Mijn man begrijpt er niks van !!

74 antwoorden en 46001044x bekeken

Anna (Gast) 24-06 om 19:11

Hallo meiden !
Begrijpt jullie man/vriend jullie nou ook niet ? Of is de mijne echt de enige ?
Ik ben moe , kapot eigenlijk en wat krijg je dan voor opmerkingen: zeg ga je
Nog schoonmaken vandaag. Of hij wil 600 dingen op een dag doen en als
Ik dan zeg nee ik ben moe ik blijf thuis loopt tie beledigt weg. 

Nou heb ik al zo vaak gezegd ik wil even een week gewoon helemaal niks
doen want ik trek het niet meer (ik slaap ook al weken niet meer goed
Ik denk 3 uur per nacht) De laatste keer dat we hier een gesprek over hebben
gehad dacht ik nou begrijpt tie het. Maar nee hoor dan nodigt die de volgende
Dag zijn zusje van 15 uit om een week te komen logeren (normaal geen problemen
Mee hoor maar op het moment hoe ik me nu voel gewoon even liever niet)
Maar owee als ik er wat van zeg dan krijg ik gelijk geschreeuw naar mijn hoofd,
Want het is wel zijn zusje !! 
Ik wil gewoon even lekker een week voor mezelf zonder dat ik me schuldig 
Hoef te voelen dat ik zijn zusje niet genoeg aandacht heb gegeven. 

Verder heb ik best erg last van de hormonen (ik kan ben gemeen zijn op het
moment) en ik heb al 100 keer gezegd negeer het gewoon laat het gaan als
Ik weer zit te zeuren. Maar nee hij gaat als een razende tegen me zitten 
Schreeuwen. 

Zo dit moest ik even kwijt !
Liefs Anna

reageer

Miss T (Gast) 24-06 om 19:46

Hoi Anne, 

Jee wat heftig zeg. Het klinkt wel een beetje alsof jij ook een beetje met jezelf in de knoop zit of lees ik dat helemaal verkeerd ? Als dat zo is heeft dat natuurlijk zijn weerslag op jullie relatie.

Aan de andere kant mag je man NOOIT zomaar tegen je gaan schreeuwen. Dat is niet ok en dat hoef je ook niet toe te laten. Je moet hem dat wel op 1 of andere manier duidelijk maken. Strakjes als je kindje er is is dat ook niet goed voor je kindje. Je man moet nu wel echt snel leren om ruzies zonder te schreeuwen op te lossen.

Nicole (Gast) 24-06 om 20:13

Hoi Anna, 

Ik lees de frustratie uit je verhaal. En ik begrijp het zeer zeker ook voor een deel. Mag ik vragen hoe lang je zwanger bent? Ik ben nu 37 weken en ik heb gewoonweg ook geen energie meer en heb nog een kindje lopen. Mijn man denkt dat hij verschrikkelijk veel doet in huis...ik vraag me af wat hij doet haha. Ondertussen ben ik druk bezig met mijn kleine dame, broeden, huishouden, zorgen dat alle boodschappen in huis zijn voordat de kleine komt etc. etc. Ook nog druk bezig met de laatste dingetjes die in huis gedaan moet worden. En dan hoor ik iemand zuchten dat hij moe is...vreselijk. En als ik dan zeg dat ik moe ben, zegt hij je bent de hele dag thuis!?!?!?!?!?!

Als ik klompen aan had gehad waren die allang gebroken ;-). 

Het is wel heel moeilijk voor een man om het te begrijpen ben ik achter gekomen. Maar wat jouw man echt moet doen en wellicht leren is jou te respecteren. Want hoe ik jouw verhaal lees is zijn respect voor jouw ver te zoeken. En het schreeuwen is echt niet goed, niet voor hem, zeker niet voor jouw maar ook niet voor je kindje inside. Die makt alles mee.

Daarnaast heb ik een vraagje voel je je wel happy. Want het kan gebeuren door de hormonen dat je je een beetje down tot depressief kan voelen. Als je alleen naar de verloskundige gaat bespreek dit met haar, dit is oh zo belangrijk!!!

Meid heel veel sterkte en laat wat van je horen. Pak je rust waar het kan, neem het gewoon!

Lies, Nicole

Lexy 24-06 om 20:36

Hoi Anna, 

Jeetje! Dit hoort absoluut niet hoor! Als mijn vriend zo zou doen tegen me zou ik hem meteen het gat van de deur wijzen. 
Dit hoef je echt niet te accepteren hoor! Ook ik vind dat hij wat respect op mag brengen voor jou en jullie ongeboren kindje.
Neem aan dat ook jij wat te vertellen hebt over jullie huis, en een nachtje logeren prima. Maar meteen een hele week in jou situatie? Meid, hoop echt dat hij wat meer zal accepteren dat hormonen en vermoeidheid bij je zwangerschap horen en dat ook jij je gevoelens hebt.

Succes en sterkte!

Tineke 25-06 om 15:46

Hoi Anna,

Helemaal geen leuke situatie voor jullie als ik dit zo lees.

Ik denk dat het inderdaad zeer moeilijk is voor mannen om dit te begrijpen.
Je zegt dat je ook heel erg last hebt van je hormonen en gemeen kunt zijn.
Misschien kan hij hier gewoon echt niet mee om (met die verandering) ...
Sowieso, schreeuwen is niet fijn, zou niet mogen eigenlijk.
Ik heb geluk dat ik eigenlijk nog niet zoveel last heb gehad van die hormonen.
Ik heb wel steeds vaak met mijn vriend gepraat en hem als het ware wat gewaarschuwd wat er zou kunnen komen en wat er hem misschien nog te wachten staat (don't mess with a pregnant lady ;-) ).
Zaken die ik las over zwangerschap geregeld met hem gedeeld.
Op dit moment ben ik heel rustig en mijn partner ook. Mocht ik echt opvliegingen hebben, vrees ik dat de mijn partner daar toch ook niet goed mee om zou kunnen.
Ik weet niet of hij dit echt ten volle zou kunnen begrijpen.
Blijven praten met elkaar vind ik heel belangrijk.
Hopelijk geraken jullie er samen snel uit en heb je in de toekomst wat minder last van die evil: hormonen en kan je vriend wat begrip tonen.

Liefs!

Anoniem (Gast) 25-06 om 16:08

Hoi Anna,

Niet echt fijn als je vriend zo reageert. Zegt hij het ook echt zo of pik jij zijn opmerkingen zo op? Dat heb ik namelijk. Bedoelt hij helemaal niet zo en ik voel me gelijk aangevallen . Maar als hij het echt zo zegt dan is dat echt onbeschoft, en mocht hij problemen ermee hebben dan gaat hij toch schoonmaken? Jij hebt het immers al druk genoeg met zwanger zijn. .
Ik vind het wel een beetje vreemd dat hij zo weinig rekening met je houdt en met je zwangerschap, misschien kun je het boekje 'help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt' (of zoiets) aan 'm geven zodat hij zich een beetje meer in kan leven in jou en hoe je je voelt. Succes!!!

* 25-06 om 17:03

Hi Anna, 

Jij hebt recht op je rust je bent zwanger en je lichaam is 24 uur per dag bezig die is hard aan het werk om jullie wonder zo groot te laten worden dat het over een aantal maanden geboren kan worden...

Ik ben het eens met de meeste dames dat de manier hoe jou partner nu met je omgaat van de zotte is. Als ik jou was zou ik een lang en goed gesprek aan gaan met je partner om de zaken is goed op een rij te zetten.
Desnoods met een van je ouders erbij en of bespreek baar maken tijdens een bezoekje aan de vk.. Kijk maar wat je doet.

Zou er wel wat aan doen want anders kan dit behoorlijk vervelend gaan worden ook na je bevalling... Dan moet je rekening houden met het zusje van je partner terwijl het toch echt andersom dient te zijn..
Sterkte meis,

Gr Ju

anna (Gast) 25-06 om 19:41

haay meiden , bedankt voor jullie reactie's ! 
ik zit niet met mezelf in de knoop nee , ik ben gewoon heel moe en net een best stessvolle periode achter de rug ik ben namelijk de laatste 6 maanden heel druk geweest met het plannen van ons huwelijk. Dit huwelijk was verdeeld over 3 dagen omdat hij familie en vrienden door heel europa heeft zeg maar.. en dan niet 3 dagen achter elkaar maar de ene maand 1 dag en dan een maand later nog een dag enz. Na het huwelijk in Nederland heb ik toen zijn moeder nog schreeuwend over me heen gehad want die vond niks goed die dag. Daarbij hebben we problemen in ons huis (zit vol met schimmel door een lek) en de huisbaas wilt niks doen die zegt  dat het onze schuld is omdat wij onze kleding binnen ophangen na het wassen (volgens mij doet iedereen dat als het buiten regent, maar onze huisbaas vind dit blijkbaar heel raar) nou moeten we eind deze week ons huis uit zijn en we hebben nog geen nieuw huis dus we verhuizen eind deze week naar een tijdelijk huis maar dat betekend wel dat we over 1 of 2 maanden weer moeten verhuizen. en dan wilt mijn man voor eind augustus nog een week naar parijs (naar de hele familie , dus niet gezellig rustig met zijn 2) en nog een week naar tunesie waar de rest van de familie zit (om nog een keer te trouwen). En verder slaap ik dan gewoon echt slecht , alles bij elkaar is het me gewoon even teveel geworden. ik heb het er nog een keer over gehad , maar hij snapt het gewoon niet. dan zegt tie bijvoorbeeld hoe kan je nou moe zijn je zit de hele dag thuis (ik heb geen baan , maar dat betekend niet dat ik de hele dag niks doe , echt niet). en wat het zusje betreft is nu gelijk de halfe familie gekomen ik zit dus op 75 vierkante meter met ook nog moeders (die bezorgt me over het algemeen sowieso al stress) een andere zus en haar man , nouja probeer dan maar is te relaxen ik kan dat namelijk niet. sorry voor het lange verhaal , bedankt voor jullie reactie's ! liefs anna

* 26-06 om 09:53

Hi Anna,

Dit is niet normaal idd net als Katie vraag ik me af welke cultuur dit is, ben je zelf nederlands en is je man arabisch? als dit nu al zo is dan kan je verwachten dat het vaak alleen maar erger wordt..

Heb jij uberhaupt wel wat te zeggen... Ik hoop dat je snel wat rust vind in al die drukte.. Als ik jou was zou ik je eigen familie ook van deze wantoestanden op de hoogte stellen.

Dit is niet goed voor je je hebt je rust nodig meis.

Sterkte en ga voor jou en de baby kiezen want dit is een hel waar je nu in leeft lijkt mij...

Gr en heel veel sterkte Ju

Eva (Gast) 26-06 om 09:55

Ik ben het er mee eens wat hierboven gezegd wordt. Dit is niet normaal hoor

Chaniiej (Gast) 26-06 om 14:37

Hii Anna,
Al deze vrouwen hebben indd gelijk,maar je bent niet de enigste ik heb ook een man die mij af en toe totaal niet begrijpt en ik mag niet chagerijnig doen en doe ik dat wel negeert hij me een halve dag en zodra hij iets doet moet ik het allemaal maar vergeven.Ook wij zitten met een huis probleem,zit nu in een particulier 2 kamer woning waar het ook erg vochtig is en in de winter erg koud,nu doe ik continu mijn best om voor woningen te kijken en urgentie aan te vragen en als het dan tegen zit wordt ik emotioneel en zijn andwoord is alleen" ja komt wel goed"
Dus het is niet goed wat ze doen maar heel veel sterkte!

* 26-06 om 15:52

Hi Chaniiej,

Jij ook heel veel sterkte en wat is er toch met die kerels aan de hand zeg.. Ze horen je nu deze tijd juist te steunen door dik en dun... Nou sterkte en ik hoop dat die mannen van Anna en Chaniiej heel snel hun verstand vinden... En dat de vrouwen in questie wat meer voor zichzelf op gaan komen wat jullie hebben niet alleen plichten maar ZEKER ook rechten vergeet dat niet..

Sterkte Ju

srtn (Gast) 01-09 om 17:44

Ik wil nog maar even benadrukken dat deze reactie weinig met cultuur te maken heeft. Ikzelf ben getrouwd met een Marokkaan (daar geboren en opgegroeid) en hij begrijpt het beter dan mijn Nederlandse moeder die zelf nooit ergens last van heeft gehad tijdens de zwangerschap. Ook wij zitten in een stresssituatie, ernstig zieke moeder, mijn mans werkgever is failliet gegaan, huis moet verbouwd worden en mijn werkgever wil mijn contract niet verlengen omdat ik vanwege zwangerschapskwalen al 7 weken thuis zit (griep,koorts, keelontsteking). Hoewel dit icm hormonen natuurlijk voor spanningen zorgt krijg ik veel steun van mijn man, hij doet al het huishouden en verzorgt me terwijl ik ziek op de bank lig, en zo hoort het! Zodra ik maar een traan laat omdat de verschijnselen na16 weken nog steeds niet weg zijn troost hij me en zegt ie rustig aan voor de baby. Pik dit niet en denk om jezelf en je kindje, dus neem de rust die nodig is, tegelijkertijd toon begrip voor de familiebanden van je man, anders werkt het alleen maar averechts. Ik zit nu zelf in Marokko na veel uitstel, na me even beter te hebben gevoeld weer ziek, en voel me slecht over dat ik mijn schoonmoeder niet kan helpen en mijn man nergens heen kan met me, plus ik houdt niks binnen en niets smaakt me, toch ik forceer mezelf niet. Luister naar je lichaam en probeer het je man duidelijk te maken wat je voelt, zo vaak als nodig. Veel sterkte

wolkje78 06-09 om 09:50

ik begrijp je helemaal het zullen je horomen zijn of toch een vorm van stress
ik heb daar op het moment ook veel last van en dan met namen de stress maar dat komt bij mij omdat de eerste zwangerschap zal het zachtjes uit drukken niet over rozen ging en dat komt nu allemaal boven maar mijn man die gaat gelukkig niet zo te keer en die laat me ook me gang gaan en ben graag ook alleen op het moment kan niet tegen drukte en zo
ik vind dat je man of vriend daar toch ook wel een beetje begrip voor op kan brengen want je vraagt er tenslotte ook niet om toch
heeel veeel sterkte

Olivia-Anna 06-09 om 22:24

Wat heftig allemaal!!

Bij ons is het precies andersom. Mijn mannetje heeft vreselijk last van zijn hormonen!!
Misselijk en overgeven toe!!
Vaak is het erg grappig, maar laatst moedigde ik hem min of meer aan om lekker eens met zijn vrienden uit te gaan (ik dacht dat het een goed verzet voor hem zou zijn
hij was al maanden niet meer de deur uit geweest)
Maar hij kwam dronken thuis (Wat ik wel kan hebben)
maar hij was gemeen!! schreeuwde alles bij elkaar.!!!!
Ik zou hem de baby opgedrongen hebben enz.. Zomaar uit het niks.

Nu ben ik iemand waar niet mee te ruzieen valt,
dus ben ik de volgende ochtend rustig een tasje met spullen gaan pakken terwijl hij sliep en ben enkele dagen weg gegaan, Hotel en bij goede vrienden.
Hij bleek zich helemaal niks meer te herinneren en was geschokkeerd over wat hij had gezegd, vroeg nadrukkelijk of ik hem alsjeblieft wilde vergeven,
en maakte duidelijk dat ons dochtertje meer dan welkom is.

Alles is nu terug rustig. Maar ergens vraag ik me toch af waar dit vandaan kwam??
Normaal is hij vreselijk zorgzaam en helemaal als ik ook maar mijn gezicht vertrek of even moet zitten of zo..

* 07-09 om 00:14

@olivia-anna,

Ik snapte al niet waarom ik niks hoorde van zie pb Maar ik snap t nu we'll.
Jij had we'll andere dingen aan je hoofd...
Wat naar omdat zo mee te maken....
Kerels die soms uit t niks zo raar doen...echt blad aan een boom reactie.

Wat goed van je dat je bent weggeggaan.

Hoe is het nu met je?

Liefs ju

Dani 07-09 om 07:55

Hoi Olivia-Anna,

Jee meid, wel goed dat je heel rustig bent weggegaan hoor.
Denk dat dat meer indruk maakt dan dat je terug gaat lopen schreeuwen?
Ik weet dat ik ook heel anders kan reageren door mijn hormonen nu, zou dat voor je man ook gelden ook al heeft hij die hormonen niet?

Ik hoop dat het beter gaat met jullie,
Lieve groetjes Dani

gerda 08-09 om 09:42

Hey Olivia- Anna,

Dat is nogal wat.
Ik hab toevallig afgelopen week een artikel gelezen over een man (http://www.telegraaf.nl/buitenland/12890160/__Brits_stel_samen_zwanger__.html) die samen met z'n vrouw zwanger is.
Het artikel was eigenlijk wel grappig, maar aan jouw verhaal zie je wel dat er ook een keerzijde is

Ik denk dat je het goede hebt gedaan. Ik hoop van harte voor je dat het iets eenmaligs is geweest en dat hij zo verstandig is tijdens een avondje stappen niet zoveel meer te drinken. Jeetje............. over een kwade dronk gesproken.....
Heel veel succes en sterkte.

* 08-09 om 10:22

@Gerda,
Wat een grappig artikel...
Alleen in schril contrast met het verhaal van Olivia-Anna.

Liefs Ju

Olivia-Anna 13-09 om 19:59

Hoi ben er weer!!!

Ja Ju kan ook best grappig zijn (topic, "man met zwangerschapsverschijnselen" weet je nog?)
Bedankt voor je bezorgdheid!!

Maar dit was de keerzijde die overigens gelukkig weer helemaal weer omgeslagen is!!
Inderdaad ik kan niet terugschreeuwen en weet dat ik dan heel beheerst overkom door  rustig mijn spulletjes te pakken..
Ik zeg altijd: Je moet zo tegenover gesteld mogelijk reageren als dat verwacht wordt, dan raken ze in de war en het heeft gewerkt:

Hij heeft net geholpen om de babykamer te schilderen, heerlijk zo met z'n tweetjes.
En als ik bezig ben met de muurschildering komt ie wat lekkers brengen.
En gaat nu ook s' avonds even in gesprek met z'n dochtertje..
Vanmorgen ging hij weer over de wasbak en WC !! hahaha!! wat een pannenkoek!
het is echt het ene uiterste buiten het andere he..

Maar ik hoop nu heel erg dat het zo blijft!

Je kunt reageren op dit onderwerp 'Mijn man begrijpt er niks van !!' in het Zwangerschapsforum