MarieLouise

29-08-2012.. 5:59

Dit was de dag dat ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen had, 5 weken zwanger.
Wow, dit was even schrikken !
Gelijk de eerste maand was het dus raak.
Op zo'n moment schiet er van alles door je heen.
Ik had niet verwacht dat het de eerste maand raak zou zijn, ik moest nog tot eind januari 1 dag per week naar school en we woonde eigenlijk in een te klein appartement met maar één slaapkamer.
School was opzich geen probleem, dat moest ik wel halen aangezien ik in januari nog maar 6 maanden zwanger zou zijn.
Een grotere woning was een lastiger verhaal.
We wouden sowieso alwel ooit een huis gaan kopen, maar daar moest nu ineens wat meer vaart achter gezet worden.

We hebben het de eerste 2 weken voor ons zelf gehouden, daarna aan onze ouders verteld, die waren verbaasd maar super blij.
Mijn schoonouders pakte meteen de ipad erbij www.funda.nl en op zoek naar een leuke eensgezinswoning.
een paar dagen later belde ze op dat ze langs een paar huizen waren gelopen die ze tegenkwamen op funda, en dat we zelf is moesten gaan kijken.
Ik vond het allemaal iets te snel gaan, ik kan slecht tegen veranderingen en zag er wel een beetje tegenop op mijn huisje op te zeggen.
We zijn toch gaan kijken, en inderdaad leuke huizen.
Twee weken later hebben we een gesprek gehad bij de bank, weer twee weken later een bod gedaan op een eensgezinswoning, en goedgekeurd.
19 November kregen we de sleutel van ons huis :-)
5 december hadden we de geslachtsbepaling, mijn vriend hoopte op een jongen, en een collega van mij die had mij al verteld met 12 weken dat ze voelde dat dit een jongetje was- en dat zij het nooooit fout had, en na het zien van de echo foto, wist ze het zeker.. "zeker een jongetje, ik zie het ! "
Toen ik zelf een beetje op internet ging zoeken naar geslacht op echo's dacht ik ook te zien dat het een jongetje was,dus ik ging ook volledig uit van een jongen.
Toen het tijdens de echo een meisje bleek te zijn, was ik helemaal verbaasd, ik was zooo blij ! ik heb wel even gehuild, mijn vriend die was even een beetje beduusd,hij vond het wel een beetje jammer.. maar 's avonds belde hij zijn opa op, en zei "ik Krijg een dochtertje ! "
nadat hij ophing, zei hij "jeetje Marie.. ik krijg gewoon een klein meisje ! hij glunderde helemaal !

2 dagen later gingen we met mijn vader, stiefmoeder, halfbroertje en halfzusje een weekendje naar een bungalowpark, even bijkomen van de afgelopen twee drukke klusweken
Na 4 weken intensief klussen, waarin we echt alles hebben aangepakt, zijn we op 15 december overgegaan.

Met mij ging het al een paar weken niet zo goed, ik had al vanaf week 10 ontzettend last van me rug en benen.
Aangezien ik al van jongs af aan bekend ben met dagelijks rugklachten, was het nu nog stukken erger.
Ik startte bij de fysio, kon niet meer de hele dag op school zitten, en mijn werk kon ik niet meer uitvoeren, ik werk in de zorg en dit bezorgde mij nog meer pijn.
Ik sta 100 % ziek gemeld, maar werk toch zo'n 2 uur per dag , ik doe dan de evaluatie gesprekken met bewoners, ik houdt de zorgdossiers bij en probeer hier en daar beetje te helpen.
Ik mag 3 kwartier achter elkaar dezelfde houding hebben en daarna een kwartier afwisselen met andere activiteit, dus 3 kwartier zitten dan kwartier lopen en dat de hele dag door.
Door dit alles mistte ik mijn nodige praktijkuren op me werk, en kon hierdoor niet mee diplomeren afgelopen 5 februari 2013.
Op school heb ik alles erop zitten , geslaagd voor alle examens en toetsen, gelukkig hebben we met de hoofd van de opleiding en mijn praktijkbegeleider kunnen regelen dat ik ná mijn zwangerschapsverlof de laatste 4 maanden op de werkvloer alsnog de verpleegtechnische handelingen ga uitvoeren, en de dagverantwoordelijke taken die bij mijn nieuwe functie gaan horen.
En zou dan alsnog mijn diploma krijgen.

Nu ik dit schrijf ben ik al 31 weken zwanger, en de tijd is écht bizar snel gegaan !
We hebben zo'n ontzettende drukke periode achter de rug, dat ik pas sinds een week of 8 echt besef dat ik zwanger ben.
Ik geniet volop van het leven in mijn buik, en mijn vriend ook !
Hij kan niet wachten op zijn kleine meisje, en elke avond in bed legt hij zijn hand op me buik, ze reageert er altijd op.
Het huis raakt steeds meer op orde, en de babykamer is sinds een week nu bijna af, alleen nog een lamp en plinten.
Vorig weekend heb ik alle kleertjes gewassen en opgehangen.
Nog eventjes, ik ben ontzettend benieuwd, naar haar maar ook naar de bevalling, tegelijkertijd ook een beetje angstig voor wat er komen gaat.
Nu nog even lekker 9 weken genieten,ik ben zo blij met mijn lente meisje :-) kan niet wachten op het voorjaar !
en 8 maart gaan we er nog even lekker een weekendje samen op uit naar Antwerpen.

Groetjes Marie louise