Zwanger na HELLP-syndroom in eerste zwangerschap

Lieve allemaal,

Ons eerste kindje is in 2012 met een spoedkeizersnede gehaald. Ik was opgenomen met pre-eclampsie; bandgevoel, sterretjes, vreselijk ziek. Binnen een aantal uur was sprake van HELLP. Ons kindje was ondertussen zwaar gestresst; placenta bleek vol te zitten met infarcten en werkte niet meer volledig. Ik was toen ruim 33 weken zwanger. 

Een spoedkeizersnede volgde en nadat ik ons kindje op de OK enkele seconden heb mogen zien - gewikkeld in een doek met muts op- volgde opname op de neonatologie, daar lag ik dan, alleen. Had amper besef van wat er gebeurt was. Daarna even gaan kijken. Uren later mocht ik ons kindje pas vasthouden en papa zelfs een dag later pas. Geen kindje op mijn buik na de bevalling, geen eerste flesje, geen eerste badje, niks. 41 cm en 1750 gram, verder kerngezond. Gelukkig. Ons kindje na een paar dagen een bloedvergiftiging gehad waar de verpleging snel bij was en vlot herstel volgde. Na 2,5 week mocht ons kindje mee naar huis. Gezond en wel.

Ons kindje had een goede start verdiend, dat had ik ons kindje zo gegund! Veilig bij papa en mama. In plaats daarvan heeft ons kindje in de couveuse en in het warmtebedje gelegen, aan de monitor en is lek geprikt voor infusen. Dat besef deed pijn, veel pijn. Ik had, en heb soms nog steeds een schuldgevoel. 

Mijn herstel heeft lang geduurd: lichamelijk was ik helemaal gesloopt, dit heeft ruim drie kwart jaar geduurd. Mijn concentratie en geheugen is nog steeds niet wat het was. Ook psychisch heeft het gebeuren er diep in gehakt. Ik geniet met volle teugen van ons gezin en heb altijd gedroomd van een groot gezin. We willen voor een tweede kindje gaan, de wens is groter dan de angst. Ik heb het PRIUS onderzoek laten doen en zal tijdens de zwangerschap bloedverdunners en calciumtabletten moeten slikken. Daarnaast zal ik onder controle van de gynaecoloog komen. 

Ik ben op zoek naar vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt, hoe is een volgende zwangerschap verlopen? 

Liefs, Bloem

Op facebook heb je kleine kanjers en couveuseouders, waar je deze vraag ook goed kunt stellen en zeker ervaringsdeskundigen zijn.
Ik wens je beterschap in je herstel.
Zelf ben ik moeder van 2 couveusekinderen (inmiddels tieners) maar niet agv hellp

Jessica Szabo

Wat een heftig verhaal joh. Kan me indenken hoezeer dit je nu nog raakt. Ik spreek uit ervaring; ook ik heb HELLP gehad. Misschien vind je het fijn verhalen van anderen te lezen over hun ervaringen met HELLP/Pre-eclampsie. Op de site www.hellpervaringen.nl komen patiënten, partners en professionals uit de zorg aan het woord. Inzichtgevend en informatief. Ik heb de site in het leven geroepen nadat ik veel verschillende mensen heb gesproken over hun ervaringen. De site bevat een bundeling van alle interviews en ook mijn eigen HELLP-verhaal is erop te vinden.
Groet en sterkte, Herma

Best bloem, ik herken veel in je verhaal. Ben nieuwsgierig hoe je er nu voor staat?