Kinderwens maar bang

Hey dames, 
Binnenkort gaan mijn vriend en ik beginnen voor ons eerste kindje 
Ikzelf heb al jaren een sterke kinderwens en hij ook. Maar ik ben het al jaren aan het uitstellen omdat ik schrik heb voor het onbekende.. Het zwanger zijn, het verantwoordelijk zijn voor iemand anders. Ik heb zo een bang dat het alles gaat veranderen en vooral dat ik het niet goed zal doen en dat ik heimwee zal hebben naar de tijd tussen ons tweetjes. Want nu hebben we het echt zaaaalig met ons 2 
Maar goed, we hebben eindelijk de knoop doorgehakt en in mei gaat de spiraal eruit! Ik kijk er zohard naar uit maar heb ook meer schrik naarmate de gyn afspraak dichterbij komt 
Mijn vriend snapt het gevoel helemaal maar is ervan overtuigd dat het allemaal goed gaat komen! Echt zo een schatje 
Is het normaal dat ik mij zo voel of is dit een teken dat ik toch best (weer maar eens) uitstel? 

Dag Line,
Wat spannend seg!! Volgens mij is het heel normaal dat er altijd een soort van angst is. Een kind krijgen is sowieso ergens ‘een sprong in het diepe’. Niemand weet perfect wat komen gaat en dat maakt het allemaal zo spannend, eng ... Het feit dat je er wat ‘bang’ voor bent, is volgens mij vooral een teken dat je er goed over nadenkt. Als jullie een gezellig huisje/appartement hebben/huren waar het kind kan opgroeien, financieel geen zorgen hebben en het allebei graag willen, dan zou ik het zeker niet (nog eens) uitstellen. Wat komt dat komt, en vanaf het moment dat je zwanger bent, kijk je er toch naar uit.
Wij zitten in eenzelfde situatie; we beginnen ook over dit en enkele maanden aan kinderen. Ook ik had en heb dezelfde zorgen als jou! Komt allemaal goed. ???? Veel succes.
Liefs, Lisa

Oh leuk! Nog iemand die aftelt (en bezorgd is) 
Ja ergens denk ik ook wel dat het normaal zal zijn maar toch... Zo spannend ook allemaal 
Rationeel gezien is alles er wel zoals je aanhaalde. Net een leuk appartement gekocht met een kamer voor de toekomstige baby. Beide een stabiele job met een heel mooi inkomen dus dat is helemaal geen probleem gelukkig 
Hopelijk ben je snel zwanger binnenkort!! 

Wat spannend zeg! Ik heb hetzelfde gevoel gehad maar dan toen ik eenmaal zwanger was. Alles was helemaal perfect en ik was ook mega blij, maar ineens kreeg ik ook een heel onbehaaglijk gevoel van: ooooo noooo wat gaan we allemaal toevoegen aan onze relatie die nu zo goed is. Straks komt de baby en wordt alles anders en kunnen we nooooit meer terug. Het is gewoon iets wat zo definitief is, dat je een soort cold feet krijgt. Is je huis stom? Dan verkoop je m. Vind je je man niet meer leuk, dan kun je uit elkaar. Is je baan stom? Dan regel je een andere baan. Maar een kind is voor altijd. No way back. Dat overviel me best wel. Uiteindelijk ebt dat vrij snel weg en zijn we enorm dol op dat kereltje! Die niet alleen veel verantwoordelijkheden met zich mee brengt, maar ook een nieuwe soort liefde die we hiervoor niet kenden: die van een vader en moeder voor een kind. Heel bijzonder. Nu zwanger van de tweede, en weer heb ik soms gedacht: wat gaan we nu allemaal weer op de hals halen? Met 1 kind hebben we zoveel routine en is het zo makkelijk. Maar ook dat komt goed! Ik heb daar alle vertrouwen in. Je gevoelens zijn denk ik normaal, gewoon realistisch. Maar probeer ook te genieten.

Mooi gezegd Floor! 

Dankje meiden! Ik kreeg het niet goed verwoord maar het is exact zoals jij het schreef Floor!! Het gevoel dat er geen weg meer terug is.
Maar ik ben al blij te horen dat het niet abnormaal is. Nu aftellen naar mei