hoi dames ik ben kevin gelukkig getrouwd we hebben 3 kindjes maar ik heb een probleem en weet me geen raat meer
kevin (Gast) 09-01 om 13:30
hoi dames ik ben kevin ik ben gelukkig getrouwd en heb 3 kindjes 2 zoontjes en 1dochtertje
nou heb ik alleen 1 probleem ik ben huisman ik zorg voor de kindjes en verzorg het eten
want mijn vrouw werkt ze zit in de beveiliging de opvoeding en het huishouden komt dus op mij neer .
ik maak de kinderen wakker kleet ze aan doe ze snel in bed en maak ondertussen hun lunch klaar voor school voor tussen de middag pak hun tasjes in en breng ze naar school .
mijn vrouw licht dan nog op 1 oor vanwege de nachtdienst die ze heeft gedraaid savonds maak ik het eten doe ik hun pyamatjes aan leees een verhaaltje voor en stop ze in
mijn vrouw werkt dan en heeft dan ook de nacht dus komt pas om 4 uur in de ochtend weer thuis . het is voor mij stresvol maar ik houd zielsveelveel van onze kindjes en doe het met liefde zij brengt tenslotte het geld ze werkt ook hart met al die nachtdiensten .
alleen nu komt mijn paniek zei wilt graag een 4 de kindje ze wilt niets liever
alleen dat betekent dat de zorg natuurlijk op mijn schouders terecht komt en ik heb het al druk genoeg met onze 3 koters
de gedachten van nog een 4 de geeft mij een benouwend gevoel een druk voel ik erbij
zei vind dat ik het voor haar moet doen omdat haar wens voor een 4 de heel groot is
maar zei heeft het natuurlijk makkelijker want zei werkt en ik doe practies alles in het huis en met de kindjes
nu weet ik mij geen raat ik wil hier geen ruzie om maar hoe praat ik dit uit haar hoofd
ik wilden dit aan jullie vragen aangezien jullie vrouwen zijn en meschien beter weten hoe ik dit met haar zou kunnen bespreken op een manier dat ze mij begrijpt
zonder ruzie.
ik vind het raar om dit met mij vrienden te bespreken dus vandaar dat ik het hier doe
groeten kevin
Reageren
Quotekevin (Gast) 09-01 om 14:49
ik heb het er nu al vreselijk druk mee en als ik dan bedenk dat zei natuurlijk nachtdiensten draait en ik met de nachtvoedingen zit
de eerste maanden geegt mij dat een verstikkend gevoel ik snap wel dat mijn vrouw er anders tegen aan kijkt zei heeft die last niet maar zij werkt weer hart buitenshuis natuurlijk
nu wil ik er geen ruzie over krijgen maar wil wel dit uit haar hoofd praten
en dat ze zich ook verplaats in mij
hoe zwaar het voor mij zal worden
groetjes kevin
Naatje 09-01 om 14:58
Misschien een mama dagje inlassen? Dat zij de zorg voor een dag of twee opneemt of praten over een nakomertje. Dat wanneer de jongste naar school gaat (dus als je meisje 4/5 is) beginnen met mama's kleintje. Een idee uit een vrouw haar hoofd praten is het moeilijkste wat je kan proberen 
misschien een andere manier van aanpakken.
kevin (Gast) 09-01 om 15:29
dank je naatje voor je advies en daar hat ik nog niet aan gedacht
heb ik het ijgenlijk nooit met haar over gehat een mama dagje
een top iede echt dat zou voor mij al een berg schelen
en het zou inderdaad relexer zijn als mijn dochterje op school zou zitten om dan aan een volgend kindje te beginnen dan heb ik meer tijd voor de baby als zei werkt.
en is ze meschien ook wat rustiger op die leeftijd want nu is ze heel druk
echt een pittig meisje.
ik zal het voorstellen aan mijn vrouw
heel erg bedankt 
groeten kevin
Beertje 10-01 om 13:48
Als jij echt geen 4e wil niet doen!! Een mama dag lijkt mij voor zowel jou de kinderen en je vrouw geen verkeerd ding. Juist alleen maar goed!! Als ik het goed lees ziet je vrouw de kinderen ook erg weinig. Heeft ze altijd nachtdiensten? Ik zou echt niet voor een 4e gaan en vind het eerlijk gezegd nogal raar dat je vrouw vind dat jij het voor haar moet doen omdat het haar grootste wens is. Dit ook omdat ze eigenlijk geen zorg heeft voor de kids en het huishouden. Bij de meeste gezinnen is het omgekeerd, en de vrouwen vinden dan meestal dat de man meer moet doen. Ga ook eens kijken of zij niet wat kan overnemen. Wij vrouwen zijn van mening dat de man na het werken ook echt nog wel wat kan en mag doen met de kids en in het huishouden. Voor jullie is dat niet anders.
kevin (Gast) 13-01 om 08:26
hoi beertje bedankt voor je reactie het is inderdaad zo dat mijn vrouw de kinderen
weinig ziet.
ze heeft ook vrijwel altijd nachtdiensten vandaar ook dat ik een 4 de kindje niet zie zitten
ik heb mijn handen al vol aan de rest van de kinderen.
bij al onze kinderen in het begin toen ze pas geboren waren dus een paar maanden kon ik er uit voor de nachtvoedingen
omdat zei moest bijkomen van haar nachtdiensten .
2 nachtvoedingen waren voor haar de rest van de voedingen kwamen op mij terecht
ze wilden ook niet ouderschapverlof anders hat het voor mij wat gescheelt
ik ga het er vandaag nog met haar over hebben want dit weekend was ze te moe om het er over te hebbben groetjes kevin
Beertje 13-01 om 08:56
Ze wou geen ouderschapsverlof? Hmm ik als moeder vind het raar. Ik ben het liefst bij mijn kinderen. Dat is natuurlijk voor iedereen verschillend. Ik zou echt duidelijk aan geven dat jij het niet wilt. En het vooral niet voor haar doen. Hoe zijn de kinderen er onder dat zij hun mama zo weinig zien? Heel veel succes met het gesprek!
kevin (Gast) 13-01 om 09:22
de kinderen missen haar vaak vooral ons dochtertje
dat is meestal bij het slapen gaan warneer ik hun het laatste verhaaltje heb voorgelezen
en het tijd is om te slapen begint fay ons dochtertje om mama te vragen dan bel ik haar en laat haar weltrusten zeggen .
verder zijn ze het wel gewend want het is immers zo vanaf het begin
het is vaak zo dat warneer ze een keer een middag vrij is dat de kinderen dan al hun verhaaltjes kwijt willen van wat ze meemaken op school en dan maken ze bijna ruzie wie er het eerste op haar schoot mag
omdat ze er zo weinig is willen ze gelijk alles tegelijk aan haar kwijt ze pakken als het ware hun kans
alleen komt het sporadis voor dat ze vrij is en als ze vrij is licht ze te slapen want ze heeft zo hard gewerkt
wat mij wel vaak lichtelijk iriteert want dan denk ik nu ben je eindelijk vrij en nu hebben ze nog niks aan je omdat je slaapt
ik vind dat dan lullig tegenover de kinderen
ik ken de kinderen wel beter dan haar ik weet wat ze lusten of niet of dingen over school omdat ik ze altijd breng en haal.
dat is vaak op een verjaardag als ze er al bij is dan vragen vrouwen weleens wat over onze kindjes en dan moet ze het aan mij vragen omdat ik ze natuurlijk beter ken
dan zie je vrouwen vaak raar kijken
maar ze zijn wel gewend aan mij als ze gevallen zijn willen ze door mij getroost worden
en niet door haar dan roepen ze papa
maar goed ik hoop niet dat we er ruzie om krijgen want ik doe al alles
ik hoop dat ze het ook ween beetje waardeert en dat ik eerlijk kan zijn over dat ik een 4 de niet zie zitten
ik zorg nu met alle liefde voor onze kindjes ook al is het zwaar en druk zo is ons leven nu eenmaal zei werkt ik verzorg de kindjes.
maar een mama dag zou niet verkeerd zijn
dank je beertje voor je bemoediging en je steun
groeten kevin
Beertje 13-01 om 10:33
Jeetje, ik schrik er best wel van hoor. Andersom gezien zouden de mama's klagen dat de kinderen eigenlijk geen vaderfiguur hebben. Bij jullie is het geen moederfiguur. Ik vind persoonlijk dat daar toch echt verandering in moet komen. Al is het niet voor jou, maar voor de kinderen en voor je vrouw. Dat ze niks van de kinderen weet ligt aan haar. Zij kan het ook vragen, of er een keer voor kiezen een middag vrij te zijn en dan niet te gaan slapen. Misschien een idee om een over en weer schriftje te maken? Zo kunnen jullie de dag kwijt, en mama daar op reageren. Toch een stukje communicatie.
Die mama dag moet er echt gaan komen. Ik denk nog het meest voor je vrouw.
Laat je even weten hoe het gesprek gegaan is?
Vind het trouwens super dat jij als vader de opvoeder bent!! Nu mama er wat meer bij.
kevin (Gast) 13-01 om 10:51
dank je beertje ja weet je het is zwaar ook al geniet ik natuurlijk wel van mijn kinderen
het is zwaar en vooral onze fay is een druk pittig meisje
het is inderdaad bij ons andersom vrienden van mij verklaren mij ook vaak voor gek
ik moet wel eerlijk bekennen dat ik diep respect heb voor vrouwen die alles thuis hendelen
en waar van de man niks doet ik kan mij heel goed in die vrouwen verplaatsen juist omdat ik ook in zo situatie zit
mijn zusje bijvoorbeeld doet ook practies alles koken huishouding
ik stond daar vroeger niet zo bij stil maar nu ik zelf zo leef kan ik mij erg goed in vrouwen verplaatsen en hoe druk ze het hebben
mijn vrienden hebben dat niet
maar goed ik ben blij met jou berichtje je hebt mij echt aangemoedigd om het er eens goed met haar over te hebben en door jou berichtje zie ik ook in hoe belangrijk het is voor de kinderen als mijn vrouw meer tijd met ze doorbrengt en meer bij ze is
toch goed om het eens van een vrouw te horen jullie komen toch met dingen goede punten waar je als man niet zo snel op komt
en ook een top ide over zo schrifje is ook overzichtelijk met afspraken
bianca1986 13-01 om 23:19
hoi kevin,
ik ben het echt met de dames hier eens, wat ze naar je getikt en gestuurd hebben,
die mamma dag is helemaal nog niet zo een gek idee, en weet je misschien is je vrouw der eigen er ook niet zo van bewust hoe zwaar het wel niet voor jouw ook allemaal is..
maar mag ik wat vragen ? heeft zei dit misschien ook zo meegemaakt in haar jeugd, of misschien ook wel een hele andere opvoeding gehad enz..
ik vind dit eigenlijk toch wel heel gek om te horen.. dat zei de kinderen niet zo goed kent enz.
voor jouw echt petje af dat je het allemaal zo oppakt en dat je zo voor je kindjes gaat enz, kunnen ook een hoop andere nog van leren...
p.s zal ik je is wat zeggen, je vrouwtje moet trots op je zijn, ze moet meer tijd vrij maken voor jullie weet je hoezo, het is namelijk een wonder om een kindje te mogen krijgen..
ik zeg dit omdat ik namelijk nog steeds geen kindje heb, waar ik hard voor bezig ben..dat is me grootste wens 
en jouw vrouw heeft het, en eigenlijk ben jij de gene die moeder en vader speelt vind ik erg
ik wens jouw heel veel geluk met je kindjes..
en hoop dat je vrouw heel gauw gaat veranderen, want mijn mening is dat dit gewoon echt niet door de beugel kan..
greetz bianca
kevin (Gast) 14-01 om 13:28
hoi bianca ik lees net jou berichtje
ten eerste wil ik jou en ook de andere dames bedanken voor jullie medeleven
en steun.
om antwoord te geven op je vraag mijn vrouw heeft vroeger in haar jeug op jonge leeftijd haar moeder verloren ze was toen 5 jaar
en hat het daar toen heel moerlijk mee ze schijnt ook altijd een spontaan open kind geweest te zijn
maar volgens haar vader is ze toen verandert ze sliep niet meer ze werd heel gesloten en op school in de kleuterklas ging het toen ook slecht met haar
haar lerares vertelden haar vader dat ze vaak stil in een hoekje zat niet wilden spelen en ook niet meer sprak en savonds stond ze vaak bij de buiten deur en zei dan ik slaap niet want ik wacht tot mama terugkomt en dat deet ze wel tot haar 7 de jaar
dit heeft mijn schoonvader mij allemaal vertelt hij hoorden haar vaak ijgenlijk elke nacht huilen in bed .
het was voor haar vader ook niet makkelijk en het deed hem erg zeer vanbinnen dat zijn kleine meisje zo verandert was hij hat ook opeens geen contact meer met haar ze wilden niet meer met hem knuffelen of praten ze sloot zich voledig af voor hem en de wereld om haar heen
toen is hij toen ze een jaar of 11 was hertrouwd maar met een vrouw die het niet zo op kinderen hat
en pas later kwam hij erachter dat die vrouw haar slecht behandelden hij werkten savonds en zei was dan bij haar
dus hij hat het in het begin niet zo door maar pas later
hij vond het verschrikkelijk toen hij er achter kwam die vrouw was ook erg jaloers op de band die zei met haar vader hat toen hij daar achter was gekomen is hij meteen gescheiden .
maar goed dus dat is ijgenlijk haar jeugd geweest en nu heeft ze het wel een plekje kunnen geven
trouwens Bianca wat moet het ook moerlijk voor jou zijn dat je zo moet vechten voor een wondertje veel sterkte daarmee en dat je wens maar snel in vervulling mag raken
bedankt dames voor jullie adviesen en jullie steun
en ik zal jullie wel laten weten hoe het gesprek verlopen is
groeten kevin
bianca1986 14-01 om 14:11
Hey kevin,
Bedankt dat je even terug heb gereageerd, en bedankt dat je zoiezo je verhaal met ons wil delen, ik zal je zeggen wat ik erop dit moment van denk nu dat ik dit weet allemaal..
Ik denk echt dat zei ( je vrouw ) het heel zwaar heeft gehad in haar jeugd, en vind het heel erg om te horen dat haar moeder op zo een jonge leeftijd al bij haar is weg genomen, en ik denk ook dat daar het punt zit, dat zei afstand houd van haar kindjes, want ze wil niet dat haar kinderen mee maken wat zei heeft mee moeten maken, en nou is het erg makkelijk om te zeggen van maar dan hoort zei haar kinderen extra liefde te geven, tuurlijk kan ik ook zeggen, maar weet je doe het maar is, met in je achter hoofd mijn moeder is vroeg gestorven, als ik ook bij jullie word weg gehaald, voelen jullie wat ik heb gevoeld, en ik denk dat zei dat haar kinderen maar ook jouw zeker niet wil aan doen, omdat ze weet hoeveel verdriet haar vader heeft gehad toen haar moeder overleed
Ik vind het eigenlijk echt een treurig verhaal.. 
Vind het toch ook wel erg zielig voor haar..
Wat ik al zei ik denk dat ze echt bang is dat wanneer ze straks een hele band met de kindjes heeft, dat ze denkt ook weg getrokken te worden uit het leven ik weet niet, maar op de een of andere manier raakt het me, en vooral door haar jeugd...
Ik wens je heel veel sterkte, want eigenlijk is dit heel moeilijk..
Bedankt voor je medeleven, en ik hoop ook gauw een wondertje te mogen dragen
Groetjes Bianca
Als je vrouwtje wil praten, als jullie gesproken hebben, ik sta ervoor open, en helemaal als ik iemand ermee kan helpen ..