Onlyone5

Hallo meiden van brabbels,

Mijn kinderwens is altijd sterk geweest,
Na een relatie van 5 jaar en 3 jaar samenwonen wilde mijn partner en ik heel graag onze liefde bekronen met een liefdesbaby. Ik hoopte altijd dat dit ons gegund was. Want een kind neem je niet, een kind krijg je.

Na een jaar proberen maakte ik me ontzettend zorgen en was erg verdrietig omdat ik bang was dat dit ons niet gegund zou zijn. Met de maanden werd het gevoel sterker en de teleurstelling groter als het weer niet raak was.

We zijn na een jaar naar de dokter gegaan en daar heb ik de verwijzing gekregen voor naar het ziekenhuis om ons te laten onderzoeken.

Gelukkig konde wij vrij snel terecht. Het zaad van mijn partner was helemaal in orde (wat een opluchting). Bij mij werd pcos vast gesteld.

Mijn wereld stortte in 10.000 vragen door me hoofd.
Wat is pcos? Wat doet pcos? Hoe kom ik eraan? Ga ik ooit moeder worden?

Gelukkig mocht ik vrij snel beginnen met de behandeling en dat werd clomid 50 en opvolging van echo's. Tot onze teleurstelling pakte clomid 50 niet. Ik had een even lange cyclus. De dosis werd verhoogd.

Ik kreeg clomid 100 en jaaaaa eindelijk optijd mijn eisprong (normaal pas eisprong op dag 22 soms zelfs later) nu eisprong op dag 17 de kortste cyclus wat ik gehad heb.

2 weken later een knaller van een positieve test wat een geluk en wat een blijdschap.

Wij worden papa en mama in augustus.
Ondertussen 9 weken zwanger en 3 ontzettend mooie echo's al gehad.