grote kinderwens , maar nog even wachten

37 antwoorden en 43555104x bekeken

justme 17-01 om 11:20

Hallo Allemaal!!

Van jongs af aan wist ik al dat ik graag kinderen wilde.
speelde altijd vader en moedertje, en mijn babyborn nam ik dan ook overal mee naartoe.
op mijn 14e heb ik dan ook mijn allereerste babydroom gehad, en wat was ik verdrietig toen ik wakker werd.

nu ben ik inmiddels 22 jaar en een paar vriendjes verder,
en jahoor ik heb THE ONE gevonden!!

om me heen krijgen steeds meer mensen kinderen, van oudklasgenoten tot oude vriendinnen en stiekem ben ik daar best jaloers op.

waarom wachten?

mijn vriend en ik zijn pas 2 maanden samen, en ja dat is echt te kort. desondanks hebben we het er wel al samen over gehad en zouden we het beide helemaal niet erg vinden.

eerst samenwonen , dat is ons doel. en daar sta ik ook achter.
hij heeft een goede baan, ik zit al 2 weken werkeloos thuis, en dat maakt het voor mij wel moeilijk. want zonder een baan duurt alles langer.

mijn ouders weten dat ik een grote kinderwens heb en kunnen dan zelf ook niet wachten tot ze opa en oma worden, dus dat is wel een fijn gevoel.

maar de kriebels bij mij worden steeds erger, vooral als mijn vriend er dan weer eens zelf over begint.

ik wil er niet teveel over praten met mijn vriend, want ik wil niet het gevoel geven dat ik er druk achter zet, en daarom heb ik me ook aangemeld op deze forum.

zijn er meer mensen die hetzelfde hebben of hebben gehad, en hoe gingen jullie daarmee om??

Groetjes!!




reageer

Naatje 17-01 om 12:47

"en hoe gingen jullie daarmee om?"

ik raakte per ongeluk zwanger...

op mijn tweede begon de liefde voor baby's, deed mijn moeder na met mijn poppen borstvoeding te geven en met een wandelwagen te lopen. ik plukte ook bloemetjes omdat ik ging trouwen (ik was tussen de 1,5 en 4 toen ik dat deed)
op mijn twaalfde begon het echt al te kriebelen, ik was al na een jaar extreme ongesteldheid zat en baby's om me heen waren helemaal het einde voor me.
langzaam besefte ik wel dat ik rond de leeftijd van 18 acceptabel zou vinden om zwanger te raken (als ik de partner zou hebben)
op mijn 20e kwam ik mijn huidige partner(nu 21) opnieuw tegen. we waren al vanaf kind buren en even uit elkaar geweest toen ik verhuisde, maar met een leuk oud en nieuw rolden we in een relatie. ik begon net een studie en heb het idee van kinderen geprobeerd te wegmoffelen met leuke dingen.

afgelopen augustus kregen we te horen dat zijn broer(28) en diens vriendin(32) een kindje verwachten. ik en mijn vriend bespraken het onderwerp: ja, we willen graag, maar niet voordat mijn opleiding bijna is afgelopen of is afgelopen, nu zijn broer een kindje krijgt dachten we om hun het plezier te gunnen door later zelf eraan te beginnen en besloten het veilig te doen.
we zijn even uit elkaar geweest en met een kort begin van de huidige nieuwe relatie waren we net 6 maanden weer bij elkaar toen we zwanger raakten en kwamen er met 5 weken achter. dus mijn vriend van 21 en ik van bijna 23 worden in april oom en tante en in juli papa en mama.
ik kan me dus heel goed in je leven zien.
 
ik kan je alleen zeggen: hou rekening met je eigen gevoel en zijn gevoel. als het financieel niet lukt is een ander punt en zelfs dan kan het goedgaan. ik ben letterlijk geboren in een studentenhuis waar mijn ouders 2 kamers huurden. maak een schema met hem met wat je wil bereiken. nu een baan vinden en dan zwanger raken zal je misschien je baan kosten.
 
ik ging ermee om door kinderwinkels te mijden, het gesprek over baby's te ontwijken. in mijn klas was soms mijn bijnaam 'klapperende eierstokken' haha.
als je het echt te graag wil, bespreek dat met hem door te vragen wanneer jullie bereid zouden kunnen zijn om ouders te worden. uiteindelijk ben je pas echt bereid zodra het kindje er is
 
hielp dit iets?

hartje 17-01 om 12:48

Zelf heb ik het mist gehad omdat het onverwachts kwam, wel kan ik me er enige voorstelling bij maken. Ik zou zeggen overleg goed met elkaar, is het geld er ga op jullie zelf wonen en voor een kindje!

Succes

Liefs hartje

Naatje 17-01 om 12:50

haha Hartje!
we komen elkaar op wel vaak tegen

justme 17-01 om 13:33

allebei bedankt voor het reageren, ben soms bang dat mensen het toch niet begrijpen omdat ik jong ben en we pas 2 maanden samen zijn.
mijn oude vriendinnen hadden dan ook altijd een ander toekomst beeld voor mij in gedachten en lieten dat dan ook duidelijk weten. (heb er overigens sinds ik een relatie heb ook geen contact meer mee)

mijn vriend heeft zelf een goede vaste baan, dus opzich zou het gewoon kunnen, hij zegt ook dat als het onverwachts zou komen, hij ons beide onderhoudt en het als een verassing ziet en we het samenwonen proces gewoon versnellen. alleen wil ik zelf gewoon graag ook wat opbrengen al is het maar voor extra.

ik kan er met hem opzich wel over praten, vooral omdat hij ervoor open staat, het echt supergoed gaat tussen ons en hetzelfde toekomst beeld hebben.. maar om echt met getallen te komen, dat durf ik niet.. ook omdat ik daarop dan echt ga wachten en het alleen maar langer duurt.

en dat van die poppen enzo herken ik ook echt heel goed. iedereen die me kent weet ook wel dat ik dat graag wil, puur omdat ik het er altijd over had.  daarbij is het erger geworden toen ik op de baby en kinderkleding afdeling werkte en al die schattige dingen zag maar ook veel babys in hun kinderwagen kon bewonderen.


Gefeliciteerd met je zwangerschap naatje. was je niet stiekem toch heel blij dat het onverwachts zo was, omdat je al zolang zo graag wil??

Naatje 17-01 om 13:37

ik ben zeker blij, maar dat duurde wel even. ik trilde met de test in mijn hand.
maar dat komt omdat ik studeer en hij parttime werkt en we nog niet samenwonen. als ik in jou situatie was, was ik nu met hem aan het proberen (maar dat ben ik  )
we gaan in het huis van mijn ouders wonen en mijn ouders gaan vaak naar het land waar mijn moeder vandaan komt dus we 'babysitten' gelijk op het huis omdat ze er zo weinig zijn (behalve als de uk er is zullen ze wel langer hier blijven)

justme 17-01 om 13:48

ja dat kan ik wel begrijpen. dat het dan spannend is.. maar fijn dat je mensen hebt om je omgeving die te hulp schieten.

omdat we pas 2 maanden samen zijn (ook al is het gevoel heel sterk dat we samen verder willen)  iedereen in zijn vriendengroep wil nu allemaal leuke dingen doen en ik denk dat dat ook wel verstandig is zodat we later niet kunnen zeggen hadden we dat maar eerst gedaan. genieten van elkaar.. maar dat doen we toch al wel.

ik ben niet aan de pil nooit geweest ook,  heb er mijn redenen voor, en dat heb ik hem uiteraard ook wel eerlijk gezegd. zijn reactie daarop was ontzettend lief. dat hij het wel begreep en dat als het zou gebeuren hij het dan gewoon echt als verassing ziet en het toch wel leuk vind. waardoor ik het natuurlijk helemaal zo snel mogelijk wil haha

Naatje 17-01 om 13:57

dank je voor de felicitatie (beetje overheen gelezen  )
ik stopte met de pil in juni omdat ik 3 kilo per week aankwam en dat toch niet zo gezond is... heb altijd een kleine afkeer voor de pil gehad maar moest het gebruiken door heel veel bloedverlies.
ik heb nooit de behoefte gehad om uit te gaan en tijdens de 40 weken zwangerschap kan je nog steeds veel doen  een kind is geen last, tot je het als last gaat zien. lekker uit eten met je vrienden en langzaam in een andere manier van interactie tussen mensen stappen. mensen die niet naar de kroeg gaan(bij wijze van spreken) maar juist samen gaan lunchen.
we waren bang voor de reactie van zijn mama, ze zou wel reageren van 'het is een kind, dus die komt eraan', maar vooral of we op ons kop zouden krijgen.
maar nu vind iedereen het leuk

Naatje 17-01 om 13:59

dat is niet eens meer stiekem haha
dat zijn bijna rode vlaggen met sirenes!

justme 17-01 om 14:29

haha ja dat is ook zo en zal het absoluut niet als een last zien..
kan me er 100 % op focussen aangezien al mn vrienden me hebben laten vallen en ik nu langzaam bevriend raak met zijn vrienden..

maar eerlijk vind je 2 maanden niet te snel..
en eerst een huis heeft wel preoriteit nummer 1!!

ik heb zelf geen makkelijke kindertijd gehad en heb ook veel gezorgd voor mijn 2 broertjes
nooit echt een Thuis gehad.. ook daardoor die grote wens  

dus ik wil zelf heel graag een fijn leuk gezin hebben en niet een huis maar een Thuis

de reactie van zijn ouders maak ik me ook wel een beetje zorgen om.
ik weet namelijk niet hoe hun erover denken en mijn  vriend heeft er ook nooit over gesproken.. behalve tegen mij dan..
denk dat als we zeggen dat we gaan samen wonen (hoop dit jaar nog haha) dat ze dan al flink opkijken, laat staan als we verloven of aan kinderen beginnen x]


wat fijn dat iedereen het geaccepteerd heeft!
en je bent nu dan 14 weken ?(aan je foto te zien haha)
hoe bevalt het tot nu toe..

Naatje 17-01 om 15:10

ga lekker met de familie iets doen
niet de pech hebben als de broer van mijn vriend. die had niet tegen zijn oma gezegd dat zijn vriendin zwanger is en kreeg op zijn donder.
als je zo zeker bent van hem, vergeet je familie niet
stel hem voor. ik heb mijn vriend soort van voor mijn familie 'gegooid'...
hij is nu compleet opgenomen, al duurde het wel even
als ik het zo lees: zoek een lekker plekje  
ik raakte zwanger voor de verloving en morgen 15 weekjes

Naatje 17-01 om 15:16

het bevalt goed  met 13 weken voelde ik de kleine al wat schoppen en de vk had vandaag wat moeite met het hartje goed te horen want de kleine zag kans om lekker te stoeien XD
ik moet wel continu mijn maag vol houden, anders is het of misselijk of rennen naar de eerste beste wc of gootsteen

als je ervan overtuigd bent dat hij het is en jullie serieus zijn is 2 maanden wel vroeg, maar niet te vroeg om elkaar te leren kennen in samenwonen.
misschien aan het einde van dit jaar dat je je eerste positieve test mag vasthouden, want het kan wel eens lang duren.
ik zou nog niet beginnen voordat je de sleutels hebt, en anders is het een motivatie om wat sneller te gaan zoeken

justme 17-01 om 15:18

zijn ouders zijn niet echt spraakzaam, vooral niet bij zijn exen.. 
ik ben zelf een enorme kletskous en met het toekomstbeeld in mijn achterhoofd maak ik dus altijd wel een praatje met ze.. en dat werkt, want ze beginnen soms uit zichzelf. misschien maar 2 zinnen maar dat is al meer dan genoeg. en mijn vriend is daar ook heel blij om. en bij mij thuis zijn ze allemaal gek op hem behalve mijn zus die heeft hem nog niet ontmoet xD
ik zal het altijd eerst aan families vertellen en dan pas de rest.. maar ook dat heb ik allang uitbedacht.

ja we zijn nu bijna elke avond bij elkaar.. op 2 dagen na dan moet hij trainen.. mn vader maakt ook veel opmerking daarover, op een leuke manier. 
en we kijken samen ook wel al op huizen sites, maar nog niet echt serieus. (althans hij niet, ik eigenlijk wel)

hij komt vanavond weer naar ons toe , met pizza hihi  en dan zal ik misschien toch eens moeten vragen wat hij in gedachte heeft qua tijd.

want hij zegt steeds, ik denk veel aan een toekomst samen met jou, maar dat mag ik eigenlijk helemaal niet zeggen (omdat hij denkt dat de rest het toch wel te vroeg vindt)

ooh je bent dus ook al verloofd???  
Hoe heeft hij je gevragen
oeh 15 weken al!! leuk hoor

Naatje 17-01 om 15:25

het was eerder een gezamelijke beslissing  hij heeft me al eens tussendoor 'gevraagd'
als we een romantische film keken of iets. hij wilde het eigenlijk heel groots doen, maar toen kwam er een klein groot nieuws om de hoek kijken

jullie relatie is tussen jullie twee
ik zou wel het samenleef gedeelte oefenen, ik was bijna 24u bij mijn vriend in het begin dus de start was gelijk al heel positief (behalve kasten bouwen, dat laat hij mij lekker doen, behalve als het computer kasten zijn)

woont je vriend al op zichzelf? kan je misschien niet daar soort van maar toch wel een beetje bij? beginnend met een tandenborstel.

justme 17-01 om 15:25

oooh wat gaaf!!
dat zou wel echt een super gevoel zijn, de eerste schopjes
oei dat is weer wat minder, daar zie ik ook echt wel tegenop.. laatste keer was ik 10, en dan moest ik altijd huilen zo vreselijk !!
ik hoop voor je dat je daar snel weer vanaf bent.

Ja samen een huis zou wel ideaal zijn!
we zijn nu bij mij thuis al samen aan het oefenen met koken, ik kan al wassen en strijken en heel de reutemeteut want heb al 2 jaar op mezelf gewoond, en hij wil het zelf graag leren. helpt netjes met de afwas, dus wat dat betreft zijn we al op de goede weg.. ik sta sochtens met hem mee op zet een bakkie koffie , zwaai hem uit en dan gaat hij weer werken.

Dankje voor je eerlijkheid.

justme 17-01 om 15:26

ik hoop dat je het een beetje bijhoudt want we typen steeds tegelijk hihi

Naatje 17-01 om 15:30

super gevoel?! plopjes, vreemde plopjes haha

het bij houden komt wel goed hoor  ik zit op stage dus af en toe komen er kletsgrage mensen die hun hele levensverhaal kwijt willen en dan ben ik de weg kwijt in alle gesprekken.

mijn vriend is heel zelfstandig opgevoed, hij kookt beter dan ik en is beter in plannen van huishoudelijke taken en er ook veel sneller in. maar we zijn rustig tegenover elkaar en makkelijk in gesprekken, dus kunnen samen er goed doorheen komen

justme 17-01 om 15:32

zijn tandenborstel stond hier in week 1 al en na 2 weken was het al aan hihi
we hebben elkaar ooit een keer op school gezien 8 jaar geleden
en een vriend van hem had ons gekoppeld.
en ik kan oprecht zeggen dat ik me nog nooit zo blij en gelukkig heb gevoeld voor ik hem kon. ik heb veel steun en liefde van hem. iets wat ik helaas veel heb moeten missen.

hij woont zelf nog bij zijn ouders en ik bij mijn vader.
maar hij wil wel heel graag iets voor hemzelf, en kwam er zelf als eerste mee om samen te gaan wonen. ( hij begon met wat hint en ik hield toen nog netjes mijn mond om hem niet af te schrikken)

haha als een soort test om te kijken hoe je erop reageert??
wel lief hoor..!!  en heb  je al een datum..

ook daar zijn wij al mee bezig.. 
en ik wacht met spanning af, geef stiekem kleine hints , maar zal volmondig ja zeggen als hij me vraagt.
al zou dat pas na een jaartje zijn , want dat vind hij nu wel al te vroeg denk ik..
tenzij er dus een kleine tussen zou komen.

justme 17-01 om 15:37

hihi ja vast wel raar ook idd, maar wel  fijn de eerste schopjes.. 
lijkt me echt geweldig..

oke anders zeggen dan probeer ik er rekening mee te houden.. zit maar saai thuis dus ben blij dat ik even iets te praten heb en vooral over dit onderwerp.
doet me wel goed dat ik het kwijt kan zonder beoordeeld te worden. of stomme reacties te krijgen over opleidingen en wachten en geniet van het leven nu je nog jong bent.. want dat weet ik zelf ook heel goed.

nou jullie klinken als een topteam!!
 jullie waren ook rond de 22 jaar toch?

Naatje 17-01 om 15:40

we hebben een datum en per toeval (enige dag over voordat ik ga bevallen) de dag wanneer mijn oma jarig is

maar vanuit mijn kant is het moeilijk iets over te zeggen omdat ik al een tijdje bij mijn vriend ben en alle ups en downs al heb meegemaakt. ik weet hoe ik ga voor iemand en ik heb ervaren hoe hij voor mij gaat. zeker na een paar maanden uit elkaar te zijn geweest.
ik zal zeker blij voor je zijn als je in verwachting raakt, maar ik heb er niet veel over te zeggen
alleen dat we net zo erge klapperende eierstokken hebben en net zo oud zijn, haha
ik weet ook het effect op onze manier van denken hoe meer we van onze droom worden weggehouden... mensen die zeggen: geniet van je leven, je bent nog zo jong, je hebt je leven nog voor je etc etc etc... alsof je dat niet kan met een kind. je leven is nog steeds je leven, alleen heb je er iets extra's bij!
mijn verloskundige (op baby sites als afkorting VK) vind het super dat ik, 22, zwanger ben omdat het in de piek van vruchtbaarheid zit.

ik heb weinig op stage te doen, zitten en typen haha. waar ik me ook aan erger omdat ik juist wil leren...

Je kunt reageren op dit onderwerp 'grote kinderwens , maar nog even wachten ' in het Zwangerschapsforum