Moeder bij bevalling?
Liesseling 30-10 om 16:26
Mijn moeder en tante waren bij mijn eerste, omdat ik heel jong was en er alleen voor stond. Dit keer alleen man en ik, en dochter van 13 mag erbij zijn zolang ze het aan durft.
Reageren
QuoteD (Gast) 30-10 om 19:46
Mijn vriend kon er tijdens mijn eerste ivm met ver werk niet vanaf het begin bij zijn. Heb mijn moeder gevraagd en ze wilde het heel graag! Is toch superbijzonder voor een moeder in haar dochter nu eens te zien bevallen.. Dat gunde ik haar ook. Helaas konden we beiden niet weten dat ik geen ontsluiting zou krijgen en dat ik 20 uur in het ziekenhuis heb moeten doorbrengen voor de kleine kwam. Heb zoveel pijn gehad vd weeën dat ik om een ruggeprik vroeg en ik huilde bij elke wee zo erg was het. Mijn moeder vond het verschrikkelijk mij zo te zien pijn lijden en huilde met me mee! Ivm met een mogelijke keizersnee mocht ik niet eten daar en ik en mn moeder hadden s avonds zo een honger! Zij mocht wel eten maar heeft dat niet gedaan omdat ze niet zou kunnen eten wetende dat ik ook honger had maar niks mocht eten. Zaten we daar samen te huilen en te verhongeren haha. Uiteindelijk kwam mn vent net op tijd toen ik mocht persen en hij en mn mams hebben me erdoorheen geholpen.. Ik vond het totaal niet ongemakkelijk dat mams erbij was. Zij heeft mij toch gebaard? Het is juist heel bijzonder dat zij mij heeft gebaard en nu mij zag baren haha. En ik zal nooit vergeten hoe ze me de hele nacht door heeft bijgestaan, ze was net als mij de hele tijd wakker en leefde zo met me mee. En het was een meisje, zo mooi om daar met 3 generaties te zitten. Als je een goede band hebt met je moeder dan zou ik haar erbij nemen hoor! Het zal jullie band alleen maar versterken en als ze het niet aan kan kan ze toch altijd even de kamer uit. Mijn moeder vond het moeilijk omdat ze haar dochter in pijn zag maar ze heeft me van begin tot end bijgestaan en daar ben ik haar nog altijd dankbaar voor!
anoniem 30-10 om 22:46
Grappig dat er ineens nog reacties komen aangezien dit bericht van een half jaar geleden is geplaatst.
Mijn bevalling is inmiddels alweer bijna 4 maanden geleden en mijn moeder was erbij toen onze prachtige dochter werd geboren.....het was prachtig....mijn moeder vond het geweldig erbij te zijn en zowel zij als mijn man waren een grote steun voor me tijdens en ook na de bevalling...deze was namelijk wel 5,5 week te vroeg.
Maar gelukkig gaat het goed met onze kleine meid 
Mijn vader was niet bij de bevalling, maar stond amper een uur later in de kamer om zijn kleindochter te bewonderen....ze zijn allebei dol op haar.
@D: klinkt als een heftige bevalling, wat fijn dat je moeder zo'n goede steun was.
D (Gast) 31-10 om 14:16
Oh ja haha ik heb niet naar de begindatum gekeken, zag recente berichten hier dus reageerde ook maar. Wow, 5,5 wkn te vroeg is niet niks! Wat een suprise, dat verwacht je natuurlijk niet. Mooi dat alles goed is gegaan en gaat! Gefeliciteerd! Leuk dat je nog even meld dat je mams er toch bij was, ja moeders zijn fijn he 
.
chantieeeee 01-11 om 13:20
Mijn moeder was er ook bij. Ik wilde dat graag en zij gelukkig ook. De band tussen mij en me moeder komt niemand tussen maar tussen de band die mijn moeder met mijn dochter heeft ook niet , en daar ben ik super trots op 
Anoniem gefeliciteerd met je dochter!
Liesseling, Ik heb toen ik 13 was de bevalling van mijn broertje meegemaakt, en op mijn eigen bevalling na is dat het meest bijzondere moment geweest in mijn leven. De band tussen mij en mijn broertje is dan ook echt bijzonder veel sterker ook dan met mijn oudere broer. Je maakt alles veel bewuster mee op die leeftijd. Dus heb hem echt van baby tot volwassen man met vrouw en kind zien worden Hopelijk durft je dochter het aan, ik had het voor geen goud willen missen!
madelene 01-11 om 20:48
Chantieeeee zo goede sterke band heb ik ook met mijn moeder. Ze is ook buiten een hele lieve moeder mijn beste vriendin
En ook heel close met haar kleinkinderen
Mijn dochtertjes dus .
Het zijn meer voor haar dan alleen haar kleinkinderen ze gaat voor ze door het vuur.
Liesseling knap dat jij zelf je dochter van 13 er bij zou kunnen hebben.
Ik persoonlijk zou niet aankunnen dat mijn dochtertjes mij zo zouden zien
Ook niet als ze 13 zouden zijn.
Maar goed iedereen is daar anders in natuurlijk.
Groetjes Madelene
Liesseling 05-11 om 10:57
Chantie, ja ze mag erbij zijn als ze wil, ik hoop ook dat ze daardoor een goede band zal krijgen met der broertje, want 13 jaar verschil is wel heel veel natuurlijk. Ze heeft nu gezegd dat ze er wel bij wik zijn tot ik ga bevallen, dan gaat ze wel naar de gang. Maar we zullen zien tegen die tijd Hoe ze er over denkt. Ze staat er vrij in.
jessie95 05-11 om 12:39
Ik twijfelde of ik mijn moeder er bij wou omdat mijn man dat misschien niet fijn vond maar ik heb toch besloten om te vragen of mama er bij wou zijn en ze voelde zich vereerd.Voor mijn man ik het ook fijner want die krijgt dan ook steun van mijn moeder en ik zit nooit alleen als hij toevallig ff wil rond lopen of een sigaretje wil roken of het ff niet aan kan.
Gelukkig kunnen mijn moeder en mijn man goed overweg en ik vind het super dat mijn moeder er bij wil zijn.
Irma 1987 05-11 om 16:10
ik heb het eigenlijk ook nooit gevraagd
misschien vond ze het wel een eer maar had zoiets van met ons tweetje erna snel genoeg gebeld.
mijn schoonma zij altijd als je je moeder erbij wilt doen hoor
ondanks ik goede band met haar heb begrijpt ze heus wel dat ik dat niet zou wil en absoluut niet het is een schoonmoeder en niet je moeder.
jessie95 05-11 om 16:21
Ik zeg eerlijk ik zou er niet wakker van liggen als mijn schoonmoeder er toevallig om wat voor reden dan ook er bij zou zijn.
Ik hou van mijn schoonmoeder als mijn eigen moeder
Ze hoeven alleen niet tussen me benen te gaan kijken als ik beval niemand niet mijn man niet en mijn moeder ook niet hahahah
jessie95 05-11 om 20:19
Haha dadelijk krijgt die trauma en ziet hij het nooit meer hetzelfde Hahahahahha en weet zeker dat hij het zelf ook niet wil zien hij heeft nie zo sterke maag.
Zelf kan ik er goed na kijken ik kijk altijd na "one born Every minute" en daar zie je ook alles.
Maar zoals irma al zegt denk dat ik op dat moment nergens om geef als ik maar beval
bel (Gast) 05-11 om 21:08
Hahaha.
OK ik snap je ja. Tja mijn vent keek gewoon mee daar beneden en het ergste was dat ik de hele tijd een "pers" drang voelde. Ik zei al de hele tijd tegen de stuk of 3 verpleegsters, zusters of wat t ook waren, dat ik voelde dat ik moest poepen, "nee, dat lijkt maar zo dat is je persdrang want de baby komt" Nou het was dan wel m'n eerste bevalling maar ik voelde toch echt een persdrang uit m'n kont komen hahaha. En ja hoor, ik mocht gaan persen en t eerste wat er voor al die mensen uitkwam was poep! Dat was niet hoe ik t allemaal voor me zag..
Maar hun vonden het blijkbaar de normaalste zaak vd wereld. Tsja zij hebben met dat werk natuurlijk al 1000 verschillende poesjes en poepjes langs zien komen dus dit was niet bijzonder voor hun haha. En mn vent stond er ook heel normaal bij, hij s gelukkig heel nuchter in dat soort dingen en had zich al ingelezen dat zoiets mogelijk is. Verpleegsters verschoonden me gauw terwijl ik nog in pers positie zat want de baby kon er ook elk moment uitgeperst worden en manlief hielp zelfs met het matje onder m'n reet weghalen. Doordat niemand zich druk maakte om de poep die overigens met een minuut was weggewerkt en ze alleen maar gefocust waren op de baby was mijn schaamte ook snel weg. Op zo'n moment besef je dat het allemaal heel normaal is en schaam je je ook echt niet, focus is echt helemaal op de baby die je moet uitpersen haha. Hoeveel mensen er ook omheen staan of wat er ook gebeurt en gaat allemaal langs je heen, het gaat ook zo snel en het brandt daar beneden! Het enige waar ik aan dacht is haal die baby eruit. En voor je het weet ligt ze dan in je armen en ben je alles en zelfs de pijn vergeten. Gewoon een normale bevalling voor hun
bel (Gast) 05-11 om 21:51
Haha ja sorry typte er gelijk een heel verhaal uit.
Ja wilde er alleen maar mee zeggen wat Irma idd zegt, op dat moment maakt het je allemaal niet meer uit nee haha. Ik moet over 3 mndn nog een keer, hoop stiekem wel dat ik niet meer hoef te poepen.. Jij ook alvast veel suc6 met je bevalling!
Hahahaha grappig om te lezen Bel..! ik zei ook toen de persweeen begonnen: "aaaaagh schat, ik moet poepen!" Mijn vriend vind dat een heel leuk verhaal om te vertellen op feestjes enzo
Nee dankjewel mijn moeder is heel onrustig en op dat moment kan ik dat niet gebruiken .