Lotusgeboorte

Bij een lotusgeboorte blijft de navelstreng heel tot na de geboorte van de placenta of zelfs een paar uur erna. De baby wordt meteen (huid op huid) bij zijn moeder gelegd. Bij een volledige lotusgeboorte blijft de placenta via de navelstreng verbonden met de baby, de placenta droogt na de geboorte in en valt er na gemiddeld 3 tot 10 dagen vanzelf af. De gedachte hierachter is dat een baby rustig ontdekt dat hij zelf kan ademen en de moeder afscheid kan nemen van haar zwangerschap en kennis kan maken met haar kindje.

Waarom kiezen voor een lotusgeboorte?

Tijdens de uitdrijvingsfase (de fase wanneer er geperst mag worden en de baby wordt geboren) bevat de placenta een grote hoeveelheid bloed die de baby ontvangt zodra hij/zij het geboortekanaal heeft verlaten. Dit kan 60-100 ml bloed zijn, wat bijna 30% van het totale bloedvolume is waarmee de baby geboren wordt! Dit bloed is niet alleen rijk aan zuurstof, maar bevat ook stamcellen en 30-35 milligram ijzer, wat gelijk staat aan de hoeveelheid ijzer in 100 liter borstvoeding! Deze toestroom van bloed krijgt het kind direct na de geboorte toegediend, wat de overgang naar zelfstandig ademen vergemakkelijkt en tevens mogelijk maakt dat het kind bij een onderwater bevalling nog enkele seconden tot minuten zonder enig gebrek aan zuurstof onder water kan blijven! Op het moment dat de baby begint te ademen ontplooien de longen zich, komt de longcirculatie op gang, vullen de nieren en lever zich met nog meer bloed dan voorheen en gaan deze organen zelfstandig werken. Ook de darmen en de huid krijgen een actieve bloedcirculatie

Andere redenen om de navelstreng intact te laten is dat het trekken aan de navelstreng tot ernstige complicaties kan leiden als ernstige bloedingen bij de moeder, en het gedeeltelijk loskomen van de placenta waarna het overige deel manueel of chirurgisch verwijderd moet worden. Juist in de derde fase (de uitdrijvingsfase) van de bevalling is het belangrijk dat de hormoonhuishouding van de moeder zich aanpast aan de veranderingen waarbij adrenaline plaats maakt voor oxytocine en endorfine. Oxytocine en endorfine ondersteunen de binding tussen moeder en kind, en spelen een belangrijke rol bij pijnbestrijding, borstvoeding en de normale baring van de placenta.

Wanneer geen lotusgeboorte?

Soms is een lotusgeboorte niet mogelijk of zelfs gevaarlijk voor moeder of kind. In zeldzame gevallen is de navelstreng te kort waardoor het kind niet op de buik van de moeder gelegd kan worden, of is de navelstreng dusdanig vaak om de nek van het kind verstrengeld dat men wel moet ingrijpen. In de meest gevallen, zelfs bij een kind dat na een keizersnede ter wereld komt, zal het intact laten van de navelstreng een belangrijke bijdrage leveren aan de toekomstige gezondheid van het kind. Juist na een ‘moeizame’ bevalling en geboorte is het van het grootste belang dat het kind een optimale ‘placentale transfusie’ ontvangt en ruime gelegenheid krijgt om zich in alle rust te kunnen binden aan zijn moeder en vader.