Zus zwanger

Sinds eind 2017 zijn ik en mijn vriend bezig met zwanger worden. Tot op heden is dit nog steeds niet gelukt. Een aantal weken terug heb ik te horen gekregen dat mijn zus zwanger is. Ik weet dat ik blij moet zijn voor haar en dat ik voor de eerste keer tante word, maar ik kan het niet. Iedere keer wanneer ik bij mijn ouders ben en zij is er ook gaat het alleen maar over zwangerschap. Filmpjes van de echo, maar ook welke babykleertjes er zijn gekocht en dat ze het badje krijgt waar wij vroeger als kinderen in hebben gezeten. Ik heb in het begin wel uitgesproken dat ik het moeilijk vind. Ik speel nu iedere keer toneel en probeer leuk te reageren op de dingen die er gedeeld worden. Maar met tranen in mijn ogen vertrek ik weer terug naar huis. Wanneer mensen in mijn omgeving zwanger waren kon ik het nog van me afzetten, maar nu is het zo dichtbij dat ik het heel confronterend vind. Zijn er meer mensen die in zo'n situatie zitten of hebben gezeten? Ik voel me gewoon stom dat ik niet blij kan zijn, maar ik ga kapot van binnen...

Reageren Quote

Hi hi , 

Ik heb precies het zelfde en herken het allemaal . Alleen is bij mij mijn schoonzusje zwanger . Hebben ook al een kindje van 2 jaar . Wij zitten echt al jaren in een traject en daarvoor zelf geprobeerd . Dus al echt super lang aan het proberen en dan maar hopen . 
En bij haar alles lijkt voor de wind te gaan . En tuurlijk gun je het hun maar je gunt het je zelf toch net ietsjes meer . 
Ooit zul jij ook een mooie uk in je buik hebben groeien . Houd moed meissie , dan doe ik dat ook 

Liefs  

Reageren Quote

Hi,
Ook hier heel herkenbaar. Ik wou al sinds kleins af aan graag kindjes, terwijl mijn vriendinnen ervan spraken nooit kinderen te willen... 2 vriendinnen warden in de laatste 2 jaar ongepland en onverwacht zwanger... ( Ook redelijk ongewenst) , een andere vriendin dat abortus pleegde... Op zo'n momenten wil je niet boos zijn, of je wilt je emotie niet de 'macht' laten nemen. Maar dat is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral wanneer je dit heel graag wilt....

Reageren Quote

Hi , 

Erg he , dat wou ik ook altijd . Wou altijd op mijn 23/24ste al kinderen . Maar goed beter dat dat nooit gebeurd is . Want heb nu de liefde van mijn leven ontmoet en met mijn ex ... dan had ik geen leven gehad . 
Maar nu wil je het zo graag , ja precies om je heen mensen die nooit kinderen wilde , of er zogenaamd niet mee bezig waren of inderdaad het weg laten halen .. oeee dat snap je niet als je zelf zo graag een kleintje wilt hebben . En het liefste meerdere . 

Waar in het traject staan jullie nu ? 

Liefs  

Reageren Quote

Ik ben momenteel in mijn voorlaatste ronde Clomid.... 26/3 heb ik mijn afspraak met de gynae om te horen of ik in de medische molen (als ik er nu al niet inzat, haha) ga stappen of niet. We zullen nog even moeten afwachten. Had zo graag gewild dat het natuurlijk was...
Waar zit jij?

Reageren Quote

Nou hopelijk is het dan straks raak voor je / jullie . 
Wij hebben al 6 iuis gehad , en zouden nu opgaan voor ivf maar had te weinig grote eitjes . Dus het werd een escape iui . 
Kan morgen testen maar had net iets wat bruine afscheiding en heb nu met vlagen buikpijn .. dus denk dat het weer mislukt is 
Mocht dat het geval zijn , dan moeten we op mijn volgende menstruatie wachten dus zeg dat we dan eind april ( met een beetje geluk ) weer voor ivf op mogen gaan .

Echt meisje ik hoop dat dit je allemaal bespaard blijft en je straks een mooie test in handen hebt

Reageren Quote

Hey poppie,
Wat houdt dat juist allemaal in? Want ik heb IUI al veel horen vallen, maar ik weet niet juist wat dit zou inhouden, en hierover gaan we ook 26/3 in gesprek met de gynae. Spannend! Pfff, ik vind het vervelend voor jou... Ik weet wat voor een teleurstelling dat élke keer opnieuw is. Wat zegt jouw dokter zelf over jouw situatie? En je partner?  
Ik hoop dat het voor jou ook echt  snel zo ver is...

Reageren Quote

O je hebt nu clomid in je eigen cyclus ? 
Iui is inseminatie , dat kan met of zonder hormonen . Wij hebben het eerst ook met clomid gehad en daarna met gonal F ( een hormoon die je moet prikken ) 
Wij zijn beide gezond , en ze kunnen geen verklaring geven . 
Heb ook in het begin een echo gehad om te kijken naar mij eileiders , er was er wel 1 een beetje verstopt maar dat hebben ze door gespoten . 
En daarna werden we weer een paar maanden naar huis gestuurd omdat ze verder toch niks bij ons konden vinden . En daarna zijn we begonnen met de iui”s . 
En bij jullie ? Wanneer mag je testen ? 
Lief van je , ga ook voor jou duimen

Reageren Quote

Dankjewel poppie voor de bemoedigende woorden! Ik probeer ook de moed erin te houden en om mezelf te troosten heb ik afgelopen jaar een kitten aangeschaft en een aquarium om toch wat leven in de brouwerij te brengen. Mijn vriend en ik zijn allebei onderzocht en alles zag er gewoon goed uit. Als het over een paar maanden nog steeds niet raak is, dan stap ik weer naar de huisarts voor een doorverwijzing. Ik word in mei 31 en ik zou het ook prima vinden om over 2 jaar bijvoorbeeld pas moeder te worden. Ik voel echter de klok tikken en omdat je ook niet weet hoe lang het duurt. Ik heb echt de angst om nooit kinderen te zullen krijgen, mijn ergste nachtmerrie.

Reageren Quote

Je hoeft je zeker niet stom te voelen dat je verdrietig bent omdat iemand anders wel zwanger is. Ook ik had een zusje wat zwanger werd terwijl wij net een medisch traject in gingen. Nog nooit in mijn leven heb ik echte jaloezie gevoeld behalve toen. Gelukkig duurde dit maar 10 minuten en kon daarna ook erg blij zijn voor haar.

Dat je zusje veel over de zwangerschap praat kan ik mij ook heel goed voorstellen. Toen we na onze 3 IUI eindelijk zwanger waren was ik dolgelukkig en kon ik het ook over niks anders hebben ???? Ik denk dat je zusje er niks aan kan doen.

Ik hoop dat je je verdriet een plekje kan geven. Weten dat er nog laaaaang geen einde is aan alle mogelijkheden op fertiliteitsgebied. Echt, trek je op aan de hoop en weet dat het vast ooit gaat lukken. Een jaar nadat mijn neefje geboren was, hield ik onze zoon in mijn armen. Een wonder, en zeker 1 die ook jou kan overkomen!

Reageren Quote

hi meiden! 
Ik kan me helemaal inleven in jouw situatie BabyBoo. Ook wij zijn al langere tijd bezig. Mijn zus is afgelopen jaar bevallen en mijn 2 schoonzusjes zijn inmiddels ook allebei zwanger. (Binnen 2 maanden) Ik ben blij voor hun maar voel ook mijn/ons verdriet! 
Als je iets zo graag wil is iedere dag wachten al te lang.. ik wens jullie allemaal heel veel succes toe! X 

Reageren Quote

Het is ongelofelijk! Maar ik ben nu zelf ook zwanger! 

Reageren Quote

Hallo,

Ook ik snap dit helemaal. Wij proberen nu al een tijdje zwanger te worden van de 2de. 
Mijn zusje is 22 weken zwanger van de 1e en mijn zus 19 weken van de 2e.
Zou het leuk vinden om samen met hun zwanger te zijn maar de kans wordt steeds kleiner. 
Gefeliciteerd Babyboo! Geniet van je zwangerschap!

Gr, Macky

Reageren Quote

Babyboo, wat een geweldig bericht dat je zwanger bent! Dan kunnen jullie beide babies straks samen in hetzelfde badje als waar jij en je zus in zaten 

Reageren Quote