Mijn verhaal

Hallo allemaal,
Graag wil ik mijn verhaal met jullie delen. Ik merk dat veel mensen (deels) dezelfde problemen hebben (gehad) als ik heb gehad. Maar het vervolg en de afloop worden vaak niet vermeld…
Op 6 maart 2017 ben ik gestopt met de pil vanwege een kinderwens. Aangezien ik gezond ben en gezond leef ging ervan uit dat ik snel zwanger zou worden. Ook mijn leeftijd was positief: 24 jaar, dus nog jong.
Helaas liep het anders… Na vier weken verwachtte ik mijn menstruatie. Maar die kwam niet. Positief als ik ben dacht ik: jeeej, in één keer zwanger! Maar de test vertelde een ander verhaal. Na maanden wachten op een menstruatie besloot ik in juni 2017 naar de huisarts te gaan.
De huisarts vertelde me dat dit niet normaal was en liet bloedonderzoek doen. Mijn hormoonhuishouding en schildklier bleken normaal. Er volgde een vaginaal onderzoek. Ook hier kon niets worden gevonden. Wél zag hij iets anders: onrustige cellen! Ik schrok me echt rot! De huisarts legde uit dat dit veroorzaakt kon worden door het HPV-virus en dat het een voorstadium van baarmoederhalskanker kon zijn. Een uitstrijkje werd gemaakt. Tegelijkertijd werd er een afspraak gemaakt voor een inwendige echo bij een gynaecoloog.
Uit de echo bleek dat er veel cystes op de eierstokken te zien waren. Overduidelijk PCOS, zo stelde de gynaecoloog. Hij vertelde dat het niet mogelijk was om op een natuurlijke manier zwanger te worden en verwees me naar een vruchtbaarheidskliniek. Bovendien zei hij dat ik überhaupt nooit normaal ongesteld was geweest. Ik ben vrij vroeg met de pil begonnen, omdat ik enorm menstrueerde (althans, we dachten dat het menstruatie was, maar volgens de gynaecoloog waren dat doorbraakbloedingen). Ook dit was wel even slikken…
En inmiddels was ik aan het wachten op de uitslag van het uitstrijkje. Ook dat viel niet mee: PAP 3a1, maar wél zonder HPV. Maar, zo vertelde de huisarts, dat hoefde niet te betekenen dat het geen voorstadium van kanker zou worden. Over zes maanden moest er een nieuw uitstrijkje gemaakt worden.
Een bezoek aan de vruchtbaarheidskliniek heb ik uitgesteld. Eerst wilde ik duidelijkheid over de PAP. Dus zes maanden wachten en opnieuw een uitstrijkje. Gedurende de zes maanden wachten werd ik echter wél ongesteld. Maar ja, met het verhaal van de gynaecoloog in mijn achterhoofd dacht ik dat het doorbraakbloedingen waren…
Het nieuwe uitstrijkje bracht een enorme opluchting: PAP 1! Zo, dat probleem was getackeld! Nu gingen we vol voor het zwanger worden! Dus een afspraak met de vruchtbaarheidskliniek gemaakt! Inmiddels had ik iedere vier weken een bloeding.
Wie schetst onze verbazing toen we bij de vruchtbaarheidskliniek waren: hier zag de gynaecoloog niets dat leek op PCOS! Alles zag er keurig uit en zij zag geen enkele reden waarom ik niet op een natuurlijke manier zwanger zou kunnen worden! Beschaamd stuurde ze ons naar huis met de boodschap dat ik binnen een jaar zwanger zou moeten zijn en anders terug moest komen. Ze vond het zo’n bizar verhaal! Wél heeft ze mijn bloed laten testen op progesteron en dat zag er prima uit!
Hoe verward kun je zijn?! Ik wist nu écht niet meer wat ik moest geloven… Een half jaar geleden kreeg ik in twee dagen tijd te horen dat ik PCOS had en nooit natuurlijk zwanger zou kunnen worden. Én dat ik PAP 3A1 had. Nu een half jaar later was er niets meer aan de hand én had ik PAP1.
Op 19 april jl. heb ik de vruchtbaarheidskliniek bezocht en 23 april werd in ongesteld. En nu?! Het is ECHT waar! Ik ben nu acht weken zwanger!
Nog steeds vind ik mijn verhaal zó onwaarschijnlijk! Hoe kan een gynaecoloog er zó naast zitten? En wat ik nóg erger vind: wat bizar dat het zó lang duurt voordat de pil is uitgewerkt in je lichaam. Het heeft acht maanden geduurd voor ik voor het eerst ongesteld werd! En hoe kan het dat de medische wereld zegt dat zoiets niet kan? Zowel de huisarts als de gynaecoloog vertelde me dat de pil binnen een dag is uitgewerkt in je lichaam. Mooi niet dus!
Mijn conclusie: er is écht meer tussen hemel en aarde en veel meer dan de medische wereld kan verklaren. En nu? Genieten van mijn zwangerschap en aanstaande donderdag voor het eerst naar de verloskundige én een echo!
Het is een lang verhaal, maar ik ben benieuwd of er iemand is die zich (enigszins) herkent in dit verhaal!

Gefeliciteerd! Wat een verhaal zeg en ook wel heftig dat je in zo een rollercoster zat. Iedere keer iets anders horen. Gelukkig ben je nu zwanger! Geniet ervan