijk. 2 jaar lang zijn mijn vriend en ik al bezig zwanger te raken maar helaas... Een half jaar clomid heeft niet gewerkt dus we beginnen met de volgende stap. Peregon en pregnyl spuiten. De vervolgstap word ivf. Ik heb helaas wel een voorgeschiedenis. 1e zwangerschap kwam spontaan na 1,5 jaar. In dat anderhalf jaar een zeer onregelmatige cyclus van 25 tot wel 90 dagen. Dus het is een wondertje te noemen. De tweeling kwam na de 1e ronde clomid. Daarna 2 keer spontaan zwanger geraakt. Beide keren een bbz in de rechter eileider. Ik heb dus nu enkel nog de linker eileider. Een aantal jaar geleden heb ik een miskraam gehad. Daarna dus nooit meer zwanger geraakt. Ik krijg wel steeds een eisprong hoewel mijn cyclus zelfs nu met clomid weer steeds langer word. Nu zit ik met en zonder clomid tussen de 28 en 37 dagen. Ik word er ondertussen hopeloos van, gevoel van falen. Ik wil mijn vriend zo graag ook laten voelen hoe het is om papa te zijn. Wat nou als dat nooit gaat lukken. En ook de spanning om morgen met de prikken te starten. De gynecoloog heeft het gehad over een kijkoperatie om te kijken of er aan de linkereileider beschadigingen zijn. Eerder is er een foto gemaakt waarbij vloeistof in de eileider is gespoten. Hij is wel gewoon open dus dat is ook het probleem niet. En dan de vraag, zullen we niet "gewoon"maar starten met ivf. Mijn gevoel geeft zo een teken dat het op deze manier niet gaat lukken... Is het angst? Of is het een teken van mijn lichaam zelf. Heel verhaal geworden maar ben benieuwd of er een clubje is waar ik mee kan praten. Of mensen die hetzelfde mee hebben gemaakt en waar het toch nog gelukt is.