Zwanger van voorvocht?

Hoi! 

Ladies help me out.We hebben geen kindje op de planning maar als het gebeurt is het op zich ook niet zo heel erg. Toch word ik knettergek van de uitblijvende menstruatie en negatieve tests. 


Mijn cyclus is rond de 30 dagen. (Heel soms loopt het langer uit, tot 35 dagen)

Ik zit nu op dag 43 van m’n cyclus. 

Ons laatste intiem moment was op 21 april (hij is met vakantie). 

Tijdens dat moment kwam hij niet eens in me klaar (was nog niet begonnen aan anti-conceptie), ging (zeg maar nog geruime tijd) voor het zingen de kerk uit. Heel onverantwoordelijk i know! Maar we gokten erop dat het niet raak zou zijn. Ook vernam ik niet in m’n ovulatie periode te zijn, wat ik achteraf nog net zo goed niet weet. 

6 dagen na de seks, dus 26 april verloor ik 2 dagen achtereen steeds een klein beetje bruin bloedverlies. Ik dacht dat m’n menstruatie door aan het komen was maar niet dus, sindsdien nog steeds niet ongesteld. Naast mogelijk innestelingsbloeding, zou dit ook kunnen komen doordat hij m’n baarmoedermond per ongeluk te hard raakte (het deed pijn). En was het oud bloed van de wond daarvan?

En alle tests geven ook weer negatief aan (eergister voor het laatst getest daarna werd ik het wel een beetje beu). 

De klachten die ik momenteel ondervind zijn: 

-Sinds dat bruine bloedverlies bijna elke dag wel last van kramp in buik en onderrug.
-Constant nattig gevoel alsof ik ieder moment ongesteld ga worden.
-Plotseling extreme vermoeidheid sinds ongeveer een week. (Ben normaal vrij energiek en actief ook vlak voor nod)
-Sombere gevoelens en hele dag willen huilen. Behoorlijk lusteloos.
-Een klein waterballon-achtige opgezette onderbuik (het verschil valt erg op). Als ik er tegenaan druk voel ik duidelijk iets dat ik denk “dit is niet oké”. 
-Versterkte reukvermogen, als ik iets ruik dan ruiken anderen die later pas of zelfs helemaal niet. 
-Hoofdpijn
-Duizeligheid
-Chagrijnigheid
-Een verstopte neus zonder verkouden te zijn 

Waar ik (nog?) geen last van heb zijn gevoelige/pijnlijke/grotere borsten, ook geen last van misselijkheid of drang naar bepaald soort eten, al eet ik nu wel iets meer dan normaal. Liefst lekker zuur (krijg spontaan weer trek nu ik dit schrijf).

Pfff ik kan nog heel lang doorgaan maar volgens mij zijn dit ze wel zo een beetje.

Ben benieuwd naar jullie ervaringen en oordeel, al verwacht ik hier geen bevestiging natuurlijk maar erover praten lucht misschien wat op zolang ik niet evt ongesteld word.


Liefs, 

Daniëlle 

misschien even een afspraak maken bij je huisarts vanwege dat waterballon buik rare gevoel?

Dan had je nu wel positief moeten testen als je zwanger zou zijn. Ik denk dat je cyclus nu wat langer is. Maar om het zeker te zijn zou je evt naar je huisarts kunnen gaan om de oorzaak van je lange cyclus te achterhalen. Hoop dat je snel duidelijkheid hebt. 

Dank jullie dames.  Ik heb as woensdag een afspraak bij de huisarts, om inderdaad te kijken wat er aan de hand is. Vandaag inmiddels op dag 44 van m’n cyclus, rug en buikkrampen zijn helemaal weg en de menstruatie is ook nergens te bekennen. Ik heb wel nog steeds enorm last van de sombere buien. Erg vervelend. En dan nog het piekeren erbij...zucht. Ben benieuwd wat eruit komt woensdag. Hoop eerlijk gezegd dat ik tegen die tijd al ongesteld ben geworden. Voor nu weet ik totaal niet of ik zwanger ben, 3 dagen terug voor ‘t laatst getest. Ik voel mij niet per sé zwanger omdat ik nergens vanuit wil gaan zonder bewijs, maar ik zie mezelf ook niet ongesteld worden op korte termijn. Het lijkt wel potdicht daar beneden, alles behalve van plan iets door te laten komen :/ 

Goed dat je naar de dokter gaat Daniëlle! Ik denk niet dat je zwanger bent als je pas hebt getest. Dan zou je nu inmiddels wel positief moeten testen. Ik zou dan eerder denken aan iets anders medisch waardoor je last hebt. Maar ook dat kan vanalles zijn. Overgeslagen eisprong waardoor je geen ms krijgt, vleesboom, cyste, hormoonverandering. Het kan alle kanten op. Je zeker niet laten wegsturen en je even goed laten onderzoeken! Succes !! (Stiekem hoop ik op een zwangerschap dat is toch wel het leukste dan alle andere genoemde dingen ) 

Dat lijkt mij inderdaad ook sterk Im, gezien de recente negatieve test. Nu je het zegt, het kan ook wel door  teveel stress komen. Net een maand een nieuwe baan, andere ritme...zenuwslopend geweest ook. Ach, we zullen het zien. :| 

Oeps vergeten m’n naam bij te zetten bij m’n laatste post 

" We hebben geen kindje op de planning maar als het gebeurt is het op zich ook niet zo heel erg." 
Helemaal jullie eigen keus hoor, dat jullie er op deze manier mee omgaan, ik oordeel absoluut niet. Maar is het niet verstandiger om samen de keus te maken of jullie er echt klaar voor zijn, of niet?

Mijn vriend was 32, ik 28, toen ik hem vertelde dat ik er écht helemaal klaar voor was. Hij schrok ervan en moest nog even aan het idee wennen. Een half jaar later was ook hij er klaar voor en zijn we begonnen met proberen. 

Ik vind het persoonlijk een nogal vreemde uitspraak. Mocht je wel zwanger zijn, zeg je toch ook niet tegen je vrienden en familie; "opzich is het niet zo heel erg, maar wij zijn zwanger"?
Het is niet niks, een kindje op de wereld zetten en opvoeden. Daar zou je, naar mijn mening, iets serieuzer mee om moeten gaan. Maar nogmaals, als dit voor jullie werkt, helemaal prima!