Het gevoel dat het niet lukken wil
Reageren
QuoteFatje 19-04 om 12:46
Hi Annabel,
Dank je voor uw reactie, ik weet dat dit heel normaal is.. Maar toch blijft die angst en onzekerheid.
Mijn schoonzus is nu 10 weken zwanger, ik ben echt oprecht blij voor haar.. dat meen ik.. maar telkens ze erover praten of als ik haar zie, knaagt het enorm aan mij..
En het zal elke maand, maar verergeren vrees ik 
jeanette scheppers 19-04 om 22:26
Ik weet hoe jij je moet voelen en wou dat ik de oplossing had om hier makkelijker mee om te gaan, maar wat een ander ook zegt, het blijft k*t. Je zou kunnen proberen het bespreekbaar te maken, misschien dat het hier iets makkelijker van word door begrip naar Jou toe, maar verder kan ik je alleen maar heel veel sterkte, succes en wijsheid wensen
doglover 24-02 om 21:05
heej meid.
ik ben nieuw hier maar ik ken je gevoel, wij zijn nu zelf iets meer dan een jaar bezig voor een kleintje. maar helaas zitten we nu in de mmm ( de mallemolen) . bij mij is alles helemaal goed alleen bij mijn man is het helaas niet goed, daarom krijgt hij 29 maart een tese behandeling. en dat is het de vraag of we ooit samen kinderen mogen krijgen.
dus ik begrijp je angst..
liefs
mimi (Gast) 03-05 om 20:18
je moet Broberen daar niet aan denken en dat helpt echt wel.maar ook wat echt helpt is .na dat jullie six hebben moet je niet gelijk staan en ook niet gelijk gaan plassen probeer jou benen na six omhoog doen 10 minuten. het klenkt raar maar het helpt echt waar .ze zeggen het spirmaen moet in baarmoeder komen .als je gelijk gaan staan of gaan plassen komt het nooit in jou baarmoeder.ik zeg het niet zo maar .maar bij me is het wel gelukt.na dat ik met pil gestop dat was vorge maand mei ik ben een keer ongestel geworden.daarna ben ik nu zwanger geworden .ik ben nu viet weken zwanger.
Gr mimi
D.C.B & G Love♥♥♥♥ 17-05 om 13:50
Heel herkenbaar hoor...bij onze 1e zoon duurde het ook 1, 5 jaar, maar bleek achteraf pcos te hebben...
Nubinmiddels morgen 19 wk zwanger van 2e.
Komt allemaal goed..s6!!
D.C.B & G Love♥♥♥♥ 18-05 om 15:08
Hoi merjam,
Ja natuurlijk denk je dat!!...heel normaal natuurlijk
,maar 2 maand is wel heel erg snel hoor.
Het komt vaker wel als niet voor hoor....
Normaal gesproken duurt het wel een half jaar tot een jaar....dus nog niets om zorgen over te maken!!
samantha (Gast) 05-12 om 22:48
hoi dames ik was voor mijn eerste prinsesje 5 jaar bezig maar daarom is mijn liefde naar mijn meisje nog sterker want ik heb er zooo mijn best voor gedaan om haar te krijgen ik zie haar zo bijzonder ik kan ook bijna nooit boos op haar worden als ik mijn stem verhef dan kan ik daar die zelfde avond niet goed van slapen zo belangrijk is zij voor mij juist omdat ik haar niet als iets vanzelfsprekends zie ik heb na vijf jaar verdriet en pijn onzekerheid haar eindelijk gekregen dat maakt haar nou juist zooo bijzonder voor mij naast dat ze mijn dochtertje is natuurlijk nu is ze inmiddels bijna vijf maar ik was nog wel jong toen ik haar kreeg 22 jaar was ik niemand wist van mijn familie en in mijn omgeving dat ik zooo lang bezig ben geweest haar te krijgen ze denken dat ik gewoon opeens zwanger was . nu is kyara mijn dochter eeg eigewijs een sterke ijgen wil een pittige meid ze zal gedacht moeten hebben ik bepaal wel warneer ik kom ha ha ha
Angie (Gast) 22-10 om 14:39
hallo mensen,
Zag dat er al een poos niet meer gereageerd is op deze site, maar wou toch even mijn verhaal doen,
Mijn man en ik zijn nu iets meer als jaar bezig om een kindje te krijgen, en elke keer maar weer ongesteld 
,,
Elke keer denk ik wat is er toch mis met me..
Ook zit ik elke keer eraan te denken misschien nu toch tijd voor een bezoek aan de h.a. alleen mijn man vind dat we het eerst nog tijd moeten geven..
Zijn er meerdere mensen die naar de h.a. zijn geweest als ze met een jaar nog niet zwanger zijn of moet ik het dan toch nog de tijd geven?
kruimel 22-10 om 14:59
Hoi Angie.
persoonlijk zeg ik: ga gewoon lekker naar de huisarts.
je hebt er recht op om geholpen of in ieder geval nagekeken te worden!
een jaar is al een hele tijd, er hoeft niets mis te zijn met een van jullie maar de kans is er wel.
Ik zelf ben na een halfjaar naar de huisarts gestapt. ik had dan wel problemen met mijn cyclus maar het heeft daarna nog ruim een jaar geduurt voor ik uiteindelijk zwanger was! ik bleek PCOS te hebben.
heb je al dingen geprobeerd, zoals temperaturen of ovutestjes?
je kan het ook zo met je man afspreken: dat je 2 maanden een temperatuur lijst bij houd en daarna naar de huisarts gaat (de huisarts vraagt ook vaak om zulke lijsten, dan heb je die maar vast en word je niet zomaar naar huis gestuurd!)
xKruimel
madelene 22-10 om 23:18
Dat moet niet makkelijk voor je zijn als je partner liever nog even wacht met onderzoeken
Weet je een man heeft meestal even de tijd nodig om die knop om te zetten en er iets aan te doen wij vrouwen hebben die knop veel eerder om
Helaas werkt het vaak wel zo
Maar misschien kun je hem even de tijd geven hoe moeilijk ook voor jou op dit moment gun hem even die tijd.
En probeer ondertussen om hem uitleggen hoe erg belangrijk het is voor jou om toch snel aan die onderzoeken te beginnen zeg dat je er zijn Hulp bij nodig hebt dat hij kan helpen met je pijn van binnen dat het een stukje rust geeft als jullie die onderzoeken ondergaan.
Een man helpt graag dus maak daar gebruik van probeer hem uit te leggen hoe erg je er mee zit en hoe een verschil hij kan maken
Hoeveel het voor jou zou betekenen als hij mee werkt
Veel sterkte Groetjes madelene
madelene 22-10 om 23:22
Trouwens naar die temperatuur lijsten werf bij mijn zusje niet naar gevraagd maar dat zal waarschijnlijk komen omdat ze zei dat ze al 3 jaar bezig waren terwijl in werkelijkheid 2 jaar was maar ze kreeg meteen een verwijs brief mee voor het ziekenhuis toen de arts 3 jaar hoorden ik weet dat nog goed want ik was samen met haar toen inmiddels 4 jaar geleden alweer maar ja misschien ook vraagt de ene arts ernaar en de andere niet groetjes madelene
Michellie 24-10 om 09:33
Hee meiden,
Ik zag dit onderwerp en wil voor de meiden die het nodig hebben even mijn verhaal doen.
Augustus 2013 ben ik gestopt met de pil en hebben we besloten om voor ons 1e kindje te gaan. Meteen had ik al het gevoel dat het wel eens heel lang kon gaan duren, maar dit wimpelde ik weg en dacht: ach, dat denkt iedereen van tevoren. Mijn man zei ook: zul je zien, zijn we heel snel zwanger.
Op kerstavond bleken we zwanger! Wat was dit een grote verrassing. 'Zie je wel', dacht ik. 'Maar goed dat ik die ene gedachte weggewimpeld had want we zijn toch heel snel zwanger geworden.'
Helaas kreeg ik een week erna een miskraam. Vol van verdriet startte we het nieuwe jaar, 2014.
Mijn lichaam lag totaal overhoop, maar dit kwam natuurlijk door de miskraam. Het lichaam moest herstellen. Stemmingswisselingen, puistjes (had ik al, maar nog meer dan anders), menstruaties die véél te licht waren.
Na 6 maanden vond ik het wel welletjes. Ik heb toen een afspraak met de dokter gemaakt en verteld dat ik mijn menstruatie veel te licht vond. Het verschil was als dag en nacht.
Zij stuurde me door naar de gyn voor een controle-echo. Ik had echt het gevoel dat er iets niet klopte maar ik kon er dus mijn vinger niet op leggen.
Uit de echo bij de gyn bleek dat ik een cyste in mijn linkereistok had. Het was niet zo'n grote, dus hij zou de volgende maand wel weg zijn verwachtte de gyn.
De volgende maand terug, maar de cyste was een heel klein beetje gegroeid (3,1 cm nu). Niet heel veel en daarom besloot de gyn dat we twee maanden later weer een echo zouden maken.
Nog steeds had ik het gevoel dat er iets niet klopte, maar de gyn zei dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken want bijna iedere vrouw had wel eens een cyste.
Twee maanden later ben ik teruggegaan voor een echo en wat bleek: de cyste was gegroeid en was nu 7,5x6x5 cm!
Afgelopen vrijdag ben ik geopereerd omdat de gyn het beter vond om hem weg te halen. Toen was de cyste 8x7x6 cm. Het was een endometriosecyste en ze hebben gelijk een aantal endometriosehaarden kunnen dichtbranden.
Klopte mijn gevoel toch, dit was dus waar het gevoel vandaan kwam dat er iets niet in orde was.
Momenteel ben ik herstellende en heb ik een rustiger gevoel dan ooit. Nu heb ik echt het gevoel dat we helemaal met een schone lei kunnen beginnen met zwanger worden.
Wij zijn nu meer dan een jaar bezig maar ik kan het nu loslaten allemaal en heb echt zoiets van: als het komt, dan komt het en anders niet. We genieten weer volop van het leven, en van ons samen.
Dus wat ik met dit verhaal wil zeggen: Luister naar je gevoel meiden, wij hebben niet voor niks vrouwelijke intuïtie. Als jij voelt dat er iets niet klopt, dan is dit (in ieder geval bij mij) vaak zo. Dan zou ik dus, zeker als je een jaar bezig bent, een afspraak bij de huisarts maken. Het kan, dus waarom zou je jezelf zo zitten te plagen? Je hebt er recht op
madelene 24-10 om 11:05
Jeetje wat een heftig verhaal Michelle Gelukkig in jou geval ben je naar de huisarts gegaan.
tja kijk ik denk altijd maar zo al is het maar voor de geruststelling dat er niks mis is . Mijn zusje heeft ook onderzoeken laten doen na 5 jaar geen kinderen maar wat bleek zij en haar man mankeerde allebei niets . Ze hadden alleen gemeenschap op de verkeerde dagen en dat 5 jaar kan je je haast niet voorstellen maar goed zo zie je maar
En sinds ze haar eisprong wist van de arts meteen eerste ronde zwanger
Dus soms is het niks ernstigs maar ligt de oplossing in een simpele hoek
En soms is er wel iets aan de hand wat een zwangerschap in de weg staat
Maar daarom is het fijn als je naar de arts kan gaan
Groetjes madelene
Moen (Gast) 26-04 om 01:31
Hoi
Ik denk dat kindren krygen voor de meeste vrouwen een leuke ervaring is ik probeer het al een jaar zonder suxes,wat natuurlyk heel veel stress opleverd.ik merk elke keer de teleursteling in myn partner wanneer ik ongestelt ben.wat my heel verdrietig maakt.maar ik denk.dat het het wachten waard is als andren daar 5 jaren.en langer op moesten wachten
Ik hoop heel.spoedig goed nieuws met jullie te mogen delen