stiefmoeder maar wil graag mijn eigen kindje

Hallo allemaal, ik zal me even kort voorstellen, mijn naam is Rosalie, 24 en 2 jaar samen met Bob van 38. Bob heeft 2 fantastische kinderen uit een vorige relatie, een jongen van 7 en een meisje van 4. Hij heeft met zijn ex co-ouderschap en dat loopt op rolletjes. Mijn grootste droom is om ooit zelf moeder te worden. Bob wist dit vanaf het begin en heeft mij na 4 maanden van onze relatie pas verteld dat hij nu 3 jaar geleden is gesteriliseerd. Dit sloeg bij mij in als een bom. Nu al mijn vrienden zwanger proberen te worden of zwanger zijn denk ik steeds vaker hè dat wil ik ook! Met Bob. Laatst ben ik het gesprek met hem hier over aangegaan en heb hem uitgelegd dat ik ooit graag zelf een kindje wil krijgen. Zijn antwoord hier op was: ik heb die beslissing 3 jaar geleden niet voor niets gemaakt en ik ga je niet beloven dat ik die beslissing ooit ongedaan laat maken. ik vroeg natuurlijk wat daar zijn redenen voor waren. Dat zijn : Hij vindt het niet eerlijk tegenover zijn eigen kinderen (omdat "ons" kindje dan wel altijd bij papa zou mogen zijn ) En hij geen kinderen bij 2 verschillende vrouwen wil want stel we gaan ooit uit elkaar dan heeft hij met 2 omgangsregelingen te maken. Ik vind dit lastig, want ik ben stappelgek op Bob en zijn kinderen. En ik wil niet bij hem weg, en hij niet bij mij zegt hij steeds. Maar mijn wens is zo sterk... heeft er misschien iemand tips of advies? Alvast bedankt .


liefs Rosalie

@Rosalie,

mmh wat lijkt me dit moeilijk voor jou.
Uit het oogpunt vab Bob snap ik zijn overwegingen wel, maar het is niet helemaal fair 
t.o.v. jou vind ik persoonlijk..
Jij bent nog maar 24 jaar en ik snap dat je biologische klok gigantisch aan het rammelen is
en zeker als er in je omgeving vriendinnen zwanger zijn of er mee bezig zijn.
Ik weet niet om sterilisatie om om keer baar is maar goed je zou
over een tijdje toch nog is het gesprek aan kunnen gaan.. Ik gun jou uiteraard ook je wondertje
samen met bob. Maar dat hij het over evt. 2 omgangsregelingen heeft en dat het niet eerlijk zou zijn 
dat als een kindje geboren wordt bij papa en nieuwe vriendin en die altijd dan bij papa zou zijn dat vind 
ik eerlijk gezegd niet echt een argument.
Bespreken en nog is bespreken lijkt me een goed idee..
Een kinderwens gaat niet zomaar weg..
Liefs Ju of wel mavanmi 

Poeh moeilijk hoor weet niet zogoed wat ik moet zeggen.

Weet het niet zou zeggen volg je hart maar denk indd kan dat nog terug gedraaid worden van je partner?

Hartelijk dank voor jullie reacties. 
Zijn sterilisatie kan worden terug gedraaid, maar de vraag is of hij dat ooit ook laat doen...ik vind het zo lastig,  want ik wil hem niet verliezen, maar aan de andere kant wil ik net zo graag een eigen kindje op de wereld zetten... zoooooo'n dillema

hoi rosalie ik snap jou gevoel wel je houdt van hem en
wilt nu graag een gezinnetje van jullie eigen van jullie samen. 
maar ik begrijp hem ook als dat zijn overwegingen zijn is het moeilijk ben ik bang hem op andere gedachten te brengen. het voelt voor hem dus niet goed naar zijn eigen kinderen toe ook wel weer te begrijpen het ligt dus te gevoelig voor hem . ik denk dat er weinig aan te doen valt anders krijgt hij straks vreselijke schuldgevoelens naar zijn kinderen toe 
ben bang dat je hem niet zal kunnen overhalen 
groetjes madelene

@Rosalie,

Ik zou toch nog is met hem spreken over wat het met jou doet dat je niet een eigen kindje op de wereld kan zetten 
en dat graag met hem zou doen.. heb  je zelf niet het idee dat wanneer je wat ouder bent en je kijkt terug op 
de situatie en je hebt geen kindje gekregen omdat je man destijds dat niet wilde dat hij zijn sterilisatie ongedaan liet maken.

Maar uiteraard is de keus aan jou Rosalie wat je gaat doen uiteraard..

Liefs Ju of wel MavanMi

@mavanMI, 
Ik weet het niet zo goed meer, heb het gevoel ( of ik denk tenminste) dat als ik er over door blijf gaan hij het als "zeuren" gaat ervaren.  En aan de andere kant ben ik nog zo jong, dat ik bang ben dat het ooit tussen ons in komt te staan, en ik dan toch voor mijn wens kies. Wat ik weer niet fair tegen over hem en zijn kinderen vind. Ik ga 100 % voor deze relatie en voor zijn kinderen.  Maar mijn eigen kindje is mijn aller grootste wens...

@Rosalie,

Lieve meid ik zou als ik jou was zelf de overweging maken van wat je wil.
Ik snap jou dat je 100% voor je realatie gaat maar verlies je wens niet uit het oog 

Dikke knuffel

Poe dat is niet niks om pas na maanden in een relatie te zeggen. Ik snap zijn kant en jouw kant van het verhaal. Blijf toch met elkaar praten, wegstoppen heeft geen zin, maar hou het bij jezelf. Ik ben alleen bang dat die rammelende eierstokken niet over gaan, in tegendeel. 
Waar ik nieuwsgierig naar ben.. Zijn kinderen zijn toch altijd welkom hoop ik, het heeft neem ik aan met een omgangsregeling te maken? En om nou van het negatieve uit te gaan mochten we uit elkaar gaan dan vind ik een omgangsregeling met 2 moeders zo lastig vind ik wel jammer, aangezien deze situatie al voor het zo ver komt je relatie kan kosten vrees ik.

Het is vreselijk lastig, maar als je hier niet over praten kunt, blijft het tussen jullie in staan...Bovendien is je vriend niet eerlijk geweest, pas achteraf verteld over sterilisatie.... Daarmee heeft hij ook een deel van het probleem over zich afgeroepen. Ik zou er denk ik toch over blijven praten, want als je jezelf niet trouw blijft krijg je ook spijt. Ik denk dat je erg bij jezelf te rade moet gaan....wat wil jij??
Heel lastig. ..sterkte

Vooral bij je eigen gevoelens blijven. misschien af en toe doorvragen naar zijn gevoelens met open vragen zonder te oordelen. Misschien dat hij zijn kinderen zelf kan vragen hoe ze er over denken. 
Misschien zit er wel iets anders achter, misschien durft hij het echt nog niet aan. Het is ook nogal een verantwoordelijkheid voor papa's, dat gevoel kent hij al. 
Lastig hoor en schroom niet professionele hulp te zoeken als het tussen jullie in gaat staan.
Wat ontzettend fijn dat jullie zo goed met elkaar om gaan! Dat hoor je als docente ook wel anders en we merken hoeveel last de kinderen er van kunnen hebben.. Heel veel respect! En sterkte met het dilemma Xxx

Ik zit in ongeveer dezelfde situatie. hoe gaat het nu bij jou ?