Wie bij je bevalling?

Ja idd en vast beschuit met muisjes smeren en de slingers ophangen hahaha nee hoor grapje!hoe wel is best handig

Ideaal toch? als het zo'n lieverd is is dat toch een hele fijne taak om het huis te versieren?

He Kim,

Ik ga met het advies van Ju mee: denk allereerst aan jezelf.
Ik wil er niemand anders bij dan mijn vriend (en natuurlijk e gyn en ass want dat moet nu eenmaal).
Ik had zelfs bij de 1e bevalling dat ik mijn man wegstuurde en alleen wilde zijn.

Wel heel fijn dat je schoonmoeder het begrijpt! Mijn ex schoonmoeder is ook de beste die je je maar kunt wensen maar ik moet er niet aan denken haar of wie dan ook erbij te hebben gehad....

Succes en je hebt nog even om er goed over na te denken!!

Liefs Dani

Ik zou er niet aan moeten denken me schoonmoeder erbij, maar goed mijnschoonmoeder is ook geen schat dus dat zal het verscheel maken.

Ik wil er zo min mogelijk mensen bij hebben , en heb ook tegen mijn man gezegd
dat tie met zijn gezicht bij mijn gezicht blijft tot dat de baby eruit is !
Ik ben er heel erg preuts in denk ik, mijn moeder zegt dat als je eenmaal aan
het persen bent dat het je dan niks meer uit maakt en dat je alleen de baby er
uit wilt hebben. Verder vind ik de geboorte van je kind inderdaad iets voor met 
zijn 2en..

Ik ben in een ziekenhuis waar tegelijk gestudeerd word zeg maar , dus er
lopen allemaal stagiairs rond en bij alle inwendige onderzoeken zitten ze dan ook
gezellig allemaal mee te kijken.. En dadelijk bij de bevalling ook weer.. Maar 
eigenlijk wil ik dat helemaal niet.. Ik heb het een keer gezegd tegen een van de vrouwen die daar werkt maar toen kreeg ik gelijk naar mijn hoofd geslingerd dat ik dan maar een
ander ziekenhuis moet zoeken.. Nou durf ik eigenlijk niet meer tegen mijn gynaecoloog 
te zeggen dat ik dat bij de bevalling echt niet wil, is het zo gek dat ik niet 20 vreemde 
mensen tussen me benen wil hebben ? 

Liefs manon

Bij de bevalling van mijn dochter waren mijn partner en moeder erbij (en de gyn en een verpleegkundige natuurlijk). Mijn partner kan niet zo goed tegen bloed en ziekenhuizen enzo, dus voor alle zekerheid hebben we mijn moeder meegevraagd.
We hebben helemaal geen "last" van haar gehad.

Mijn zoon is geboren met een keizersnede, dus toen stond er een heel leger mensen om me heen.

Nu heb ik er eigenlijk nog niet zo over nagedacht, maar 1 ding staat vast: onze kinderen willen we er NIET bij hebben. Ik denk dat het deze keer de gyn, een verpleegk, mijn partner en ikzelf wordt.
Ik ben zelf ook wel preuts (die spiegel boven het kraambed hoeven ze voor mij ook echt niet bij te draaien, want dat hoef ik niet te zien) en heb dus ook absoluut niet de behoefte iedereen maar om me heen te hebben.

Gr. Gerda

Hey ik heb met mijn 2 kids mijn mama erbij gehad echt speciaal moment zij heeft mij ter wereld gebracht en zag nu haar eigen kleinkids komen. Ik moet nog 11dagen voor mijn 3de komt een dan hoop ik dat mams er weer bij is. Mijn ventje blijft bij me tot net op het einde en dan gaat hij naar buiten want hij verdraagt geen bloed mannen eh!

Hier bij de eerste bevalling spoed KS dus alleen mijn vriend mocht er bij zijn..2 e bevalling is mijn moeder en vriend erbij geweest....had er geen spijt van en heb aan mijn moeder ook heeel veel gehad! Nu bij de 3e gaan we het samen doen...Ook omdat mijn moeder thuis nu bij mijn andere 2 kids wil blijven..waar het al spannend genoeg voor is:-) Maar mijn schoonmoedeeerrr van mijn levensdagen niet brrrrrrrrrrrrrr haha..Maar dat is maar net hoe het contact is;-)

Ik persoonlijk wil mijn partner mijn moeder er bij hebben en ik heb zelfs mijn schoonmoeder gevraagt of zij er bij wil zijn ... Mijn idee is hoe meer zielen hoe meer steun.. En me schoonmoeder vondt het een eer om er bij te zijn.. Ze heeft zelf 2 zoons en geen dochter dus ze zou het anders ook nooit mee maken.. En dit wordt haar eerste klein kind... Dit wordt voor mij ons eerste kindje en weet dus niet zo goed wat me te wachten sta... Wat ik ook lees alles gaat anders... Voor mij geef het een veilig idee dat ik 2 sterke vrouwen naast me heb staan waar ik denk veel steun van ga krijgen... Dus ik denk dat je gewoon je geoel en je hart moet voelen waar jij je het fijnste bij voel.. Het is tenslotten dat jij open en bloot daar lig .... En het is jouw bevalling !!!!

Hoi allemaal,

Ik zit met een heel groot dilemma. Mijn zus is verloskundige en wil heel graag ons kindje halen. Dit is van ons allebei altijd vanzelfsprekend geweest. Helaas denkt mijn man daar anders over. Hij wil de geboorte iets van ons samen laten zijn. Ik snap hem wel, maar ik vind ergens ook dat hij in dit geval aan het kortste eind trekt. We zinken inmiddels een paar dagen verder en hebben allebei heel veel verdriet. Mijn zus wil graag met hem praten om uit te leggen dat er afspraken te maken zijn enz, maar daar staat hij niet voor open. Ik sta nu voor mijn gevoel zo tussen hen in en ben bang voor wat er ook beslist gaat worden. Ik wil zo graag dat zij ons kindje opvangt en alles daaromheen maakt niet uit. Hij heeft juist precies het tegenovergestelde. Ze ma erbij zijn, tot het moment van persen. Meiden, ik zie het even niet meer zitten. Daar komt bij dat mijn ouders nu ook verdrietig zijn km hun dochters. Daar denk ik ook nog aan. Ik kan deze stress nu niet hebben maar zie ook geen uitweg..:

hallo marijke...

ik snap je in dit geval helemaal... ik ben zelf van een tweeling en wil mijn zusje heel graag bij mijn bevalling hebben... er is bij haar vast gesteld dat ze niet natuurlijk zwanger zou kunnen worden en misschien wel helemaal niet zou kunnen dragen..

ik wil graag dat zei via mij hier toch een hoop van mee maakt aangezien haar nichtje een speciaal plekje voor haar heeft/krijgt.

mijn vriend wil niet dat zij aanwezig is tijdens de bevalling omdat we al zoveel samen doen.. hij wil dat dit iets van ons 2 word..

ik zit idd ook echt in dubio en weet niet hoe ik dit op moet gaan lossen..
ik snap mijn vriend, maar gun mijn zusje dit ook..

dat geld voor jou ook... als mijn zusje vk was zou ik het idd ook wel weten.. zij zou mijn bevalling doen, maar misschien denken wij daar wel anders over als zwangere vrouw zijnde

Hoi Renate,

Dat is voor jou ook een vervelende situatie zeg! Bij ons is er inmiddels een keuze gemaakt. Er zijn nog heel wat ruzies en woorden geweest en behoorlijk wat stress. Maar uiteindeljk hebben mijn man en zus met elkaar gepraat en mag ze de bevalling doen! Het zal nooit 100% zijn keuze zijn maar het is goed zo. We leven nu echt toe naar de bevalling en vinden het allebei spannend!
Is er bij jullie inmiddels een beslissing gemaakt of ligt het nog gevoelig? Ik snap heel goed dat je je tweelingzus erbij wil hebben! Jammer dat je dan het gevoel hebt dat je moet kiezen tussen 2 mensen waar je zoveel van houdt...

nouw mijn ervaring is lekker met je partner en vk en gyno,,
zodra geboren is heb je de opa's en oma's snel gebelt of wie jij op dat moment belangrijk vind en komen dan.

bij een 2e direct weer gaat toch niet sneller door vele personen aan je bed en daarbij moet jij je ook kunnen concentreren