Hormonen op hol na verwijderen spiraal/ zwanger worden

Ik heb sinds 6-1 2022 mijn spiraal laten verwijderen. Omdat ik een kinderwens heb hoor vele verschillende verhalen. Toen ik de spiraal gisteren heb laten verwijderen had ik een beetje bloed en sinds vandaag had ik diaree niet normaal heb dit nog nooit had en gisteren wel met me vriend gedaan..
Wie herkent dit 
En verder geen klachten 

Hallo iedereen, 
Ik heb de mirena spiraal verwijderd omdat ik veel last heb van  hartkloppingen bijwerkingen allee dat dacht ik, 6jaar heb ik de mirena spiraal gehad , nu heb ik al 4 dagen hevige bloedingen en erge hartkloppingen   spiraal is maandag middag verwijderd.
Nog iemand met zo ervaring ? 

Hoi allemaal, 
Ik heb 7 juli mijn mirena laten verwijderen, na ruim 4 jaar. Daarna 5 dagen gebloed. Nu bijna een maand later onwijs last van stemmingswisselingen, moeheid, hele opgeblazen buik, niet goed naar de wc kunnen, lage rugpijn (vooral 's nachts), soms een soort hitteaanvallen (terwijl ik het vroeger altijd koud had), niet goed kunnen slapen, veel dromen. Ik dacht zwanger te zijn. Maar dat is helaas niet het geval. Hoop dat mijn menstruatie snel komt en snel van deze klachten af te zijn. Wel fijn om te lezen dat ik dus niet de enige ben die dit ervaart. Ik heb het idee dat mijn lichaam erg moet wennen aan de hormonale schommelingen. 
Hebben jullie tips hoe hiermee om te gaan? 
Grt. Stefanie 

Waar ik benieuwd naar ben, na het lezen over jullie klachten die een lange lijst vormen… (sommige heftiger dan ik zelf ervaar)  zijn er geen supplementen die we kunnen nemen, die helpen het sneller in balans te brengen? Behalve rust en geduld, wat kunnen we doen? 
Ik ben vaak en heel makkelijk verdrietig en ook snel geïrriteerd. Alsof ik al 2 maanden bijna de hele tijd PMS heb na het verwijderen van de spiraal. En toen dacht ik ineens, oh nee hè, is dit het begin van de overgang? Ik ben “pas” 37 maar je wordt zenuwachtig en weet het niet meer. Na het verwijderen kwam een korte period van veel libido, maar dat lijkt nu al een maand helemaal verdwenen, en ik voel en weet dat het niet klopt met mijn persoonlijke normaal. 
De cyclus is een rommeltje, dus ik kan er nog geen geruststelling uit halen dat het maar eventjes duurt en dan alles weer op haar pootjes terecht komt. Ik zou mijn lijf hierbij graag steunen, voor mijn eigen humeur en dat van de mensen om me heen. Ik hoef niet nu een kind te verwekken, maar hoe weet ik of ik dat wel of niet zou wensen, als mijn emoties en hormonen overhoop liggen?