Hoe lang duurt het voor een miskraam doorzet?
aw 19-01 om 20:28
Vandaag de tweede echo gehad, ik zou net 11 weken zwanger zijn. Helaas bleek het hartje met 9 weken te zijn gestopt (vlak nadat we het met 8+ weken bij onze eerste echo nog vrolijk hadden zien knipperen). Zo verdrietig.
Ik had al een sterk voorgevoel nadat vorige week uit het niets al mijn symptomen ineens verdwenen, en ik een paar dagen daarna bruine afscheiding kreeg. Nu is het afwachten tot de miskraam doorzet.
Aangezien het al in gang lijkt te zijn gezet (de bruine afscheiding is nu 3 dagen aan de gang - erg weinig overigens, bij het afvegen een 'veegje' en af en toe wat druppeltjes - en gaat gepaard met een zeurderige pijn in mijn onderbuik) heb ik in overleg met mijn verloskundige besloten een natuurlijk verloop af te wachten. Ik vind het erg spannend allemaal en kan niet goed inschatten wat me te wachten staat. Binnen hoeveel tijd zet de bloeding doorgaans door, na afname van symptomen, beginnende afscheiding en zeurderige buikpijn?
Natuurlijk is er geen standaard verhaal en kan een miskraam heel verschillend verlopen, maar ik zou het fijn vinden om wat ervaringen te horen van 'lotgenoten'. Ik heb hier zo snel geen bestaand topic over kunnen vinden, dus hopelijk doe ik er goed aan een nieuw onderwerp te starten. Het is sowieso al fijn om mijn verhaal eventjes kwijt te kunnen. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Reageren
QuoteIza 20-01 om 11:28
Ten eerste wil ik je heel veel sterkte toewensen in deze periode. Ik heb zelf geen ervaring met een miskraam maar een vriendin van mij heeft bijna hetzelfde meegemaakt als wat jij nu. Bij haar duurde het best een tijd (zo'n 1,5 week) tot de 'miskraam' doorzette. Bij haar was het helaas zo dat niet al het weefsel hierdoor uit haar baarmoeder is verdwenen. Zij werd erg ziek, koorts etc en moest uiteindelijk een spoedcurretage ondergaan.
Ik wil je natuurlijk niet bang maken 
maar ik wil je alleen laten weten dat je goed naar je lichaam moet luisteren en wanneer je het niet vertrouwd je contact opneemt met je verloskundige.
Heel veel sterkte.
aw 20-01 om 12:13
Dankjewel voor je reactie Iza, het is fijn om ervaringen van anderen te horen. De verloskundige had me al gewaarschuwd dat er bij sommige vrouwen inderdaad wat weefsel kan achterblijven, vervelend zeg dat dit bij je vriendin het geval was! Spannend hoor allemaal, maar iig goed om te weten waar ik rekening mee moet houden.
Muus86 20-01 om 13:10
Aw, allereerst heel veel sterkte gewenst met dit verdrietige nieuws. Ik heb zelf ook een miskraam gehad en was rond de 10 weken zwanger. Mijn gynaecoloog zei dat het zo'n 2 maanden kon duren voordat het echt doorzette. Ik had ook al een aantal dagen last van bruine afscheiding. Ik he een week afgewacht. Toen kon ik dit mentaal niet meer aan en heb ik gekozen voor crytotec tabletten waardoor de miskraam in gang is gezet. Dit heb ik als super heftig ervaren en behoorlijk veel klachten van gehad. Hierna was het weefsel nog steeds niet helemaal weg. Uiteindelijk was ik na een maand 'schoon' en zijn de bloedingen gestopt. Het enige advies dat ik je kan geven is mocht je ervoor kiezen om je toch te laten helpen dan zou ik voor een curratage gaan, zeker omdat je al langer zwanger bent. Ook ik wil je niet bang maken.. en ieder lichaam is anders. Dit is mijn ervaring.
Ik hoop dat je dit alles snel een plekje kunt geven.
Liefs
twinkietje 20-01 om 20:03
Aw, ik heb vandaag ook het droevige nieuws gekregen dat ik een miskraam heb.
Was nog maar 6 weken, maar het doet toch pijn.
Ook bij mij wil de miskraam niet echt meewerken.
Ik bloed niet veel en heb enorme krampen.
En dit al 2 dagen.
Maar ik wacht af, want omdat ik nog niet zo ver ben, kunnen ze niet echt veel helpen.
Als het binnen 2 weken niet opgelost is, moet ik naar de gyneacoloog.
Dan gaan ze een handje helpen.
Veel sterkte op deze moeilijke dagen! Ik weet hoe je je voelt.
aw 20-01 om 20:18
Wat verdrietig twinkietje! En wat vervelend dat je zulke krampen hebt... van wat ik gehoord heb schijnt dat doorgaans wel te betekenen dat het op gang begint te komen, maar ik kan me voorstellen dat je er na twee dagen helemaal gek van wordt. Stom he dat dat er ook nog eens bijkomt nadat je al zulk slecht nieuws hebt gehad 
. Bij mij is zowel het bloeden als de buikpijn (echt krampen heb ik nog niet gehad) sinds gisteravond weer gestopt, die onzekerheid is ook maar slopend... ik zou er het liefst zo snel mogelijk vanaf zijn zodat ik het een plekje kan geven en weer verder kan. Nog even afwachten maar. Heel veel sterkte toegewenst!
x (Gast) 21-01 om 15:16
Ik wens jullie allemaal veel sterkte want psychisch ervaar ik dit als heel erg zwaar, lichamelijk ben ik trots op mijn lichaam dat het zo sterk is en zo snel weer hersteld.
Ik heb 6 janauri te horen gekregen dat ik waarschijnlijk een miskraam ging krijgen, geen bloedverlies maar een zeer kleine vrucht. 9 januari naar de gynaecoloog geweest en deze wilde nog een week wachten of de vrucht nog verder zou groeien, helaas afgelopen vrijdag te horen gekregen dat dit helaas niet zo was en dat de vrucht bij 5 weken gestopt was met groeien, inmiddels was ik 9,4 wk in verwachting. Omdat de vrucht al bijna 4,5 wk niet meer gegroeid was en ik nog geen enkele symptomen van een miskraam had besloten wij te beginnen met cytotec. Vrijdagavond heb ik de eerste pil oraal ingenomen, deze is om je lichaam te laten herkennen dat het mis is, 24 uur later moest ik beginnen de cytotec vaginaal in te brengen. Ik had net als het verhaal van Muus86 overal gelezen hoe heftig dit zal gaan worden en dat het heel veel pijn en bloedverlies ging geven. Zaterdagavond dus vaginaal begonnen en iedere drie uur herhaald tot 4x, bij mij kwam het bloedverlies na de tweede gift vaginaal op gang maar het was iedere keer niet meer dan 2-3 druppels bloed, geen stolsel en geen pijn in mijn buik of krampen. Maandag naar de gynaecoloog gegaan omdat ik dacht dat de cytotec zijn werk niet had gedaan maar met de echo bleek dat mijn baarmoeder al bijna helemaal schoon was. Cytotec hoeft dus helemaal niet heftig te zijn en met pijn en veel bloedverlies gepaard te gaan. Vandaag is het nabloeden al aan het veranderen en lijkt het of dit de laatste stukjes zullen zijn, maar ik juich nog niet te vroeg. Welke keus je ook maakt, spontaan, cytotec of curettage, een miskraam krijgen is een emotionele gebeurtenis en heeft verwerking nodig.
Heel veel sterkte en ik hoop dat je positief blijft voor een volgende zwangerschap.
aw 22-01 om 09:27
X, dankjewel voor het delen van je verhaal. Het is fijn om te horen dat Cytotec niet altijd zo heftig hoeft te zijn. Tegelijkertijd goed om er op voorbereid te zijn dat dit ook wel het geval kan zijn. Daarom is het ook zo fijn om ieders verschillende ervaringen te horen vind ik. Ik wens jou ook heel veel sterkte toe X met de verwerking van dit alles en laten we idd positief blijven voor een volgende zwangerschap!
Twinkietje, hoe gaat het met jouw buikkrampen?
Ik heb sinds twee dagen ook flinke buikpijn, geen krampen maar een constante pijn die steeds erger wordt. Ik had verwacht dat buikpijn automatisch samen zou gaan met bloedverlies, maar dat is sinds 3 dagen juist weer helemaal gestopt zelfs bij het afvegen nu niks meer te zien. Mijn buik voelt wel heel opgezet aan en als ik er op druk lijkt het alsof er heel veel vocht in zit. Zou dat een teken kunnen zijn dat het bloed er wel aan zit te komen?
twinkietje 22-01 om 15:35
Aw, Hier nog steeds buikkrampen. Soms echt wel hevig ook.
Het bloeden stelt niet veel voor.
Dus ik hoop dat het snel over gaat, want de emotionele pijn is al genoeg.
* 22-01 om 15:55
@aw,
Heel erg dat je dit ook mee moest maken.
Zelf heb ik het ook meegemaakt.
Met een zwangerschapsduur van 9 weken en 2 dagen is het hartje gestopt met kloppen.
Dat was op 22 april 2014 geconstateerd ze hebben ook gezegd wacht maar af..
Maar het duurde maar en duurde maar.
Op 4 mei 2014 begon het bloeden, op 5 mei 2014 zette het door maar stopte niet met bloeden..ik bloedde zo hevig
Totdat ik bijna wegviel en mijn partner zei nu gaan we naar t zieken huis..
Dus afd. verloskunde gebeld en dus waar ik 2 jaar geleden mijn gezonde zoon op de wereld heb gezet..
Gingen ze nu inwendig kijken of t allemaal weg was. Nee hoor ik bleef bloeden...
Dus werd er beslist dat ik een curettage kreeg niks aan maar het bloeden moest ook stoppen..
Wij hebben het afgesloten door de echo foto te begraven met een gedichtje..
Dag lief kindje,
Als vlindertje fladderde jij in mijn buik en in mijn leven,
Als duifje vloog jij bij me weg naar het hemelse licht,
Als beschermengeltje ben jij nu voor altijd bij mij,
Mijn sterretje aan de hemel die alle mensen verlicht...
Dit is mijn verhaal en ik gun t helemaal niemand echt niet...
Knuffel voor alle meiden die zoiets vreselijks hebben moeten meemaken.
Liefs ju of wel mavanmi 
aw 23-01 om 11:15
PS: Twinkietje, heb jij ook Cytotec pillen overwogen? Ik heb ergens gelezen dat deze in de eerste 7 weken van de zwangerschap het meest effectief zouden zijn en dat de pijn en het bloedverlies in deze periode met een beetje geluk minder zouden zijn dan na de 7 weken... Hopelijk hou je het nog een beetje vol daar!
twinkietje 23-01 om 15:54
@AW: de gyneacoloog is ervan overtuigd dat het vruchtje weg is. Ik moet dus enkel de bloeding laten doorkomen en daarna is alles weer in orde.
Ik moet wel zeggen dat ik vandaag hevig aan het bloeden ben, dus ben er bijna door denk ik.
Heb wel nog steeds enorme krampen.
Hopelijk is het na het weekend over.
ZO erg dat het niet vooruit wil gaan! Dan kan je pas beginnen rouwen eigenlijk he.
IK voel mij vanaf vandaag niet meer zwanger.
De vorige dagen had ik mijn symptomen nog en dat is helemaal niet fijn.
Nu enkel nog pijnlijke borsten, maar dat had ik tijdens mijn menstruatie altijd wel een beetje.
Veel sterkte aan de dames die dit ook meemaken!
Het is hard, maar we komen er door!
IK hoop dat er snel een positieve zwangerschap voor jullie allen is!
twinkietje 23-01 om 22:33
Hoi allemaal,
Hier net het vruchtzakje eruit gekomen.
Vond het toch maar vies om te zien
Ik denk dat ik er bijna door ben en het hoofdstuk ga kunnen afsluiten.
Ik ga dit kleintje nooit vergeten en hoop het in mijn hart een mooi plekje te kunnen geven.
Muus86 26-01 om 21:32
@ aw.. ik krijg kippenvel van je verhaal. Ik weet hoe je je voelt! Je zult alleen weten of je schoon bent na een echo. Ik neem aan dat je een nacontrole krijgt. Ik kon sowieso geen placenta of vruchtzakje herkennen. Het waren zoveel stolsel, ik heb er niet naar gekeken.... heel veel sterkte!
aw 01-02 om 20:21
Nog even een kleine update: op de echo afgelopen maandag bleek mijn baarmoeder helaas nog niet helemaal leeg te zijn; er bleek een flinke hoop weefsel klem te zitten voor mijn baarmoedermond - dat verklaarde die nare onderbuikpijn die maar niet wegging. De gyn heeft het meeste ter plekke kunnen verwijderen, een pijnlijke bedoening maar ik was allang blij dat 'de weg' op deze manier alsnog vrij kon worden gemaakt en ik niet meteen gecurreteerd hoefde te worden. Ik mocht mijn lichaam nog een weekje de kans geven de laatste 'restjes' er op een natuurlijke manier uit te laten komen, dus nu maar hopen dat dat gelukt is! Morgen weer controle-echo, spannend maar heb er goede hoop op...
Thanks voor het delen en voor het luisteren ladies, vond het heel fijn om hier mijn ei een beetje kwijt te kunnen! Liefs!
Saskia (Gast) 16-01 om 19:14
Hoi lieve dames,
Ik zou graag mijn verhaal willen delen omdat ook ik het helaas heb mee moeten maken. Vorige week maandag hadden wij de 8 weken echo, deze had ik al keer eerder gehad maar toen twee weken terug gezet. Helaas vertelde ze ons dat het hartje was gestopt met kloppen dus dat het kindje niet goed gegroeid is. Wat een schrik!
De dag er na ben ik na het ziekenhuis gegaan en daar heb ik gekozen voor medicatie. Dit heb ik echt als een '' hel '' ervaren. Dinsdag middag rond een uur of twee was ik thuis dus heb ik de medicatie ingebracht. In de avond begon ik bloed te verliezen en ook wat stolsels. Ik had heel veel buikpijn en toch te veel bloedverlies. Heftige uren is de verloskundige geweest omdat ik ieder uur wakker moest worden gemaakt omdat ik paar keer weg viel.
Woensdag ochtend overleg gehad met ziekenhuis. Toch de tweede keer pillen ook ingebracht. Wat een pijn. Zo niet fijn. Bleek later ook nog dat ik allergisch ben dus extra heftige reactie.
Donderdag verloor ik heel wat en ik had echt zoiets van hé, dit was het. Dus samen met mijn vriend afscheid van genomen en eigenlijk voelde ik me daarna heel goed. Vandaag was ik erg moe, gek gevoel in mijn buik. En vanmiddag tijdens het douchen begonnen de krampen weer en weer veel verlies.
Ik wil jullie niet bang maken en ik zit er nu nog '' in '' maar ik heb het echt als een hel ervaren. Als het jullie overkomt wat ik hoop van niet denk er dan heel goed over na. Als het mij weer ooit overkomt kies ik voor currentage.
Liefs