Aaaaarghhh!!!
* 30-07 om 11:51
@Anoniem,
Je bent niet alleen hierin ik heb afgelopen weken niets anders gedaan als razen en tieren.. Hormonen gieren door me heen als een bezetene..Ze weten het hier in huis dus er wordt rekening gehouden met mij.. Andersom doe ik echt ook mijn best om tot 20 te tellen i.p.v. 10 zo gaat het de afgelopen week al wat beter..
Maar als me iets dwars zit dan krijgen ze het ook van links en rechts van voren en van achteren dus ik snap heel goed dat gevoel..
Soms vind ik dat mensen er misbruik van maken en maar zeggen te pas en te onpas wat een fel iemand ik ben sinds ik zwanger ben.. Dan kunnen ze helemaal t van lexum krijgen.. Maar ja niet te want anders hebben ze toch gelijk hihihi..
Soms lachen mijn partner en ik er hartelijk om hoe ik dan gereageerd heb aangezien hij zich er zeker wel in kan verplaatsen..Dus begrip creeeren dat scheelt een hoop hoor..
Gr Ju
Reageren
Quote* 30-07 om 12:23
@Anoniem,Ja zeker snel don't mess with a hormonal woman haahahah ja allemaal zo herken baar.
Mijn partner zegt ook dingen die mij zo erg raken, het lijkt soms alsof hij zwangerder is dan dat ik ben.. Zijn hormonen spelen ook op. Verder ja ach straks als we ons prinsje of prinsesje in onze armen hebben liggen dan zijn we al dat hormonale gedoe wel kwijt.. Dan gaan we ontzwangeren en dat is soms ook niet zo leuk, maar wie dan leeft die dan zorgt.......hoeveel weken ben je anoniem....
@Maya het zal wel niet helemaal dom zijn want wij zijn niet dom wij zijn zwanger en dat is de reden.. tellen helpt mij in sommige gevallen heb nog een tip. Ademhaling laag houden en dan zeggen wat je te zeggen hebt..Dan komt het vaak heel anders over..
En reken maar dat het dan blijft hangen haahhaha..
Ja die hormonen
maya 30-07 om 12:12
@ anoniem,
je bent zeker niet alleen hoor.
mijn man zegt dat hij mij gewoon niet meer herkent. om de domste dingen vlieg ik uit.
het is niet leuk voor het gezin maar voor ons eigen eigenlijk ook niet , want wij willen dat niet maar het ligt eruit voor we het beseffen.
het ergste dan ga ik liefdesvol mijn excuses aanbieden en dan krijg je een antwoord van je gaat jezelf moeten leren beheersen.
tja weet ik ook wel.
heu Ju jou tellen vind ik een heel goed idee , zal het eens uitproberen.
groetjes
Anoniem (Gast) 30-07 om 12:26
Hey Maya,
da herken ik ook ja! Als je dan de stap zet om het toe te geven dat je te ver ging, dan krijg je zo'n reactie. Voor mij vaak een reden om meteen opnieuw te beginnen... 
Het doet me wel goed te weten dat ik niet de enige ben die over de schreef gaat. Ik voel mij dan zo schuldig bij hé, en heb in niks meer zin. Loop de muren op, weet met mezelf geen blijf, verveel me, kortom, ik gedraag me echt als een klein kind soms.
Niks fijn aan om zwanger te zijn op die momenten, terwijl ik er ook echt wél van kan genieten hé. En vind dat dan zo zonde...
ilyana 30-07 om 13:29
hallo allemaal, bij mij loopt het helemaal uit de hand hier,mijn man heeft twee dagen geleden zijn valiezne ingepakt alleen maar omdat ik moe was en dus geen eten kon maken, ik ben zwanger van mijn derde zoontje, ben 24 jaar, hij is 29 jaar, maar ons mentaleiten verschillen enorm, hij zegt me geen lieve woorden en probeert mij aleen maar te kwetsen, hij zegt alle dagen voor mij dat ik een slecht hart heb daarmee dat god mij straft met alleen maar jongetjes, ik kan mijn hart nergens luchten,heb acht zussen, maar ze begrijpen het niet en zeggen me telkens dat ik geduld moet hebben, omdat het de vader van mijn kinderen is.. wie weet hoe ik hiermee kan omgaan? hij is wel niet vertrokken maar ik moet wel alles terug uitpakken en alles op zijn plaats zetten, hallo ik ben wel niet degene die ingepakt heeft, nu mag ik niet meer in mijn bed slapen , hij doet de deur op slot, tot ik zeg dat ik ze kleren terug zal sorteren, ik slaap met mijn kindjes in de kamer, maar wel op de grond, heb heel veel last van mijn rug. iemand tips hoe ik met deze mens moet omgaan? hartelij bedankt allemaal
... (Gast) 30-07 om 14:53
aicha, serieus meid pak je spullen en ga bij die man weg! zo laat je, je toch niet behandelen. De eerste tijd zal echt wel moeilijk zijn maar het zal er later alleen maar beter op worden.. mocht je het idee hebben nergens heen te kunnen, dat is niet het geval. Er zijn opvanghuizen en vaak is er wel familie of vrienden die je willen helpen. Op de grond slapen, je bent toch geen hond? zelfs die hebben een mand. nee hoor, kan hier heel boos en verdrietig van worden om dit te lezen...dit verdient niemand en zeker geen zwangere vrouw!
succes en sterkte! kom voor jezelf op, je komt er alleen maar sterker uit.
groetjes
Tineke 30-07 om 18:41
Je lijkt wel zijn slaafje dat enkel goed is om naar zijn pijpen te dansen en zijn kinderen te baren. Dit moet je inderdaad niet pikken Aicha! (Jammer dat hij zelf niet is weg gegaan, als ik dit zo lees.)
Ik sluit me aan bij wat ... (gast) zegt. Ben hier eigenlijk even ook niet goed van hoor.
Veel moed meid!!! Dit moet zo moeilijk zijn voor je!
Dikke knuf!
Dani 30-07 om 20:33
Hoi Aicha,
Jeetje meid wat een toestand! Het gevoel van weggaan deel ik met mijn voorgangsters alhoewel ik me zo kan voorstellen dat dat erg moeilijk is voor je.
Ik heb zelf ook ervaring met het gevangen zitten in een huwelijk en ben blij dat mijn ex uiteindelijk de stap om uit elkaar te gaan heeft genomen.Ws had ik er anders zelf nog steeds gezeten en dat terwijl ik wel hulp van mijn omgeving zou hebben gehad.
Ik raad je aan om met iemand te gaan praten buiten de familie (huisarts, verloskundige). Wie weet kunnen zij jou en je kindje helpen want dat dit goed zal komen zie ik niet gaan gebeuren en jij en je kindjes zijn heel veel meer waard dan zo behandeld te worden!
Het begin zal moeilijk zijn maar uit ervaring weet ik dat voor jezelf kiezen het allerbeste voor je is.
Veel sterkte en wijsheid gewenst en lucht hier ook maar lekker je hart hoor!!!
Lieve groetjes, Dani
Dani 30-07 om 20:38
Nu nog even over de HORMONEN......
Wat een vreselijke dingen zijn dat toch zeg!
Ik heb me vorige week in kunnen houden tot we de supermarkt uit waren en ben me toch gaan janken...en waarom? geen idee, kwam ineens over me heen dat gevoel en het was niet te stoppen.
Ik heb een paar dagen later ook flink hardop lopen mopperen in de supermarkt. waardeloze zaak hoor, zijn ze open tot 21 uur, zijn de aardappelen en de paprika's op!!! Ja kom zeg, wat een ballentent en dat heb ik dus ook hardop gezegd in de winkel. Een meneer die langs liep moest er hartelijk om lachen en op dat moment kan ook niets me schelen.
Achteraf denk ik, waar heb ik me toch zo druk om gemaakt?
En dan thuis weer janken omdat ik me zo'n rotmens voel en zo lelijk doeen dan nog een begrijpende en troostende vriend hebben die dan zo lief is...gggrrr....daar kun je dan ook niet boos op worden.
Heb ook me net kunnen beheersen om de reep chocolade die ik ineens moest hebben tijdens het boodschappen doen niet uit de handen van de kassiëre te trekken nadat hij hem had aangeslagen. Wilde er meteen mijn tanden inzetten maar kon gelukkig wachten totdat ik betaald had.
Dus zo gaat het hier ook, hoort erbij en het gaat hopelijk ook ooit weer over!!!
Tineke 31-07 om 11:47
Ik mag me blijkbaar zo gelukkig prijzen dat ik van die hormonen eigenlijk niet zoveel last heb.
Af en toe merk ik wel dat ik iets scherper kan reageren of sneller mijn antwoord klaar heb dan voorheen. (Of is dit meer het beschermend reageren en opkomen voor je kindje die in me komt te zitten ?)
Aan alle dames waarvan de hormonen serieus opspelen: goeie moed hoor! Lijkt me heel lastig, maar je kan er niet echt veel aan doen. Een begripvolle omgeving en partner zijn goud waard... En lekker hier alles spuien 
.
Aicha: heel veel sterkte!ilyana 02-08 om 23:31
hallo allemaalhartelijk bedank voor jullie reacties allemaal, jahoor sorry was alleen beetje druk bezig met van alles en nog wat, ga ik zeker en vast doen, wat hem betreft een monster is en blijft een monster hij zal pas beseffen wat hij mist als het er neit meer is... ddank je olivia anne groetjes
hoi aicha,ik hoop dat alles goed gaat met je ?en denk aan jezelf en je kindjes.