Baby 11 maanden met extreme verlatingsangst

De kiekeboe tip is een hele goeie, gewoon achter je handen, achter de deur en een dekentje.

Ik vraag mij dan weer af waarom alle reacties zo politiek correct moeten zijn en in het lieve straatje. Andere kijk op de dingen en meningen kunnen verhelderend zijn. 

Beertje

Hoeft zeker niet politiek correct te zijn, maar wel ontopic (voor mijn idee dan in ieder geval).

Dat is net hetgeen wat jij verkeerd begrijpt anoniem. Ze is voelt zich mss wel thuis bij onthaalmoeder en grootouders maar is liever bij mij. Ze zal ALTIJD de voorkeur geven om bij mij te zitten dan bij iemand anders. (Wat logisch is op deze leeftijd denk ik? maar soit) Als we op bezoek zijn ergens wil ze altijd bij mij zitten en wordt ze ongelukkig als ik ze aan iemand anders geef. Dus wat ik daar mee bedoel is, op de momenten dat ze mij ziet wil ze niet bij iemand anders zijn. Wanneer ik er niet meer ben is ze overal gelukkig. 

Op de momenten dat ik haar wegbreng is het huilen dus meestal ook snel over omdat ik uit haar zicht verdwijn MAAR ze blijft niet alleen achter. Ze is bij andere mensen. Dat is dus ook niet het grootste probleem bij haar. Het is thuis dat ze zich heel snel 'alleen' voelt. 
Thuis heeft ze het net moeilijker omdat we dan bijvoorbeeld met 2 alleen zijn, ik even uit haar zicht ga en ze dan alleen achterblijft. 


Ik ben me er van bewust dat dit een fase is waar ELK kindje door moet. Ik vind het dan ook niet abnormaal dat ze zo reageert, ik wil gewoon tips om er, op de momenten dat we samen thuis zijn, er het beste mee om te kunnen gaan. 

Ieder zijn mening over hoeveel werken/thuisblijven, maar momenteel is het niet aan mij besteed. 
Ik ga zeker de verschillende spelletjes proberen om het haar al spelenderwijs duidelijk te maken. 

Het is logisch dat ze alleen mama wil als je ergens anders bent. Gewoon aan toegeven, als jij dan naar de wc moet bijvoorbeeld kun je haar even bij oma oid op schoot zetten en zeggen mama gaat even plassen kom je zo weer pakken. Je in lezen in deze fase kan heel verhelderend zijn. 

Ik denk dat je goed bezig bent. Je hebt het beste met haar voor. 

Naar mijn mening was ik on topic, omdat mijn mening is dat ze mama en/of papa meer nodig heeft. 

Gaandeweg geef je meer informatie waar uit blijkt waar je nog meer tegen aanloopt en bedoeld. 

Het klinkt als normaal gedrag voor een 11 maanden oud kind.

Weer mijn naam vergeten, dat is dus de reden waarom anoniem

Beertje

Het is een fase en geen leuke fase. We hebben een veehouderij bedrijf thuis en ik moet dus ook gewoon aan het werken om de kleine denken. Ik had een box in de schuur staan waar hij veilig in kon spelen en staan. En ooh wat was onze zoon het er soms niet mee eens. Maar doordat ik geen keuze had en het wel moest doen, leerde hij dat er niks gebeurde en al was ik soms even uit zijn gezichtsveld ik kwam altijd weer terug. En was mn werk klaar dan pakte ik hem weer lekker vast. Ik praat wel heel veel, waar ik ben, wat ik doe en evt waarom en dat ik er zo weer ben en dat ik er al weer ben. 
Ik heb nog 1 suggestie qua meer tijd met je meissie. Een huishoudelijke hulp. Al is het maar 2 uurtjes ff samen poetsen, dan is dat het geld meer dan waard. Wij hebben ook eigenlijk geen geld over, maar daar maak ik geld voor over, ik lever liever iets anders in dan mn huishoudelijke hulp. Juist omdat ik ook moet werken en onze zoon zich daar aan aan moet passen. Maar dat is persoonlijk en puur een suggestie. 

Maar wat voor tips zou je willen dan het is echt vreemd wat je steeds typt. Lees het eens over? Je hebt een kind wat snel huilt als je wegloopt maar wat kun je er aan doen niks toch?