vader doet niks
Anoniem (Gast) 20-03 om 20:20
Hier precies hetzelfde... helaas. Ik weet niet wat ik moet doen en ben ten einde raad.
Voel me zo alleen en had dit niet verwacht. Ik ga er aan kapot en hij ziet het gewoon niet. Ik weet niet hoe ik dit ooit ga redden. Soms vraag ik mezelf af, waar heb ik dit aan verdiend en hoe kan iemand je zo in de steek laten. Ik ben zo gelukkig met mijn zoontje, maar hij huilt erg veel, slaapt weinig en heeft de volle aandacht nodig. Daarnaast moet het huishouden ook nog doorgaan.
Ik weet niet of ik wel zo verder wil, ik was zo gelukkig met hem, maar nu niet meer. Nu komt de ware aard naar boven...
Herkennen meer vrouwen dit en iemand nog tips aub?
Reageren
QuoteEen vader (Gast) 21-08 om 01:14
Hier precies hetzelfde... helaas. Ik weet niet wat ik moet doen en ben ten einde raad.
Voel me zo alleen en had dit niet verwacht. Ik ga er aan kapot en hij ziet het gewoon niet. Ik weet niet hoe ik dit ooit ga redden. Soms vraag ik mezelf af, waar heb ik dit aan verdiend en hoe kan iemand je zo in de steek laten. Ik ben zo gelukkig met mijn zoontje, maar hij huilt erg veel, slaapt weinig en heeft de volle aandacht nodig. Daarnaast moet het huishouden ook nog doorgaan.
Ik weet niet of ik wel zo verder wil, ik was zo gelukkig met hem, maar nu niet meer. Nu komt de ware aard naar boven...
Herkennen meer vrouwen dit en iemand nog tips aub?
Deze gevoelens had mijn vriendin dus ook heeft zelfs geleid tot een beëindigen van de relatie tussen ons.
Na hulp van een huisarts hebben gevraagd zijn we met professionele hulp gaan praten kwamen we er achter dat het met het herstel van het lichaam en de hormonen te maken had. De dingen die we normaal niet noemenswaardig vonden waren in haar beleving nu wel een probleem. De gevoelens die ze had of juist niet meer had kwamen ook vaak voor bij vrouwen na de bevalling. Nu we dat wisten konden we er rekening mee houden en veel praten hoe je voelt dat was het belangrijkste. Praten geruststellen en niet begrip tonen is het weer goed gekomen.
Hadden we geen hulp gevraagd en veel gepraat Hadden dan was het niet meer goed gekomen
madelene 26-07 om 15:13
Ik vindt zoizo dat je samen een kindje hebthelpenmen doe je de verzorging.
nu hebben wij een opaire dus mijn man hoeft niet veel te helpen maar toch verschoonde hij ook wel eens de pamper van onze prinsesjes .
en als ik naar de man van mijn zusje kijk dan zie ik ook dat hij de huishouding op zich neemt zij werkt en hij kookt zorgt 5 dagen in de week voor hun kindjes ze hebben 2 dochtertjes de oudste is 2 jaar en de jongste 6 maanden.
en hij doet soms zelfs nog meer dan mijn zusje zelf
kijk zo kan het ook .
je moet denk ik hem vertellen hoe zwaar het is alles alleen doen en dat jullie samen dat kindje hebben.
en dat hij jou erg ontlast als hij jou zou helpen want bij een man moet je het toch altijd even uitleggen hoe zijn hulp verschil kan maken zodat hij zich nodig voelt en graag zal helpen .
Zo krijg je sneller resultaat bij een man.
groetjes madelene
Wauw, wat een egoïst, zeg! Je hebt niet één, maar twee kleine kinderen. Geheel eens met Anoniem hierboven, verder geen woorden voor. anoniem (Gast) 22-01 om 21:51
Mijn zoon is 7 weken oud. Toen de kraamzorg er was deed hij alles wel! Maar nu doet hij niks. Luier verschonen fles geven etc moet ik allemaal doen. Ik lig nooit op tijd in bed nooit eerder als 2300 want mijn zoon is vaak wakker voor de laatste fles. Snachts er uit doe ik ook allemaal want hij kan er snachts niet uit. Vraag dat alleeb maar als hii geen vroege dienst heeft Hij word dan heel erg saggie. Dus dan doe ik het zelf wel. Hij knuffelt af en toe alleen maar met onse zoon als hij voldaan is. Hij kan niet tegen het gehuil van onze zoon. Heb al keer tegrn hem gezegd dak het gevoel heb alles alleen te moeten doen en dak er alleen voor sta. Maar ik mocht dat niet zeggen wwnt dat wad niet waar. Nou echt wel veel meer zeggen hdat. Ik mag zelfs ni zeggen dat ik moe ben. Want ik moet dan smiddags maar gaan slapen..alsof dsar altijd tijd voor is. Hii klaagt alleen maar dat hij moe is. Hij snapt niet hoe zwaar ik het heb ik trek hele dagen met onze zoon op ik doe zn opvoeding omdat hij werkt. Wou gewoon dat hij zich wat meer bemoeide met de opvoeding. Maar kan dat gewoon niet zeggen want dan wordt die boos. Voel me echt kut hieronder
Waardeloze kerels, bah! Zoek professionele hulp! Anoniem (Gast) 21-03 om 00:35
Kun je niet een paar dagen naar je ouders met de kleine? Dan kun je even bijkomen. Geeft hem gelijk te denken dat hij echt wat aan zijn gedrag moet doen. Heb zelf een keizersnede gehad dus weet hoeveel impact dat op je lijf heeft. Het is verdorie wel een grote buikoperatie dus je moet gewoon 6 weken rustig aan doen. Weet niet hoe je band met je schoonouders is maar als die goed is zou ik eens met hen gaan praten. Als hij het niet van jouw aanneemt kunnen zij hem misschien een schop onder zijn kont geven. Neem aan dat ze hem beter opgevoed hebben als dat.
Lisa (Gast) 17-06 om 17:14
Het geeft wat steun dat dit blijkbaar veel vaker voorkomt. Maar het blijft bizar. Ook ik zit met mijn handen in mijn haar. Vaders is altijd moe. Komt nooit uit bed alag onze kleine meid huilt. Slaapt een dikke 7 uur per nacht. Smiddags moet ik hem elke dag vragen of hij even een half uurtje kan oppassen (oppassen??? Ja oppassen... ).
Toen ik na drie dagen ziekenhuis thuis kwam was het een bende. Kon ik me mijn bont en blauwe scheur gaan schoonmaken en elke 2 uur voeden. Wij wonen in een klein huis en hebben geen wasmachine vaatwasser of stofzuiger, je kunt je voorstellen wat een werk dat is. Maar hulp homaar. Nu 3.5 verder en ik heb me erbij neer gelegd. Of nou ja. Ik heb geen energie meer om te proberen wat support te krijgen. Ik wordt elke dag af gesnauwd. Waarom weet ik niet. Hij is gewoon poep chaggerijnig sindat onze dochter geboren is.
Hij werkt savonds van 5 tot 11. Overdag slaapt hij en daarna vaak de hort op om zij hoofd leeg te maken. Ik heb dat blijkbaar niet nodig. Als dit niet veranderd zie ik ons niet damen oud worden. Ik vind dat heel erg vooral voor de baby maar ik ben inmiddels erg ongelukkig. Een huilende baby huilend in slaap wiegen is ook niet gezond. Strekte lieve moeders. Vergeet nooit wat een top vrouw bent!
Cilia (Gast) 17-06 om 17:32
Het hoort natuurlijk niet dat je aan je lot overgelaten wordt. Ik heb zelf een ex en die was precies zo. Die sliep liever dan hij wat deed. Ik heb die relatie toen ook beeindig toen de kleine nog geen jaar oud was. Ik vond dat ik werkelijk niks aan hem had en we hadden alleen maar ruzie. Dan liever kwijt dan rijk.
Nu gelukkig een lieve partner en mochten we zwanger worden hebben we afgesproken dat we om en om de nachten eruit gaan. Dat vond ik een goeie! 
Toch zie je het vaak om je heen dat mannen hun vrouwem laten vallen. Het hoort absoluut niet!
Anoniem (Gast) 29-12 om 23:53
Hier het zelfde..
In de kraam week deed hij alles en was ik erg gelukkig met ons gezin.
Maar vanaf het moment dat de kraamzorg weg is.
Word hij al geïrriteerd bij de vraag of hij alsjeblieft een flesje wil geven.
Alle momenten zorgt hij dat hij weg is en als ik vraag of ik sochtends mag blíjven liggen 1xtje. Dan is het antwoord wat is dat voor onzin.
Als hij onze jongen 10 min per dag vast heeft is het veel.
Ik voel mijzelf ook echt alleen en in dr steek gelaten maar als ik er iets van zeg word hij boos
Merel 30-12 om 08:03
Ik lees dit met verbijstering! Voor een vader is het toch ook belangrijk een goede band te hebben met zijn kindje? Daar horen leuke en minder leuke dingen bij! Mijn man doet heel veel voor ons; helpt met koken, huishouden, boodschappen doen, flesjes geven, papa-dag, luiers verschonen, knuffelen, etc. Op de borstvoeding na doen wij alles samen en dat is voor ons kleine meisje ook het leukst. Je ziet haar echt heel enthousiast reageren als wij naar haar toe komen, maakt haar niet uit of ik dat ben of mijn man! En hij zou dit voor geen goud anders willen en ik ook niet.
Goede vraag is of de mannen altijd al egoïstisch waren en of er een persoon is die invloed op deze mannen heeft. Die mannen weten gewoon niet wat ze missen en laten hun eigen vrouw en kind vet in de steek! Bah!
Jeroen (Gast) 03-03 om 22:21
Ik begrijp die vaders wel. Stel je eens voor. Ineens gaat ALLE aandacht naar het kind waar de man totaal geen band mee heeft want hey heeft niet in zijn buik gezeten en ten tweede zit niemand te wachten op een huilend poepend spugend kind dat ook nog eens alle aandacht krijgt. En dan moet je daar ook nog snachts je warme bed voor uit! Walgelijk is het. Bij mij duurde het 1.5 jaar voordat ik iets met ons kind kon doen. Het is zwaar en relatieslopend zo'n baby. Nu hebben we pas de 2e en begint het gedonder opnieuw. Zware tijden voor beiden. Sterkte aan man en vrouw.
mariella 05-03 om 12:49
Oké en ik maar klagen over mijn man..
Hij verschoond onze dochter nooit en geeft bijna nooit de fles alleen als ik het hem vraag.. ik kleed haar altijd om breng haar altijd naar bed en haal haar meestal uit bed.. alleen als ik hem vraag haalt hij haar uit bed.. verder speelt hij wel met haar maar verzorgen of hapje geven doet hij niet..
Daarbij werkt hij wel heel veel en zit ik thuis dus vind ik het logisch dat ik het meeste doe..
Maar hij helpt me wel met koken en schoonmaken in huis
Mannen die zeggen dat een kind verschonen en opruimen/schoonmaken in huis en koken een vrouw hoort te doen die zijn niet goed! Sorry hoor maar in welk tijdperk leven wij..
Hartje 05-03 om 16:00
Mmh ik snap het wel hoor, mannen hebben gewoon niet zo heel veel met dat hele kleine. Sinds dat ons zoontje 8/9 maanden is doet m'n man er steeds meer mee. Zoonlief wil nu ook steeds stoeien met papa, super toch? Ze halen die tijd wel weer in. En mijn ouderwetse man hoeft niet zoveel te doen in het huishouden, zo hebben we dat verdeeld. Maar als ik het niet kan mag ik 't altijd vragen..
mariella 05-03 om 17:18
Zo bedoelde ik het niet hoor :$
Ik bedoel dat er mannen zijn die echt helemaal niks in het huis doen en altijd het hardst schreeuwen dat de vrouw maar 1 recht heeft en dat is het aanrecht..
Zo was een ex van mij ik was toen geopereerd dus mocht ik niks maar hij deed het niet dus moest ik mijn oma maar vragen om te komen schoonmaken en koken