Ruzie met partner tijdens zwangerschap

172 antwoorden en 45061448x bekeken

Shoegirl 16-03 om 14:22

Hallo Dames,

Tijdens mijn zwangerschap kan ik mijn man niet uitstaan. Hij hoeft niet eens bij mij in de buurt te komen... ik kan hem niet zien of luchten...
We hebben al een aantal heftige ruzies achter de rug, en ik heb idee dat hij mij gewoon niet begrijpt of geen begrip wilt opbrengen.

Ik wil gewoon rust ik merk nu ook dat stress zo slecht voor je is als je zwanger bent, ik heb regelmatig steken in me buik en harde buiken..

Zijn er dames die zich herkennen in mijn verhaal? Of vaak ruzie hebben tijdens de zwangerschap met hun partner?

Groetjes...

reageer

Sanne 16-03 om 16:30

Ik heb ook vanaf het begin dat ik zwanger was veel ruzie met mijn vriend, maar heb het idee dat dit voor het grootste gedeelte aan mij ligt want ik ben echt behoorlijk lichtgeraakt. Hij vind dat hij niet alles van me hoeft te pikken omdat ik zwanger ben (en terecht) en daardoor kan het nog wel eens heftig zijn...Daarvoor hebben we eigenlijk niet vaak ruzie gehad..
Het is ook niet niks allemaal, ook voor de man niet natuurlijk..

Mandy 17-03 om 14:22

Herkenbaar! Ik gooi het op de hormonen.... Mijn vriend irriteert me met zo'n beetje ALLES. Hij kan er niks aan doen, ligt echt aan mij.... Kan wel ruzie gaan maken, maar dat schiet niet op, dus probeer zoveel mogelijk mijn eigen dingen te doen :-) Geen energie in steken, is zonde van de tijd! Is geen oplossing voor ons probleem, behalve bevallen

Leg je erbij neer dat hij je nooit of te nimmer gaat begrijpen, hij is een man. Hij kan gewoon niet begrijpen hoe jij je voelt, of wat er in je hoofd omgaat omdat hij met hele andere dingen bezig is!

Shoegirl (Gast) 17-03 om 18:03

Ik had het me gewoon anders voorgesteld en had daarbij ook verwachtingen van hem . Weliswaar hoge verwachtingen blijkt.. Ben gewoon erg teleurgesteld !
En voel me niet begrepen , hij hoeft het niet helemaal te begrijpen maar n klein eentje kan toch wel..
Als ik geen wederzijds respect krijg bereid ik me voor op t ergste. Ik heb zelfs aan zitten denken om uit elkaar te gaan ..

manuela93 17-03 om 22:49

@shoegirl

Ik snap het wel.
Maar denk ook aan het kindje zelf je voelt je nu niet begrepen maar misschien heb je wel veel aan je vriend als je kindje geboren is.
En je moet natuurlijk ook aan het belang van je kindje denken.
Dan groeit het kindje al gescheiden van de ouders op. Ook niet erg fijn!

Iza 18-03 om 08:01

Wat naar dat je zo negatief in jullie relatie staat! Een zwangerschap en komst van een kindje zorgen voor grote veranderingen in je relatie en in jullie rollen binnen jullie relatie. Neem de tijd om elkaar opnieuw te leren kennen en praat erover!! En....die zwangerschapshormonen werken ook niet echt mooi hoor, zelfs de mooiste prins op het witte paard verandert er af en toe door in een lelijke trol .

fieke1709 18-03 om 23:18

Wat vervelend shoegirl!! Ik hoop dat jullie er snel uitkomen, zo direct uit elkaar gaan lijkt me ook niet de oplossing... Je hormonenbalans is nu helemaal anders als eerst en waarschijnlijk krijg je er dan na de bevalling als alles terug op zijn plooi valt spijt van.
Op welke vlakken voel je u niet begrepen dan?

Als je er met hem niet goed over kunt babbelen kan je ook altijd eens proberen hem een brief te schrijven, daar krijg je meestal meer in gezegt en heb je niet direct iemand die er opvliegt zodat je echt alles kunt zeggen. Dit gebruik ik dikwijls als ik met iets zit. Kan mijn man hem rustig lezen en er het zijne van bedenken. Of ga een weekendje er tussen uit met je vriendinnen als dat misschien kan helpen? Ik stel maar wat voor.

Veel succes!!!

Shoegirl 19-03 om 15:03

@Fieke,

je vraagt op welke vlakken ik me niet begrepen voelt. Het feit dat ik zwanger ben en dus rust nodig heb, wil hij gewoon niet snappen. Ik zou eigenlijk met andere dingen bezig moeten zijn ipv met ruzies en stress.
Hij heeft me uitgescholden naast mijn ouders en zijn moeder (die overigens een weekje bij ons logeerde omdat zij hier op vakantie is) Mijn schoonmoeder zorgde ook voor de nodige commoties, tijdens onze heftige ruzie begon ze te huilen en schreeuwen en zei dat ze zich niet welkom voelde. Ik heb toen gezegd at dit niets met haar te maken had... maar mevrouw vond het toch nog nodig om het slachtoffer uit te hangen en haar zoon voor te trekken. Ze maakt het allenmaar erger. Ook is ze hem aan het opfokken zodat hij dit niet pikt van mij, kortom mevrouwtje is lekker aan het stoken. Gelukkig vertrekt ze over een paar dagen weer!
Voor mijn ouders was het ook geen pretje om te zien hoe hun dochter werd vernedert. Me ouders probeertje het te sussen en uit te leggen dat dit weliswaar met mijn hormonen te maken heeft, en dat het na de zwangerschap anders wordt.  
Schoonmoeder probeerde dit te ontkrachten door weer te zeggen dat dit met haar komst te maken heeft. pfffff zij heeft het alleen maar moeilijker gemaakt.

ristanic jelena 20-03 om 08:47

Hey Shoegirl,

Ik snap je wel, heb dat ook gehad, maar het ligt ook echt aan je hormonen (grootste deel)
Ik voelde mij ook niet begrepen door mijn man, tot dat ik me bewust van werd dat dat eingelijk ook niet mogelijk is, want een man begrijpt dat niet, ze hoeven dat zelf niet mee te maken he zwanger zijn, wel gelukkig heb ik niet zo`n heftige ruzies gehad en zeker niet dat die mij uitscheldt, dat zou ik zo en zo toch echt niet pikken.
Maar goed, probeer gewoon ruzie`s te ontwijken, het is echt niet goed voor je zwangerschap en jezelf. Nu hebben we al een tijd geen ruzies want wanneer ik mij ergens aan erger wat hem betreft ontwijk ik dat en hij ook en dat is echt veel beter geloof mij maar en geeft je ook veel rust. Mijn schoonmoeder is hier ook geweest 1 maand lang en gelukkig bemoeide ze zicht nergens in, daar heb ik wel geluk mee. We kunnen heel goed overweg.
Dus als enige tip die ik je kan geven is ontwijk de ruzies en stress en verwacht gewoon niet van hem dat hij dat zal begripen, want dat kunnen ze namelijk ECHT niet.
Veel liefs,
Jelena

Anoniem (Gast) 20-03 om 10:01

wat vervelend van je schoonmoeder shoegirl. dat doet jullie situatie zeker niet ten goede. ik hoop voor jou dat als ze weg is, dat de storm dan wat gaat liggen. probeer haar anders wat te ontwijken als ze jullie toch alleen maar tegen elkaar opstookt. ik versta wel dat je u rust nodig hebt, ik vond zelf ook de eerste 12 weken de zwaarste qua vermoeidheid. nadien is het bij mij gebeterd. ik hoop bij jou ook snel, misschien als je u wat fitter voelt je ook wat meer kan verdragen.

veel liefs!

fieke1709 20-03 om 10:02

die laatste was ik dus, was blijkbaar niet ingelogd

Shoegirl (Gast) 20-03 om 23:21

Ik probeer hem nu te ontwijken , we communiceren nauwelijks is weliswaar niet leuk... Maar ik merk wel dat ik meer rust heb. Wat mij ook wat rust geeft is de gedachte dat schoonmoeder vrijdag het land uit is.
Klinkt heel wreed maar het is gewoon een naar mens met een slechte aura...
Nu kan ik me gaan concentreren op de babykamer ea dingen nog geregeld moeten worden. Mijn partner heeft aangegeven dat hij het wil goed maken en dat het nooit meer zal voorkomen dat ik uitgescholden wordt.maar
dat heb ik al zo vaak gehoord.. Nu wil ik dat hij echt eens na gaat denken over wat hij heeft gedaan.. En niet zo makkelijk moeten denken door het met n bloemetje goed te maken..
Ik heb een zware baan en als ik thuis kom ben ik blij dat ik kan uitrusten. En geen ruzie maken dus... Ik weet niet of ik nog duidelijker moet zijn tegenover hem.. En ben benieuwd hoe dit afloopt. Ik maak me wel zorgen dat ik straks na de bevalling nog steeds zo voel en de ruzies door gaan. Er zit dan wel een kind tussen ... We Will SEe ..

fieke1709 22-03 om 00:00

Ik hoop het ook echt voor jou hoor meid! Hoop echt dat het nu gewoon jouw hormonen wat zijn. Denk wel dat je vlak na de bevalling je rust ook wel nodig zult hebben... Wat bedoel je met heb ik al zo vaak gehoord? Dat geeft mij de indruk dat jullie wel vaker klinkende ruzie hebben? T zijn natuurlijk mijn zaken niet dus als je er niet wilt over babbelen dan ook geen probleem hoor

Denk wel dat het goed voor je is dat je hier je toevlucht gezocht hebt om je hart te luchten, anders krop je alles op en dat maak het bommetje nog gevoeliger om te laten ontploffen. Goed dat die schoonmoeder van jouw vertrekt, dat zal ook wel veel doen. Probeer dan nadien inderdaad je zinnen even op iets anders zoals de babykamer te zetten, zal je goed doen iets leuks om handen . Ik duim voor je dat het goed komt. Wil je graag er over babbelen mag je me ook altijd een pm sturen he ik weet wel hoe je u voelt, mijn vorige relatie was net zo en die is niet zo goed afgelopen maar al een geluk zitten er geen kinderen tussen maar ik weet hoe het aan je kan vreten.

Dikke knuf!!

Hoogzwanger (Gast) 06-05 om 07:22

Tja vervelend...mijn man svheld me ook veel uit en gedraagd zich erg overspannen. Ik voel me dan kwetsbaar en alleen want waar moet ik heen zo 2 weken voor de datum? Ik overleef t wel en verder is hij n goede vader voor ons zoontje van 1,5.
Schoonmoeders die vervelend zijn moet je nooooit meer in huis laten hoor! Dat je man maar daarnaartoe gaat! Bij mij mogen mn schoonouders alleen op visite komen, ik heb geen zin in nog meer gezeur. Ik ben dan ook vaak toevallig weg op zo n bezoekdag en alleen t laatste uurte erbij. Dat geeft me minder stress.
Ik vind dat we ons moeten weren voor vervelende schoonmoeders!
Sterkte!!

Tamara (Gast) 16-06 om 17:12

Ik heb ook n relatie gehad waar mijn man geen respect voor mij had, vanaf het moment dat ik zwanger werd werd dit alleen maar erger. Wat ik je wil meegeven is hem vragen mee te veren, zo noemen mijn nieuwe partner en ik het nu, hij accepteerd heel veel, maar als mijn bui over is geeft ik toe dat ik fout zat, zeg ik sorry, en soms lachen we erom. Natuurlijk werkt het niet altijd zo maar dit helpt ons enorm. Vraag hem dit te doen omdat jij niet alles helemaal helder ziet, dan voelt hij zich niet de sigaar, maar denk hij dat hij kan helpen, echt mannen moet je paaien! Mijn vorige relatie is zowieso op de klippen gelopen, want het respect bood mijn heeft hij nooit terug gevonden. Over schoonmoeder nog maar niet te spreken. Als hij na de komst van de kleine nog zo doet moet je werk voor jezelf kiezen, ook voor de kleine, want opgroeien in een gezin waar geen respect is vormt je kind, ik heb zes jaar gewacht met weg te gaan, doe dat je gezin niet aan! Ik hoop dat t goed komt, maar als ik het zo lees... Succes, en durf te kiezen.

m206 (Gast) 29-06 om 16:54

Hier hetzelfde verhaal hoor. Nu net tien weken zwanger en al zoveel heibel gehad Kan er gewoon niet van genieten en hij bovendien ook niet. Ben veel verdrietig omdat hij zo rot doet, vervolgens moet ik huilen en vraagt hij waarom ik nu weer aan 't janken ben. Letterlijk. Nou dat geeft mij ook geen welkom gevoel om me verdriet aan hem te laten zien...
Lucht ergens wel een beetje op om bovenstaande allemaal te lezen en te zien dat ik niet de enige ben. Loop nu serieus te twijfelen of dit wel de man is waarmee ik een kindje wil.. Wil niet dat ons kindje de dupe wordt van alle spanningen...

Kelly (Gast) 12-01 om 12:59

Hoi iedereen ik heb echt allemaal het zelfde word er zo verdrietig van door dat ik steeds zo aangebrand ben dreigt me vriend me steeds om bij me weg te gaan voel me niet begrepen en hij zecht steeds het licht allemaal aan jou ik heb ook te horen gekregen dat me oma ongeneselijk ziek is en kan niet eens genieten van me zwager schap en dan zegt me vriend je moet niet so negatief doen zou iemand Please met me wille praten

Trotse aanstaande vader (Gast) 21-07 om 12:48

Dames, hier voor de verandering een keer een reactie van een man. Kan mij heel goed verplaatsen in jullie situatie... Dat mannen geen idee hebben hoe vrouwen zich voelen tijdens de zwangerschap ben ik het niet helemaal mee eens. Elke man staat natuurlijk anders in een relatie, maar sommige zaken lijken mij voor elke vrouw prettig. Luisteren naar elkaar, en overal over praten is in deze periode soms niet altijd de juiste oplossing. Het is juist tijdens onze gesprekken met mijn vrouw dat ik merk dat ze anders reageerd als ze normaal gesproken zou doen. Soms veel feller, soms volledig ongeintereseerd. Uiteraard zal dit deels door hormonen komen, en deels door vermoeidheid.

Het belangrijkste wat ik geleerd heb afgelopen maanden is dat mijn zwangere vrouw ontzettend veel waarde is gaan hechten op planning, en op tijd!!! zijn. Dus 11:00 boodschappen doen is ook 11 uur, en dan niet bog even iets afmaken, hahaha. Verder hou ik omze relatie gezond door juist de hele kleine dingen voor haar te doen. Even het bed verschonen bijv. Wordt er niet makkelijker op als je zwanger bent, en ze vind het heerlijk om na het douchen weer in een schoon bed te stappen. Kleine moeite = veel geluk.

Succes dames, mocht he vragen hebben, stel ze hier.

* 21-07 om 13:14

@Trotse aanstaande vader..

Sjapoo echt een leuk verhaal om te lezen..
Meer aanstaande troste  vaders zoals jij :-)...
Tenminste ze kunnen er een voorbeeld aan nemen..
Kan je geen voorlichting geven aan die mannen die het niet helemaal begrijpen :-)

Horen ze het van een man :-)misschien helpt het sommige aanstaande vaders :-)

Alvast succes en geluk met de bevalling..en dan lekker genieten hoor.

Groetjes Ju of wel MavanMi.....

dammie 21-07 om 23:18

Leuk verhaal van de aanstaande papa...
maar hij heeft wel gelijk....
helemaal dat tijd verhaal... mag die van mij ook eens doen hahaha...
maar moet zeggen met mijn papa in spé gaat het ook wel goed.. alleen soms die kleine dingen.. en dan idd hormonen, vermoeidheid en mijn maagpijn spelen dan toch wel mee als ik reageer... pffff
maar komt goed hahaha..

Je kunt reageren op dit onderwerp 'Ruzie met partner tijdens zwangerschap' in het Zwangerschapsforum