Frustratie

14 antwoorden en 20599857x bekeken

Selby 15-02 om 09:21

Laat maar, ik zou 'm willen verwijderen maar die optie zit er niet op op deze site denk ik. Ik realiseer me dat niemand iets kan zeggen wat mijn gevoel doet veranderen. Het voelt voor mij zoals het voelt en dan kunnen mensen dat niet redelijk vinden, gevoel is gevoel, emotie. Ik kan er gewoon niet rustig bij achterover leunen en wachten tot ooit of misschien wel nooit spontaan pakt van 1x in de paar maanden. Ik zie wel hoe het afloopt. Ik begin het al een beetje op te geven, en dan hoop ik maar dat ik het mijn vriend niet de rest van me leven ga verwijten, want als hij ooit zal zeggen "tja het lukte niet met de 2e" zou ik boos worden, omdat ik dat niet eerlijk vind. Maar goed. Gelukkig weten anderen precies hoe het wèl moet. Ik zal wel de enige zijn dan die het zo voelt en het allemaal verkeerd aanpakt.

reageer

An1990 (Gast) 15-02 om 09:48

Als je je mindset gezet hebt op een kindje, is het natuurlijk erg frustrerend als het (niet direct) lukt.
Eens wij beslist hadden ervoor te gaan, hield ik elke maand mijn cyclus goed bij en had mijn vriend geen keuze: seks rond de eisprong want anders was er weer een ronxe 'verloren'. 
Maar het is gewoon niet de ideale manier. Seks moet fijn blijven! 
Ik vind het een beetje naar voor je vriend dat klaarkomen rond de eisprong niet lukt en andere dagen wel. Daaruit leid ik af dat jij véél te veel druk erop legt en seks niet aangenaam meer maakt, maar enkel een verplichting. 
Ik zeg het, ik snap dat volledig, maar zo was het bij onze eerste zwangerschap ook en toen heeft het véél langer geduurd om zwanger te geraken tov bij onze 2e zwangerschap. Dan waren we er minder mee bezig, gewoon seks wanneer we zin hadden, als hij eens een eisprong oversloeg door vermoeidheid, zei ik er ook niets over. We waren de 2e keer veel sneller zwanger! 
Probeer meer te genieten van seks, wees vooral niet zo boos op je man en dan komt zijn goesting misschien vanzelf terug. 

Melissa 15-02 om 10:13

Ik snap je heel goed, wij hebben zelf ook niet heel veel seks, misschien 3/4x per maand, soms halen we dat niet eens. Echter, wel altijd rond de eisprong. Mijn vriend zal wel doorhebben dat het rond de eisprong is, maar hij heeft mij gevraagd om niet te zeggen wanneer de eisprong precies is, omdat hij dan waarschijnlijk te veel wil presteren. Geen moeite hier met presteren. We hebben voordat ik stopte met de pil erover gepraat dat ik wat meer seks wilde als ik zou stoppen met de pil om de kansen wat te vergroten. Hij heeft aangegeven dat hij ook vaker seks wil, maar savonds gewoon vaak moe is, dus nu komt het ook voor dat we het sochtends doen. Misschien een idee? 

Mimi 15-02 om 10:20

Hmmmm.... Ik heb je topics de laatste maanden allemaal gelezen en ik denk wel dat hij een punt heeft dat je er teveel druk op legt. 
Het klinkt alsof hij zijn best doet nu ! Daarom zou Ik hem juist belonen en niet boos op hem zijn. Ok 1x niet gelukt, kan die arme man ook niks aan doen... Maar hij probeert het en dat is zoveel meer waard!

Overigens: ik zou ook geen zin hebben als ik me op moet frissen voordat we aan de slag kunnen (ik neem aan dat je man wel vaker doucht). Dan is het spontane er nogal vanaf. En al helemaal als ik 3 uur eerst (met een kind die niet wil slapen) zit te wachten totdat mn vrouw klaar is met haar bad. Ik zou zeggen dat al dat gedwongen opfrissen het spontane van de seks afhaalt, en het daardoor veel moeilijker wordt om ervan te genieten.
(Zit Je de rest van de maand ook 3 uur in bad voordat jullie aan de slag gaan? Anders heeft hij natuurlijk meteen door wanneer hun moet pieken.)

Begrijp me niet verkeerd. Ik snap dat de wens groot is. Maar hij heeft water bij de wijn gedaan door vaker te seksen. Misschien moet jij dat nu ook doen door minder druk op hem te leggen en er meer van te genieten. Hij doet zn best!

Moedertjuh 15-02 om 11:09

Hmmm ik begrijp het van beide kanten eigenlijk. Weet niet hoe oud jullie zijn maar ik was in ronde 3 na het stoppen met de pil zwanger, dat werd een vmk. Ronde 4 weer zwanger van onze jongste. En ik was toen 39 jaar, vriend 40. Dus leeftijd zegt niet altijd wat. En de 3 oudste kids zijn inmiddels 16, 13 en 10 jaar. Ze zijn dol op hun zusje, dus probeer niet teveel te pinnen op de leeftijden. Misschien geeft dat je in ieder geval even ademruimte om een ander euvel eerst aan te pakken. Namelijk het libido van je man. Waar komt zijn lage libido vandaan ? Voor een man is een laag libido iets uitzonderlijker dan bij een vrouw, dit kan een lichamelijke oorzaak hebben zoals iets met de hormonen of vitaminetekorten ( waardoor hij moe is ). Maar ook psychisch. Ik zou dus toch even geen druk leggen op het moeten maar proberen om jullie intimiteit weer leuk te maken. Misschien toch aankaarten dat jij graag een lichamelijk iets wilt uitsluiten en een bezoekje aan de huisarts dan wel handig is. Misschien vind hij de sex niet spannend meer. Een sleur is funest voor het gevoel en word klaarkomen een probleem. Als je aan hem vraagt wat jij kan doen om de sex weer leuk te maken sta dan open voor de waarheid. Ook al kan jij je er niet in vinden. Mijn advies is eigenlijk werk eerst aan jullie relatie samen ! Dan komt een kindje heus wel ! Maar jullie zijn de fundering van het gezin en die moet stevig zijn. Anders zit je straks met 2 kleine kinderen als single moeder. 

Selby 15-02 om 11:14

Bedankt voor jullie reactie's.

Voordat we ouders werden vreeën we ook meestal 's ochtends, of 's middags tussendoor als we thuis waren. Maar nu we er al eentje hebben rondlopen, paar keer geprobeerd, tv aan, schaaltje chips erbij, komt 'ie toch steeds naar boven en dan ben je gewoon te afgeleid.

Ja maar ja hij doet misschien wel meer z'n best maar alleen op momenten dat het er voor een bevruchting niet toe doet, en dat maakt mij juist weer geïrriteerder.  Natuurlijk geniet ik er verder wel van, maar ik weet niet hoe ik moet verbloemen dat als hij niet klaarkomt ik teleurgesteld ben. Weer een hele cyclus verloren idd.

Nee ik ga niet altijd uitgebreid in bad, vrijdagavond is beetje standaard, lekker ontspannen na een drukke week, maar ik was er al bang voor dat hij er gisteravond wat meer moeite mee zou hebben omdat we vrijdagsavonds meestal wel opgebrand zijn van de drukke week. Hij lag op de bank al te knikkebollen. Dus het was ook een beetje "alle zeilen bij". Nee we douchen niet altijd ervòòr, maar meestal wel. Oraal is meestal wel onderdeel van de vrijpartij en ik ga niet ergens aan sabbelen wat al de hele dag in een zweterige onderbroek heeft gezeten, waar diverse keren door geplast is en wat een half uur boven de wc heeft gehangen met nr2, plons, bommetje. Sorry klinkt vies. Maar met mezelf heb ik dat ook, de hele dag in een onderbroek zitten plakken, moet hij daar dan aan likken? Sinds mijn bevalling heb ik ook meer afscheiding. Nogmaals we douchen niet altijd vooraf, maar als we dat niet doen dan doen we echt ff een vluggertje. Ik vind sowieso met de avond-dip even douchen lekker opfrissend, ben je weer helemaal wakker, en voel ik me ook sexier. Maar ja.

Het is ook bijna niet bespreekbaar. Als ik erover begin kijkt 'ie al een beetje geïrriteerd. Ik moet vooral lief lachen en smeken of me vriend misschien met me wilt vrijen, en als 'ie dan niet klaarkomt me schouders ophalen van weer 4 weken wachten. Door onze leeftijd is elke maand verder het net weer een piepklein beetje moeilijker. Ik baal gewoon dat hij niet net zo enthousiast als ik op de cyclus let en het juist spannend vind om dan te vrijen rond de eisprong, mannen van vriendinnen doen dat wèl. Waardoor je zou denken dat mijn man het niet wilt, maar hij is met alles zo makkelijk en laid-back. Ook met ons zoontje. Als ik hem waarschuw voor iets ben ik te paniekerig, hij moet eerst vallen, of bovenop de hond gaan zitten die 'm een snauw geeft, dan is de hond ineens stout, terwijl ik al veel langer zeg dat onze hond niet blij kijkt naar ons zoontje en dat ons zoontje ook nog eens de hond een duw geeft of niet oplet en half op 'm gaat staan. Hij vindt dat je beter achteraf kan kijken dan je altijd je maar zorgen moet maken om wat kàn gebeuren.

Weten jullie waarom ik ook zo graag wil dat ik zsm zwanger wordt? Dan is de druk eraf. Want de irritatie en de frustratie wordt met elke menstruatie groter. En als het uiteindelijk helemaal niet meer lukt of we geven het op, zou ik hem dat altijd kwalijk blijven nemen, omdat als iemand er dan ooit over begint dat we "maar 1 kind hebben" en of we geen 2e wilden, dan zou hij heel neutraal zeggen "het lukte niet", nee je wilde er gewoon geen moeite voor doen. Als ons zoontje ooit vraagt waarom hij geen broertje of zusje heeft, moet ik dan zeggen "tja schat een zwangerschap is niet vanzelfsprekend", terwijl het misschien wèl was gelukt als we meer op de eisprong hadden gevreeën. Ja dat zal wel weer heel cru zijn van mij maar als je je ergens niet voor wilt inzetten moet je ook niet klagen dat je het gewenste effect niet behaalt. Als je een gespierd lijf wilt maar je gaat maar 1x in de week naar de sportschool en staat dan alleen maar te kletsen moet je niet na een half jaar zeggen "ik snap niet dat er nog geen resultaat is". Als wij wèl om de dag zouden vrijen rond de eisprong en we worden niet zwanger, dan hebben we in ieder geval ons best gedaan en kan ik het hem niet kwalijk nemen. Toch?

Joy 15-02 om 11:21

Als je hem 3uur alleen laat met je zoon.. Tuurlijk is hij moe van uw zoon in slaap te proberen krijgen. Mijn man zou dan ook geen zin meer hebben.. 
Trouwens het feit dat je niet verstaat dat hij problemen heeft met klaarkomen is een probleempje. Soms is dat wel echt moeilijk. Zoveel druk dat je bin je man legt!
Mijn man had dat soms ook.. Niet kunnen klaarkomen. Omdat hij wist dat het de moment was. En als man is dat niet fijn om over te praten. DAAROM doet hij alsof er niks aan de hand is. Zeker uitspraken van 'verschiet je zaad niet' helpen gewoon niet om minder prestatiedruk te krijgen. 
Geef hem eens rust. Stop met te zeggen wanneer je ei is. Week geen 3u in bad voor je seks hebt maar probeer hem in de stemming te krijgen. Denk je nu echt dat hij in de stemming komt omdat je een bad nam?? Een man kijkt daar echt niet naar hoor.
Wat er eigenlijk op neerkomt... Je kan je man even rust gunnen. Dat hij wat meer vertrouwen krijgt en dus paar rondes verliezen en daarna proberen op een positieve manier ertegenaan te gaan.
Ik weet echt wel hoe je u voelt. Voor mijn 2e deden we ook ruim 1j. Frusterend, kut en ambetant voelde ik me ervan. Maar mijn man vond het net even kut hoor.  Toen ik eindelijk zwanger was, overleed hij op 34wk. Toen hebben besloten om het anders aan te pakken. En werd ik zwanger in ronde 1 (mk) en ronde 5. Veel chiller en gelukkiger werd ik ervan. Ik hield alles bij en repte met geen woord erover tegen hem. We hadden gewoon meer seks elke week  

Mimi 15-02 om 13:10

Ik denk niet dat je nu zomaar kan zeggen dat je man er geen moeite voor doet. Dat het zijn schuld is als het niet lukt. Omdat jij het graag wil doen jullie het nu vaker. En dat is een goede stap in de goede richting. Dat doet hij voor jou ......

Eerder had je wel echt gelijk hoor, omdat jullie het vrijwel nooit deden. Maar een relatie is geven en nemen, en nu is het jouw beurt om te geven (bijvoorbeeld de druk te verlagen). Je kan niet van een man verwachten dat hij elke maand naar een boze ontevreden vrouw luistert, voor haar vaker gaat seksen rond de eisprong, rustig uren afwacht tot zij in "de stemming" is terwijl hij het huis draaiende houdt, dan verplicht opfrissen, standaard riedeltje doet met orale seks, niet moe is op vrijdagavond, nogmaals naar een boze vrouw luistert als het niet lukt, en dit dan maanden volhoudt. Zo werken relaties niet.

En als je echt graag een man op zijn ziel wil trappen, moet je boos worden als het niet lukt.

Dit klinkt harder dan ik het normaal zou zeggen, maar je man gaat geen maanden extra proberen als hij nog steeds even vaak een boze of ontevreden vrouw heeft. Dan kost het hem moeite voor niks.

Als je echt graag de druk eraf wil halen (dat is in je eigen woorden de belangrijkste reden dat je zo snel mogelijk zwanger wil zijn), is stoppen met proberen een makkelijkere route dan degene die jullie nu bewandelen. Ik vind het zo verdrietig om te lezen dat jullie relatie hierdoor anders is.

Mimi 15-02 om 13:49

Ik zie dat je nu je openingspost ook veranderd hebt. We proberen echt te helpen!

Je gevoel kan Je Zeker niet veranderen, maar hoe je ermee omgaat wel. Wat ik lees heb je een lieve man die voor jou extra zijn best doet. Maar Ik lees ook veel 'ik'. 'Ik' wil dat we vaker seksen, 'Ik' wil dat hij meer zijn best doet, 'Ik' wil op dat moment seks, etc. Maar hou je ook rekening met zijn gevoel? 
Eerlijk gezegd.... als Je geïrriteerd bent dat hij niet klaarkomt en dat laat merken, dan: nee. 

Je zegt ook tegen andere mensen dat ze geen 5de kind mogen en dat ze blij zouden zijn met 2 want dat lukt voor jou al niet. Dan Moet Je het ook aankunnen dat wij eerlijk advies geven aan jou.
 Je kan je gevoel niet veranderen, dat klopt, maar hij ook niet. En als je hem weg blijft duwen kan hij op een gegeven moment overwegen bij je weg te gaan. Dat gevoel zal hij dan ook niet kunnen veranderden. Relaties kunnen hierdoor kapot gaan...

Natuurlijk lezen we hier maar een klein deel.

En wie weet is het wel raak deze maand. 3x is al aardig hoopvol.

Gwen 15-02 om 14:05

Helaas heb je je eerste bericht verwijderd. Ik was wel erg benieuwd wat daar in stond. Als ik de reacties zo lees, kan ik wel een beetje gokken wat je schreef.

Wij hebben alleen seks in de vruchtbare week. Voor anderen klinkt dat misschien gek, maar voor ons is dat voldoende. Mijn vriend heeft nu 2x in 3 maanden tijd gehad dat hij niet klaar kwam. Ik zal hem daar nooit! op afkeuren. Het is voor hem erger dan voor mij. De laatste keer zei ik ook duidelijk dat het niets uitmaakt en dat ik er echt van genoten heb. Daar gaat het tenslotte om. Maar wij hebben nu 3 tot 5x seks in de vruchtbare week, als hij daarvan 1x niet klaar komt, is er echt nog geen man overboord.

Probeer jezelf eens in hem te verplaatsen. Kun je niet proberen om hem wat meer te verleiden zo dat het niet uitmaakt als het een keertje niet lukt? Besef dat zaad 5 dagen zou kunnen overleven, dat maakt jou misschien ook wat relaxter. En 1x klaarkomen is theoretisch gezien precies genoeg. Probeer iets positiever te zijn, dat zal hem ook goed doen.

Succes ermee, ik hoop dat het snel raak is!

Mimi 15-02 om 16:20

Maar misschien heb je wel gelijk dat het niet lukt om de volledige situatie hier goed te beschrijven. Is het een idee om relatietherapie te doen?

Puck 15-02 om 19:43

Ik vind het ook jammer dat het openingstopic veranderd is. Ik begrijp wel een beetje wat er gestaan heeft.
Ik ben het eigenlijk wel eens met de reacties: probeer eerst je relatie leuk te houden, voordat je een tweede kindje probeert te krijgen. Zoals het nu klinkt, hebben jullie het er alleen maar minder gezellig door.
Maar... even een praktische tip: je schrijft dat je wel eens sekst zonder uitgebreid te badderen, maar dat het dan een vluggertje is. Ook daarmee kun je echt prima een kindje maken hoor. Als je het perse op een bepaalde avond wilt, zorg dan dat je niet ook verwacht dat er de sterren van de hemel gevreeen wordt. Dat mag natuurlijk als je er samen zin in hebt, maar als je al moe bent of er zijn andere moeilijke omstandigheden: wees doelgericht en doe het een andere keer weer uitgebreider. 

Joy 16-02 om 06:48

Je wilt je post dus verwijderen omdat het antwoord je niet aanstaat 
Voor een 3de is het altijd gemakkelijker een probleem te zien wat je zelf niet kan zien. De meeste meningen liggen op 1 lijn... Er zal dus wel een grond van waarheid inzitten. 

Jij zegt dat niemand je vgevoel begrijpt... Dan is dat omdat je enkele de negatieve zaken uit een post trekt hoor. Meiden genoeg die, net als jij, langer hebben moeten vechten. 
Meiden met meerdere mk, zoals puck, die ook ouder zijn en hebben moeten doorzetten. 
Meiden zoals ik, die ook lang hebben moeten wachten op een zwangerschap en dan op 8maand alsnog hun kind verloren. (neen, ik ben niet de enige op dit forum die zoiets heeft meegemaakt) 
Meiden die dus stuk voor stuk weten hoe het voelt op lang te wachten op een succesvolle zwangerschap.
Niemand zegt je achterover te leunen. Maar de meeste zeggen wel dat je het gevoel van je man moet laten keren. Want zo zal hij nog veel meer faalangst kweken. En ben je net verder van huis. 
En sorry hoor maar in je openingspost was het heel erg duidelijk dat jij klaarkomen heel gemakkelijk vind en je daarin je man totaaaaaal niet begrijpt. Als hij niet klaar komt en jij daarover gaat gaan drammen en boos zijn... Dan heb je wel degelijk een probleem ja! 

Orchidea 16-02 om 09:27

Ik weet ook niet wat er in de begin post heeft gestaan, want ik wel weet is dat ik regelmatig een topic van je zie voorbij komen, over de frustraties betreft je man, hoe lang het duurt voor een tweede etc etc..

Mijn tip is, ga relaxen. Ik snap dat je al wat ouder bent, als ik dat hier en daar zo lees, en dat de tijd voor je gevoel begint te dringen. Maar dat werkt allemaal niet mee.. met hoe je je dan voelt. En ik snap dat het moeilijk is om de wens op de 2de, of 3e plaats te komen, geloof mij, ik weet er alles van. Ik ben in inmiddels 16 maanden bezig voor een tweede kindje, en mijn man is ook niet altijd zo dat ik hem kan kan "sturen" van dit en dat, zo moeten we dat doen, en dan zo. Het moet ook een beetje spontaan blijven. Je man wilt het op zijn beloop laten, en dat begrijp ik wel. Wat ik verder begrijp is dat jullie nog -1 jaar bezig zijn, vind je het dan niet verstandig om dan gewoon te relaxen, en wel te zien wanneer het komt? mochten jullie met een jaar nog niet zwanger zijn, kun je altijd eens de huisarts raadplegen. En verder, geniet van elkaar, probeer elkaar tegemoet te komen. Maak de seks wat spannender.. dat is mijn tip, laat de wens niet je relatie verprutsen. Ik snap dat je graag een tweede wilt, maar je komt soms net even wat te obsessief over... zo was ik ook, ik heb gepaste afstand van het forum genomen, en dat deed mij goed. Geen lijstjes meer bijhouden, geen topic's meer openen, geen verplichtingen. Ga lekker genieten ervan, en kijk het nog even aan. Laat die ovulatie testen een keer liggen, en doe het op gevoel, 2 keer per week is volgens de verloskundige genoeg kans om zwanger te worden.

Moedertjuh 16-02 om 12:52

Ik begrijp dat het jou gevoel is hoor. Natuurlijk voel je een vorm van frustratie. Maar probeer ook de gevoelens van je man te begrijpen. Misschien lijkt het alsof het m niet interesseert maar ze zijn er echt wel mee bezig. Ben het wel met jou eens dat als hij ook zegt een tweede kind te willen hij er ook wat meer betrokkenheid bij mag tonen. En aan zn problemen mag werken. Ook hij is een volwassen persoon die daar op een volwassen manier naar mag gaan kijken. Ik denk dat je hem wat in mag gaan sturen door toch een paar cyclussen niet te beginnen over baby's of vruchtbare dagen. Zo kan je over een paar maanden uitleggen dat als jij helemaal niks doet er ook niks gebeurd ! 
En wie weet gebeurd er juist wel wat en hebben jullie een keer spontane sex wat geweldig is. 
Maar een paar maanden, dat is geen ramp joh. Een investering, zo moet je het zien. 

Je kunt reageren op dit onderwerp 'Frustratie' in het Zwanger worden forum